Notes

Hayattan koptuğumu simgeleyen isteksizliğe çok güzel bir pazar sabahı rastladım, sık adımlarla pencereye koştum, hava zengin kesim için tatmin ediciyken benim gibiler için anlamsızdı. Karşı caddede kavga eden bir çifte gözüm erişti, pek umursamadım, benim hayatım zaten kocaman bir kavgadan ibaretti: hayatla benim kavgam. Kahve suyunu ketıla koyup kaynaması için içine göçmüş tuşuna bastım, o sırada titreşim modunda unuttuğum telefonum çalışma masamda titremeye başladı, hızlı adımlarların aksine gayet sakin bir şekilde odama yöneldim, "zaten arayan önemli birisi değildir," diye düşündüm.

"Buyurun"
"Merhabalar, yılda 12 vadeye varan taksit avantajı!"
"Teşekkürler gerek duymuyorum"
"Ama Veysel bey bu size özel bir şans"
"Hoşça kalın"

Önemli birisinin aramadığını tahmin etmiştim, en son telefonum bankalar tarafından değil de gerçek bir şahıs tarafından çaldırıldığında Ferhat aramıştı, o da Antalya'daki 4 yıldızlı bir otelde iş ayarladığından beri ortalıklarda gözükmüyor, yabancı bir hatun düşürüp bu ülkeden gidecekmiş, bok gider, hatunlar zaten Ferhat gelsin yüzüğü parmağımıza taksın diyordu. Telefonu sessiz moda alıp tekrardan çalışma masama koydum, bir bankayla daha abuk subuk bir muhabbetin ortasında kalmak istemiyordum.