Notes

Węgiel Poraził Wytwórców Prądu - Materiały I Paliwa - Parkiet.com
Odpowiedzi istnieje przecież znacznie więcej: począwszy od czarnego charakteru o nadprzyrodzonym pochodzeniu a zrobiwszy na bardzo dużo rozbudowanej psychologii postaci. Znacznie uboższą grupę horrorów stanowią koreańskie monster movies . Shin Sang-ok. Rok 1967 przyniósł dwie prace z potworem w istoty ważnej a ostatnie w odstępie dwóch miesięcy - "Space Monster, Wangmagwi" (wielki goryl z świata wykorzystuje w perzynę Seul) oraz "Yonggary, Monster From The Deep" ( tym jednocześnie duży tyranozaur siał grozę i zniszczenie). Niemniej konwencja slashera pojawia się także w dwóch koreańskich horrorach - "Doll Master" (2004) Jeong Yong-ki, w którym grupka przypadkowych (kiedy się z pozoru wydaje) młodych kobiet wchodzi do dobrego muzeum lalek, gdzie odcięta od świata ulega systematycznej eliminacji. Ten błędny pogląd wywodzi się że też z początku XX wieku, kiedy wtedy w Polsce masowo powstawały budowle wzniesione ze czarnej jakości produktów. W Polsce jest udana ksiazka po polsku… Dość spory sukces komercyjny odniósł też inny horror z biegu komediowego - "Sisily 2 km" (2004) Shin Jung-wona. Wypada bowiem wspomnieć o "R-Point" (2004) Kong Su-changa. Pochodzi bo z boku, który podzielono dziesiątki lat temu, sztuczną granicą, który po dziś dzień dostaje się w stanie wojny zaś w którym po dziś dzień uczy się obywateli obu wrogich sobie państw, że być ostrożnym, bo komunista/kapitalista nie śpi, tylko czyha jak by tu znienacka zaatakować.


Oba filmy są niewiele zgodnego z nurtem opowieści o strachach i jeżeli warto o nich wspomnieć w kontekście horroru, to właśnie ze względu na niesamowitą treść i wielkość mrocznej przeszłości w historii („Antarctic Journal”) oraz zaskakującą dawkę przemocy ( „Save the Green Planet”). A a w kinie grozy filmy unoszące się do konwencji horroru, przeprowadzającego się w wojennej scenerii, nie są rzadkością, by wymienić tylko "Dog Soldiers", "Bunkier SS", "Dolina śmierci" czy "Ciśnienie". Kolejną odmianą koreańskiego horroru, w jakiej na próżno - z młodym wyjątkiem - szukać dzieł wybitnych, jest ograniczona odmiana slashera. Ahn Byeong-ki i był nie do tyłu udaną próbę połączenia schematu teen slashera z bajką o mściwym duchu, niemniej sprawiał wybór lepsze uczucie niż wtórny film Gi-huna i Jong-seoka. Drugi zaś tytułu to "Wówczas Sir With Love" (2006) Lim Dae-wunga, w którym konwencje slashera wykorzystano z inteligentną przewrotnością, by zmylić czujność widza a zarazem - w niespotykany na gruncie koreańskiego horroru (lecz nie światowego - kłania się "Tożsamośc" Jamesa Magnolda) - opowiedzieć o zemście, traumatycznej przeszłości i samotności.

Z organizacji w "Współczesne Sir With Love" szkoła powraca w wielkich wspomnieniach Mi-ji, dziewczyny, która po śmierci matki potrąconej na jej oczach przez samochód, przygarnięta zostaje przez jej nauczycielkę panią Park. Najbliższy formule radosnego mieszania konwencji rodzi się być parodystyczny, nieco pikantny, w charakterze, "Vampire Cop Ricky" (2006) Lee Si-myunga - opowieść o gliniarzu, który na produkt ukąszenia przez transylwańskiego komara, zatrzymuje się wampirem, szczególnie głodnym krwi, gdy widzi seksowną kobietę. Historia nie do kraju psychicznie zrównoważonego Lee Byeong-gu, głęboko przekonanego o wszechobecności Obcych, ostrzących sobie zęby na własną planetę, którzy dzięki do perfekcji opanowanej zdolności mimikry, bez wysiłku udają zwykłych ludzi, ujmowała błyskotliwą realizacją, precyzyjnie skonstruowanym scenariuszem i wymownym przesłaniem. Z ostatnich tychże składników właściwych horrorowi zrobiony jest wyjątkowy koreański serial killer movie „H” (2002) Lee Jong-hyuka, przedstawiający historię śledztwa wykonywanego w sprawie seryjnego mordercy-naśladowcy, szukającego na ciężarne kobiety. Warto o nich wspomnieć w tekście kina grozy, ponieważ oprócz, generalnie, wysokiego poziomu artystycznego koreańskich thrillerów (np. „Memories of Murder” Bong Joon-ho), często wstrzymują się do stylistyki lub pewnych momentów typowych dla horroru. Zwieńczeniem niezbyt chwalebnej historii koreańskich potworów pojawiających się na znacznym ekranie, które nawet miejscowa publiczność bardziej śmieszyły niż straszyły, jest ubiegłoroczny "The Host" Bong Joon-ho.

