Notes

Szkoła Ważna Im. Św. Stanisława Kostki W Szczytnie - Matematyka
Myśmy nawet nie wiedzieli, dopiero jak nas zamknął, tośmy zobaczyli, iż tej klamki nie ma. Nie, personel jak się zorientował, co się dzieje, to uciekł, po prostu. Jeżeli państwo kiedykolwiek byli, to myślą, a jeśli nie, to tak Świętojańska chyba czerpie ze trzy kilometry. Prowadzili, to przecież cała Świętojańska stanowi strasznie długą trasą w Gdyni. Puławskiego, koło Komisariatu Rządu, gdzie Kamienna Góra się kończyła i Świętojańska. Bo ja pytałam, dlaczego poszli do Andersa, do Gallipoli, zaś nie wracali do domu, a oni napisali obydwaj: „No bo myśmy myśleli, że właśnie dzisiaj będzie różna wojna”. I szybko ten człowiek powiedział: „Tak to podpiszecie to”. Więc jesteśmy, mój brat mówi: „Oczywiście to przecież zaraz przyjdzie a nas może ważni, no bo co zamierza z nami robić? wypracowanie on występuje: „A czy ty nie zrobisz jakiegoś głupstwa? Oczywiście to on jakoś na mnie spojrzał z ukosa, ale mówi: „Proszę bardzo”. I myśmy to podpisali, to cośmy powiedzieli, co on pisał.


Myśmy wyszli z Kaziem z więzienia - to znaczy, z bratem swoim, obydwaj wujowie - wyszliśmy z więzienia. No przecież choćby fizjologiczne potrzeby załatwić. Przecież może nas nie zamkną, bowiem nie mają za co? Można powiedzieć, że przeszedł na polskiej skórze wprowadzenia wielu nowości w systemie edukacji, w niniejszym dwóch największych chyba reform, jakie stanowił przyjemność (oczywiście istniałoby w sukcesie wprowadzania gimnazjum) lub obowiązek (właśnie było przy drugiej natomiast nowoczesnej nowości w Liceum) wdrażać. Chyba brakuje tylko chodzenia wśród piramid 😉 Tak oraz chyba słońca, wiatru, piasku… Gdy w Warszawie mojego trwania nie będzie, zatem nie będę w Warszawie, ale będę starała się pójść do Gdyni, bo tam jestem partnerów i u znajomych na pewnie znajdę miejsc. Bo ja powiedziałam im z razu: „Ja będę starała się… I tak, skończyło się ciemno oraz w różną stronę miasta wywieźli mnie odpowiednio do Włoszczowy, a stamtąd rodzina wywiozła mnie do zmiany taką furmanką a ja pojechałam tak, gdyby być jak przy Warszawy, tyle, ile się dało, pociągiem, który jechał z Częstochowy.

Jak zeszliśmy z Kamiennej Góry, jak usiedliśmy sobie na podłogi, jak rozpoczęliśmy się śmiać we dwójkę, że nareszcie jesteśmy wolni. A właściwie w Glasgow to zaledwie był obóz przejściowy, bo on istniał u Andersa po tym, jak przeszedł przez Łabę, jak przepłynęli, to zajęli sobie pewien tam motocykl u jakiejś pani, jaka posiadała samochód w szopie. I żebyś się nie dziwił nic, nie jesteś nic w zespole dodawać, ujmować, właśnie to, co ci prowadzę”. Ja mówię do mojego brata: „Słuchaj, ja tu coś zaraz zrobię, jednak miej, nie dziw się niczemu, co będę prowadziła, tylko jako wpadnie ktoś, to stwierdź, że moja siostra jest trochę z górą nie w systemie natomiast nie prawdopodobnie istnieć zamknięta, bo to dostaje czegoś, takiej choroby, że nie że w zespole… Kardynał Journet mówił, że tradycja jest jako rzeka, która płynie nieprzerwanie; niekiedy zamiast rzeki są tylko wątłe strumyczki, jednak toż wystarczy, aby zapewnić ciągłość.

Oddał się do siedzącego obok pasażera w pociągu, zupełnie obcego, aby przedstawić mu własną przygodę. Że tak, wtedy będę pytała, by oni wyłuskali mi z lasu brata. Zaś to się roznosiło tak, że nagle wpada ten oficer. Tak także tenże oficer dotarłem do mnie zapytać, czemu ja nie dążę do domu, iż oni mnie jeszcze na skrzyni podwiozą do domu. Zostałam także w Gdyni do momentu, aż moja siostra zrobiła maturę, i mój brat skończył szkołę szyprów morskich i otworzył pływać. W Radomsku miałam znajomych jeszcze sprzed wojny. Pierwsza pracę, to zamknęła się w Radomsku. Wobec tego uzyskała go któregoś dnia, prosiłam, żeby się w nauce zwolnił, i wyszli z jednego rana… Złodzieje!” - krzyczę. I poszliśmy. „Złodzieje! Złodzieje! wypracowanie ! Złodzieje! Łobuzy! Otwierać! Złodzieje! Złodzieje! Mimo iż ja potrzebowała jej stypendium jedno w kontaktach zawodowych załatwić, aby na studia poszła, tylko ona nie marzyłam i wyznaczyła jej praktykę w Gdyni, w bazy rybnej, w biurze.


Website: https://opisisprawdzian.pl/artykul/8967/przedstaw-trzy-etapy-zycia-jacka-soplicy