Notes

Maalaga, mapagmahal, palaging nandyan para sa akin, nagsisilbing aking '24/7' at higit sa lahat, siya ay matatawag kong aking tahanan.

Si JC ay kaibigan kong maituturing kong hulog ng langit. Simple lang at halos nagkakapareho lagi ang aming nais sa buhay at tingin ko'y doon kami nagkakasundo. Masasabi ko ring maswerte ako sapagkat mayroong taong laging nangangamusta at nagtatanong kung ano ang nangyari sa akin sa araw araw. Hindi ba't masarap sa pakiramdam ang may mapagsasabihan ka tungkol sa lahat ng bagay. Bakit nga ba siya ang aking napili? Una sa lahat, dahil sa kanya ay mas naging 'confident' ako sa aking sarili kahit na alam ko at niya namang may mga pagkukulang ako, ngunit ang mga 'flaws' (kung tawagin sa ingles) kong ito ay nagsilbing bituwin sa kanya at mas minahal niya rin nang sa gayon ay hindi ko madaramang may kulang sa akin. Maswerte akong mayroong akong siya, ang nagsisilbing pahinga ko kahit na minsa'y nakakapagod na talaga. Ang aking paboritong tao, ang nagturo sa akin na magdiskubre ng mga bagong bagay, at ang rason din kung bakit heto ako ngayo'y mahilig nang makinig sa mga kanta na dati naman ay hindi ko ginagawa. Bukod din sa kanyang personalidad na taglay, siya rin ay isang napakabuting kaibigang handa akong pakinggan sa lahat ng paghuhumyaw ko sa lahat ng bagay. Buong puso at hindi magsasawang patahanin ako sa tuwing pakiramdam ko ay tinatalikuran na ako ng mundong 'to. Ang tanging taong proud na proud sa akin, sa mga bagay na nakakamtan ko, sa kung anong ako ngayon, at kung paano ako maggrow as a person. Siya ang nagsisilbing comfort zone ko, ang masasabi kong aking pahinga sa nakakapagod na mundo sapagkat kahit gaano man kahirap at kapagod ang aking araw ay nawawala ito sa tuwing kami ay nagkikwentuhan at nagtatawanan. Siya ay aking nasisilungan sa mala ulan kong problema gaya ng paghihikahos ko sa aking pag-aaral, kawalan ng pag-asa sa tuwing may darating na unos— ang pagsubok.

Kaya't sa tuwing siya ay aking kasama, masasabi kong ako ay nakauwi na. Nakauwi na sa aking tahanang nagpapatahan sa tuwing ako ay kinakain ng aking sariling isipang nagdudulot sa akin ng kalungkutan at kung anu-ano pang mga emosyong hindi kaaya-aya. Ang matatawag kong palagi sa kadahilanang siya ang palaging nagpapakalma at nagpapadama sa akin ng tunay na ligaya.