Notes

Tek başımayken daha güzelim ben. Yalnız, terkedilmiş veya terketmiş, hüzünlü çoğu zaman sıradan insanlara genel isyan dolu iken. İçimdekileri de 140 karakterle çıkarmaya alışınca bir anda güzel bir hesaba sahip, içten yazan, okuyanların okuyup bir noktaya kadar hüzünlenip o noktadan sonra bu çocuğa yazık değil mi dedikleri acınası bir haldeyken emin ol daha güzelim. Senle de olurdum güzel ama ben mükemmelliyetçiyim. İlişkimizn böyle yürüyeceğini sanmıyorum çünkü çok düşünerek, ufak problemleri büyüterek sen yoruyorum. Bu bana "bu kızı yoruyorum acaba ne zamana kadar" lı bir bilinçaltı mesajı dönütü oluyo. Net yaşayan birisi olduğumu biliyosun o yüzden bu belirsizlikte, ilerde mükemmele yakınlığın bozulacağı bir ihtimalde kalamam, başkasına da kal diyemem. Zaten sorun da bu kimseye bir ricada bulunamam. Bu benim zayıf noktam. 'Sen benim için ne yaptın' ya da 'Yapmasaydın' lı iki çaresiz bırakan cevabı var ve üzüntüden hoşlanmam, ihtimallerini de sevmem.

Özete ve konumuza dönelim. Deneyimlerimden biliyorum ilayda bu ilkti ve son olmayacak, cumartesi akşamı sadece süslü bi konuşmaydı ve dediğim gibi ikinci dalgası geldi. Basit bir konu hayatımda yer edindi ve hayatımda sen vardın. Ben böyleyken hayatımda kalmanı daha fazla isteyemem senden, seni çok istiyorum ilk defa sıradan insanlar gibi mutlu olabilmiştim ama açıkladığım, söylediğim, kendim hakkımda bu görüşlerimden sonra kalmanı isteyemem bekleyemem dahi-iki gündür bunlar kurcaladı kafamı ama en doğru seçeneği bulmaya çalıştığımdan ve eğer bulursam bunun en doğru şeyi yapmak olduğu için içim rahat olaccağımdan hiç üzlmedim-. Eğer gitmezsem ve bir çözüm üretmezsen-m- yıpranırız ve birbirimize saygımızı tükettğimiz noktada amına koymyş oluruz bizin ve sebebi benim küçük sorunlarım olur.

Benim düşüncelerim bu yönde, küçük bişeyi belki gene büyütmek gibi oldu ama ben böyleyim, bu benim kusurlarım.