Notes

opera hakkinda ilk defa fikrim oldugunda, konservatuvar sinavlarina hazirlaniyordum. callas'dan bir ariaantiche dinlemistim ve cok etkilenmistim. bu sanatin tarihi hakkinda hicbir fikrim yoktu ama soylemek ve dinlemek cok hosuma gidiyordu ve okula ilk girdigim andan, su zamana kadar gecen sure de bu sanata olan merakim ve tutkum hic bitmedi. hala ilk gunku gibi bi hisle yapabildigim nadir seylerden biri. her insanin hayatta kendini ifade edebildigi bi alan vardir. benim ki dogdugumdan beri sarki soylemek oldu. sarki soylemek her zaman ozeldi ama neden opera sarkiciligi dersem, opera benim icin yaraticiligimin hicbir zaman bi sonu olmadigini, her zaman daha iyisi yapabilicegim bir sonsuzluktu. bilmediginiz bir hikaye de, kendiniz olmaktan cikip baska bir karaktere burunmek, o insanin ruhunu anlayabilmek, kendinizden birseyler katmak ve sonunda ortaya cikan sizinle harmanlanmis bir karakter. bir rolu canlandirmak, cansiz bir nesneye can vermek, onu hayata dondurmek gibi. siz var ediyorsunuz ve ona ses veriyorsunuz. operayla tanistiktan sonra sadece sarki soylemek yetmemeye basladi. hem beraber calistigim partnerlerime hem de seyirciye o hisleri hissettirmek, o role girip o ani yasamak, idil olmaktan cikmak, iste o zaman anlamini buluyordu o sozler. bir seyi yapmak icin yapmak, hic bir zaman inandirici olamaz bana gore. gercekten o an yasamak ve hissetmek lazim o hisleri, karsinizdaki insanlara inandirabilmeniz icin, gorev olmamali.

ailem konservatuvara girmem konusunda istekli degildi ve ben butun sorumlulugu alip girdim ve dedim ki artik girdiysem bu meslegi en iyi sekilde yapmaliyim. sonra devlet opera ve balesinin sinavini kazandim ve calismaya basladim. ama yetmiyordu kendimi daha fazla gelistirmek istiyordum. belki herkes icin cok guzel birseydi duzenli gidip gelinen bir is ama kendine birsey katmadan yasanan bir hayat ne kadar anlamli olabilirdi.ve boylece yurtdisina acilmam gerektigini anladim. bu okula girmek istiyorum cunku meslegimle ilgili eksikliklerimi en iyi sekilde tamamlamak, kapasitemin sinirlarini zorlamak istiyorum.


sahne de kendimi guven de hissediyorum, olmam gereken yerdeymisim gibi. o isiklarin altinda olmak, insanlarla iletisim halinde olmak, beni izlediklerini bilmek, onlara guzel birseyler sunmam gerektigini hatirlatiyor, bu hissi yasamaktan zevk aliyorum. ve bunun icin yapmam gereken ne var ise yapmak, onlara, bana ait olani en iyi sekilde gelistirerek, bu sanati en guzel sekilde sunmak istiyorum. en buyuk amacim, insanlarda biraz iz birakabilmek. bu okuldan mezun olduktan sonra, yillarca sahne de olmak ve sesimi duyurabildigim kadar insana duyurmak istiyorum.