Lata 70. to drugie dwa monster movies - "APE" oraz "Horror Of The Crocodile" z olbrzymim krokodylem w postaci głównej. Gdy na razie tym monster movies, z Korei jest "D-War" Shim Hyung-rae, współprac z Amerykanami, najwidoczniej zachęconymi sukcesem "The Host", do jakiego wykonali efekty specjalne. W koreańskim kinie grozy miano własnego filmu, nie będącego konsekwencją filmowej mody czy konkretnego tematu, przypada dwóm obrazom: „Antarctic Journal”(2005)Yim Pil-sunga oraz „Save The Green Planet” ( 2003) Jeong Jun-hwana. Moda na ten subgatunek filmu grozy jest bez wątpienia konsekwencją międzynarodowej popularności amerykańskich teen slasherów, zapoczątkowaną "Krzykiem" Wesa Cravena z 1995 r. Pani Park przywodzi na badaj, że najbardziej odrażającą postać nauczyciela w koreańskim kinie grozy - "Wściekłego psa" z "Whispering Corridors" - bez skrępowania na oczach całej klasy kopiącego leżącą uczennicę, wyzywając ją z najgorszych bądź w obecności młodej nauczycielki molestującego uczennicę. Też jak Park Ki -young reżyser wykorzystuje horror nie tylko, żeby postraszyć widza, a także, by - w ostatnim przykładzie -przypomnieć o mało popularnym obrazie z przeszłości Korei Południowej - udziale po stronie Amerykanów koreańskiej armii w walec z komunistyczną partyzantką we Wietnamie. Z pewnością to wartość udanego inteligentnego scenariusza trojga autorów: Joon-ho, Baek Chul-hyuna oraz Ha Won-jun, błyskotliwej reżyserii Joon-ho, przekonującej gry aktorskiego zespołu (obok gwiazd: Song Kang-ho, Bae Du-na i Park Hae-il także młodej aktorki -debiutantki, Ko Ahn -sung ) oraz bardzo atrakcyjnych komputerowych efektów CGI.

Obraz Yoon-hyuna przepełniony istnieje jeszcze charakterystyczną horrorową atmosferą - wszechobecnego zagrożenia, osaczenia i zła. Grupa jest jeszcze scenerią "Bunshinsaby" - w ostatnim filmie Ju-jin, jedna z uczennic, która wraz z matką zakończyła się na koreańską prowincję staje się, wraz z dwiema innymi osobami "z zewnątrz", obiektem regularnych ataków "miejscowych", dzieląc tym jednym los Kim In-sook, okrutnie zamordowanej przed laty dziewczyny. W roku 1999 po raz kolejny koreańscy filmowcy powrócili do potwora Yonggarry w filmie pt. W latach 80. i 90. pojawiły się: "Flying Monsters", w których pół tuzina potworów toczyło zaciekłą walkę z ludzkością, oraz "Young-gu and Princess Zzu Zzu" swobodnie wzorowany na brytyjskim filmie dla niemowlęta "Gorgo". https://pdfer.pl/artykul/13266/wzor-prosby-o-urlop-bezpatny się w nim aż trzy horrory, które mniej lub bardziej łatwo nawiązywały do ostatniej szczególnie amerykańskiej odmowy horroru. Film spodobał się koreańskiej publiczności tak daleko, że na liście box office wyprzedził amerykański hit, "Harry Potter i więzień Azbakanu", przyciągnąwszy do kina prawie trzy milionową widownię. Film-fenomen nie tylko na skalę koreańskiego kina. pdf nie tylko krytyką narodowej edukacji żyje koreański horror.


My Website: https://trescpdf.pl/artykul/103/faktura-za-usuga-transportowa-od-kontrahenta-unijnego