Notes

Obrońcy Religii Chcą Zjeść Ciastko Również Korzystać Ciastko…
W Rzeszowskiem, Krakowskiem, na Sądecczyźnie jest także metrum trójmiarowe (sztajerki), ale pas górski zdominowany jest poprzez dwumiar. Od późnego średniowiecza instrumenty muzyczne produkowane przez ludowych producentów rozpoczęły się wyodrębniać następującymi, aktualnymi też w XIX i XX w. Warto jeszcze dodać, że z północą Europy łączy: przewaga wolnych temp (Pomorze), skale naturalne (trąby pasterskie, np. kaszubska bazuna), niektóre ballady, dawne archeologiczne instrumenty (liry), apokopa (wyciszenie końcówki w zwrotce śpiewu) i pięciomiar (kraje bałtyckie). Jedynie w niniejszym obszarze etnomuzycznym pojawiają się w częściach takty pięcio- i ośmiomiarowe, apokopa (ściszanie lub „połknięcie” ostatniej sylaby w zwrotce pieśni), „przytrampywanie” taneczne kobiet, jakie jest pozostałością dawnego słowiańskiego korowodu. Folklor strefy góralskiej (Podhale, Orawa, Pieniny) dzieli się następująco: własny repertuar melodii i tańców; kontrast temp - dużych w pieśniach tanecznych, powolnych w wierchowych (wałęsanych), wykonywanych na łatwej przestrzeni; naturalny wielogłos; pięciotaktowa budowa melodii; wers dwunastozgłoskowy jako podstawa budowy zwrotkowej; melodie opadające, częsta obecność kwarty zwiększonej (wyróżnik skali lidyjskiej), obecność rytmów odwrotnie punktowanych (znak kontakcie z folklorem słowackim i węgierskim). Folklor muzyczny Polski środkowej obejmuje Kujawy, Wielkopolskę, Mazowsze, Sandomierskie, Radomskie-Kieleckie zaś w postaci Śląsk.

W okolicy środkowopolskiej są ważne dla gospodarek polskich składy kapel - skrzypiec współgrających z dudami (Wielkopolska) oraz skrzypiec z towarzyszącymi basami lub/i bębenkiem (Kujawy, Mazowsze, Sandomierskie, Radomskie-Kieleckie). Najprostsza kapela oddaje się ze skrzypiec (czasem w obsadzie podwójnej) oraz bębenka z brzękadłami i dzwonkami. Ludowe instrumenty muzyczne są rezultatem świadomej działalności wytwórczej dla potrzeb publicznej i samej praktyki muzycznej i ograniczają się ze pracą w kierunku wykonawstwa muzycznego w centrum wiejskim. Ten okcydentalny profil tak się uwidoczni, gdy przytoczymy czynniki łączące tradycje muzyczne na ziemiach polskich z punktem wschodnim. Nurty tradycji i elementy muzyczne łączące Polskę z Europą Zachodnią to: w powierzchni tonalności: chorał gregoriański i skale modalne (kościelne), pentatonika bezpółtonowa, system dur-moll i interwalika właściwa dla muzyki instrumentalnej; w sferze metrorytmiki: trójmiar, metrum akcentowane (taneczne); w dziedzinie jakości i rodzaju: budowa zwrotkowa, ballada, forma kolista (repryzowa) i refrenowa, niektóre pieśni doroczne (gaik, dyngus), dawne kolędy, tańce ujęte w zestawy („suity”); w sferze praktyki: duży udział muzyki instrumentalnej, trzy-czterosobowe oraz liczniejsze kapele, odrębne instytucje muzyczne (chóry i teatry ludowe). Stanowią wówczas: w nauce tonalności: skale wąskiego zakresu-tetrachordy, pentachordy i plagalizacje, chromatyzm w pentatonice - pentatonika hemitoniczna, złożoność, różnorodność skal, przewaga melodyki wokalnej nad instrumentalną; w powierzchni metrorytmiki: metra recytacyjne, swobodne, prozodyczne, rytmy addytywne, złożone, akcenty nietaneczne; w powierzchni architektury i modelu: budowa wersowa, duży udział pieśni obrzędowych i dorocznych, pieśń liryczna, teksty pieśniowe z symboliką przyrodniczą; w dziedzinie praktyki: łączność repertuaru religijnego i świeckiego, pełny głos w śpiewie w otwartej przestrzeni, duży udział melizmatycznych, tj. niesylabicznych dźwięków, przewaga dwuosobowych kapel.


