Notes

İnsanla ne anlatmak istiyorum, aslında bakarsanız çok güzel bir soru. Evet soruyu değiştiremeyeceğimize göre konuyu da değiştirme çabasına girmeyelim. Aslında bakarsanız bir an şişer şişer sonra Pat! diye patlamak isteriz ya bu soru işte o zaman geçerli olur. Ve şunu biliyoruz ki, insanlara ne kadar kendimizi anlatsak da onlar anlamak istediklerini anlayacaklar. Yaptığımız sadece, kendimizi rahatlatmak ve karşımızdaki insanın bizi anladığına dair inandırmak. Oysa kendimizi sadece biz anlayabiliriz. Tek beyin ve tek kalbe sahibiz. İnsanın karaketerini belirleyen iki güçlü kavram. Ve bu iki kavram bizi biz yapar. Düşüncelerimize yön veren beyin, duygularımıza yol gösteren kalp başkası ile eş olamaz. Başkası düşünceleremize ve duygularımıza yabancıdır
Eğer anlatmak isteseydim, sadece kendimi anlatırdım. İnsanları sevmediğimi, kedilere bayıldığımı, maviden hoşlandığımı, karanlıktan korkmadığımı fakat karanlıkta arkamı dönmekten korktuğumu, kayan yıldızlar totem ile izlemek ve birçok şey.. Kendimi tanıtır, kendimi, ruhumu anlatırdım. Anlatmak ve okumak. Anlatılanları istediğin kadar okursun. Bir sınır vardır, sıkılırsın. Artık kendi düşüncelerin ile şekil verirsin. Tabii bu duygusal. psikolojik bilgiler içeren metinler için geçerli. Her insan duyguları içeren veya yahut yazarın kendi düşünceleri ile yön veren bir seli okumamalı. İlle de okuyacaksınız, kesin net içeren bilgiler okuyun. Yoksa ya selin içinde kaybolursunuz, ya da sele kapılırsınız.