Najbardziej popularnym wulkanem jest Momotombo (1258 m n.p.m.) nad jeziorem Managua, który ceniony jest zbyt symbol Nikaragui. Inna rzecz, że po co Ci styl, jaki i tak rzucisz? Na startu pnie się ku górze, następnie przebiega po drogi falistej; chętnie osiąga punkt kulminacyjny w liczbie lub nowej frazie, po czym wracając czasem do kulminacyjnego punktu melodii, opuszcza górne strefy diapazonu i falistym ruchem wchodzi do finalnego punktu spoczynkowego, jaki uważa się na stanie lub pod nuty wyjściowej. Tranzystor, a potem układy scalone były się podstawą rewolucji komputerowej. Takty części z metrum parzystym (2/8, 4/8, 4/4) nawiązują do czterech sylab w artykule i przedstawiają w świecie powszechnie; pieśni (przyśpiewki) o pojemności trzech sylab w takcie parzystym są właściwe dla Małopolski, w ostatnim regionów górskich i gromadzą się z synkopą. W rozmiarze budowy tekstów górują zwrotki cztero- i dwuwersowe o swej liczbie sylab w wersach. Najbardziej ważny związek to zwrotka złożona z trzech wersów słowno - muzycznych o niekiedy zmiennych ilościach sylab (na ogół wersy są siedmiozgłoskowe).

W kierunku repertuaru: obfitość form kolędowania, kolęd, pastorałek, brak eposu, w jego miejsce upowszechniły się stosunkowo liczne ballady, przewaga form przyśpiewkowo-tanecznych, współwystępowanie form zwrotkowych, które są cechą ogólnopolską i starszych przedzwrotkowych, tzn. wykonywanych z własnych wersów. Pod względem tonalności, zwłaszcza region kurpiowski cechuje się stosunkowo częstą obecnością skali pentatonicznej i pentachordalnej (o pojemności kwinty). Cechami typowymi folkloru muzycznego północno-zachodniego terenu Polski (Pałuki, Kociewie, Kaszuby) są: stosunkowo duża objętość melodii (od oktawy do duodecymy); zmniejszenie udziału rytmiki mazurkowej i przyśpiewki tanecznej, oraz zwiększenie - rytmiki walcerkowej; znacząca obecność metrum dwumiarowego; duży repertuar dwuczęściowych tańców - zabaw (pierwsza fazę ilustrująca czynności, druga - polka); dominacja systemu dur - moll; umiarkowane tempo melodii; popularność repertuaru pozaludowego; obecność wielogłosu wyuczonego w chórach świeckich i kościelnych. W obszarze instrumentarium: znaczna czytelność wpływów instrumentarium profesjonalnego; mimo oddziaływania instrumentów manufakturowo-fabrycznych obecność instrumentów średniowiecznych ogólnoeuropejskich: fidel, lira korbowa, cymbały, tamburyn, tubmaryna (prototyp instrumentu basowego), flety bez otworów bocznych. Charakteryzuje go: zdecydowana większość metrum trójmiarowego i duża obecność rytmiki mazurkowej; duże również bardzo szybkie tempo, melodyka zmienna, falista, o wielkiej zawartości, budowana głównie na zasadzie kontrastu; przewaga symetrycznej, ośmiotaktowej zwrotki melodycznej o dwutaktowej budowie fraz, obecność tempo rubato. Melodie ślubne są często robione ze zwrotki trzywersowej, robione są w tempie powolnym, w droga recytacyjny z wieloma ozdobami-melizmatami.

Tzw. wolnometryczne, o ważnym do ustalenia takcie, obrzędowe melodie weselne i żniwne na południowo - wschodnim obszarze kraju informują o kontaktach z folklorem wschodniosłowiańskim. Nie jednak jest chroniony tu dawny repertuar tradycyjno-źródłowy ze powodu albo na uszkodzenie myśli o nim wśród działaczy, albo brak mienia wysokiej pozycji tradycji tzw. Wśród instrumentów wykorzystywanych przez muzyków ludowych należy poznać te, które są oryginalnym rękodziełem ludowym też te, które otrzymały się na wsi z różnych środowisk społecznych. Z południem zaś łączy: przewaga dwumiaru, przewaga temp szybkich, rozrost zespołów instrumentalnych i początek zróżnicowanej harmonizacji, muzyka pasterska, skale instrumentów dętych (lidyzmy), helokanie-porozumiewanie się poglądem na trasa, wykorzystujące zmiany rejestrów głosowych. Np. skrzypce fabryczne w dłoniach wiejskiego muzyka są, w gruncie funkcjonalnym, również instrumentem ludowym. wypracowanie sami muzycy zajmowali się nierzadko wyrobem instrumentów. Wobec polskiej muzyki ludowej - określanej oczywiście ze względu na części etnicznie polskie - i muzyki prostej w Polsce - uwzględniając również tradycje mniejszości narodowych - wyłoniły się w czasu XIX i XX w.


Website: https://kartkowkaodpowiedzi.pl/artykul/4601/przeczytaj-wpisy-na-forum-zaznacz-ktory-wpis-a-czy-b-jest-komentarzem-do-pierwszego-tekstu