Notes

Şimdi senden sağlıklı kafayla düşündüklerimi dinlemeni istiyorum. Tabii ne kadar sağlıklı bir mental içerisindeyim o da bir meçhul ama. Ben şöyle düşündüm bir, sorunun köküne inmeye çalıştım kendi çapımda. Bu kötü durum ne zaman başlıyor diye merak ettim. Tam koronanın başladığı zaman, yani 2.5 sene önce. Tabii korona başladığı gün başlamıyor bu kötüye gidiş. Sadece ön etken olan bir şey bu. Ondan öncesini hatırlarsın. Hastane döneminde de yanında olmuştum. Fakat mesela korona başladıktan sonraki büyük hastalığında zorunlu olarak yanında olamamıştım. Sokağa çıkış yasağı falan vardı hatta.

Korona döneminden önceki sene derslerimi salmıştım. Baktım o seneye bayağı gezmişiz, birlikte vakit geçirmişiz. Fakat tüm derslerimden kalmıştım. Hatta Korona'nın başlayacağı sene de ilk dönemim bayağı kötüydü. Yanlış anlaşılmasın bu senle alakalı değil tamamen benimle alakalı. Bölümüm kolay bir bölüm değil. Oturup çalışmak gerekiyor. Okul konusunda da biraz tembel olduğum için sanırım benim ekstra çaba sarf etmem gerekiyordu. Yani tamamen benimle alakalı. Ders çalışmakla ilişkiyi beraber götürebilecek yetenekte değilmişim. Ya tamamen kapanıp ders çalışmam gerekiyormuş ya da derslerimin kötü gidişine dur diyemiyorum.
Şöyle bir ek yapayım bu dönemlerde ben yine bu okulu bitiremeyeceğimi düşünmeye başlamıştım. Hatta içimde kaygı sorunları yaşıyordum. Daha önce konuştuğumuzu da hatırlıyorum bu konuda, "Geceleri tam uyumaya çalışırken bu konuyu düşünmeye başladığım zaman kalbim hızlı hızlı atıyor ve kalkıp hava alıyorum balkona çıkıyorum sakinleşiyorum" diye konuştuğumuzu hatırlıyorum.. Resmen kaygı bozukluğu oluşturmuştu bende.

-İyi ben gideyim o zaman derslerine daha iyi çalış...
-Çalışacak bir dersim kalmadı zaten ben de onu anlatıcam müssadenle
Ardından korona muhabbeti girdi araya. Biz bu sefer uzak kaldık birbirimizden. Hepimiz evlerimize tıkandık. Fakat evde ne yapabilirim sıkıntıdan, oyun da oynadık ama oyun bile bir süre sonra sıkmaya başladı. Hatta o zaman bile beraber oyunlar oynamaya çalışıyorduk yine beraber vakit geçiriyorduk.

Tam işte bu kısımda bu süreç başlıyor. İnsan sıkıntıdan ders bile çalışıyor. Hatta hatırlar mısın, seninle telefonda konuşmuştum, tam sınav zamanı. Şöyle demiştim net olarak hatırlıyorum. "İnsan yeşil çay içince huzur buluyor galiba bir de derslerime çalışıp sınavlarımdan iyi notlar alıyorum. Belki de ondan dolayı içimde bir huzur oldu." demiştim. Sen de "derslerine çalışıyorsun iyi puanlar alıyorsun, bu yüzden iyi hissediyor olabilirsin." demiştin. O gün sanırım, derslerimin iyi gitmesinden kaynaklı okulu bitirebileceğime dair içimde bir umut oluştu. O zaman o ışığı gördüm sanırım.

Gerçekten de derslerim iyiye gitmeye başladı oturup çalışınca. Sen de gördün yani, hatta belgeli olarak ispatlı diyebiliriz. Fakat şöyle bir durum var. Bu dersleri bitirdiğimi görünce, kaygım azalmaya başladı. Hatta sıfıra indi neredeyse. Çünkü geceleri yine aklıma geliyordu fakat kendimi "zaten ders çalışıyorum, elimden gelenin en iyisini yapıyorum" diye telkin ediyordum. Hatta rahatlamadığım zaman oturup gece ders çalışıyordum. Uykum gelince huzurlu şekilde uyuyordum. Bu durum sonucunda ders çalışıp okulu bitirmenin beni en yakın yoldan huzura vardıracağını tamamen beynime kazıdım.

Bunun şöyle kötü sorunları oldu, dersten taviz verebileceğim zamanlar da oldu. Fakat bu derslerden taviz veremedim. Bak benim normal halim olsa hiç sallamaz dersi seninle takılırdım. Bu konuda başarılı bir insan olsam hem dersimi götürür hem de seninle de görüşebilirdim. Fakat bu dönem özelinde psikolojik olarak kilitlenmiş bir durumda her şeyi aksattım. Davutlarla bile görüşmedim. Haklıyım demiyorum, doğrusu buydu demiyorum. Fakat o anda bunları yapmak zorunda hisseden bir psikolojim vardı.

Buraya kadar geçmişi anlattım. Bir de bu işin Nisan - Mayıs sonrası var. Sona geldiğimi anlamıştım. Okulu bitiriyor olduğumu farkettim. Aylardır okuldan sonra rahat rahat takılabilmeye başlayacağımızı hayal ediyordum. Yine bir şeyler yapabileceğimizi düşünüyordum. Tatil planları yapmak isterdim. Gerçekten bir yerlere gitmek isterdim seninle. Fakat maddi durumumun el vermeyeceğini düşünüyordum. Biliyorsun geçen yazdan beri resmen -1250 liraya takılı kaldım ve asla düzelmedi o durum. Babamın verdiğiyle eviriyorum çeviriyorum kredi borcumu kapatıp diğer ay yeniden eksiye gidiyordum. Geçen gün hesabıma para geldiği günü hatırla, artık sıfır liram var diye sevinmiştim resmen. O saatten sonra da rahat takılmaya başlamıştım bile.

Ama yine de tamamen rahata ermek için iş bulmam gerektiğini ve kazandığım parayla rahat rahat geçinebileceğimizi düşünüyordum. Girdiğim iş yerlerinde mülakatlar olduğu için Yapay Zeka konusunda bilgilerimi tazelemem gerekiyordu. Gerçekten de şöyle mülakat sorularına bakıyorum, bir ay önce cevap veremeyeceğim soruları şimdi çok rahat ve detaylı bir biçimde cevaplandıracağımı düşünüyorum. Bu bir aylık durumun da sebebi tam olarak buydu.

Buna gerek var mıydı? İşe girebilmem için evet gerek vardı, fakat ben bu şarköye iki hafta kalacağımızı bilseydim o bir hafta ders çalışmaz seninle vakit geçirirdim. Kaldı ki bitti benim ders çalışmam. Kalmadı artık yani. Benim izlediğim video serisi vardı hatırlıyor musun? Onu dün bitirmiştim. Artık bundan sonra ders çalışmalarım tamamen boş vakitlerimde opsiyonel olarak kalacak. Teknoloji geliştiği için her zaman takip edicem ama bu haldır haldır olan bir şey değil tamamen boş vakitlerimde hobimi yapar gibi yapıcam.

Sonuç olarak yüzüp yüzüp kuyruğuna geldik. Bir kıyıdan diğer kıyıya yüzdük sahile adımımızı bastık bile. Buradan sonra vardık yani hedefimize. Bu saatten sonra tamamen iş harici boş zamanım olacak. Hatta işe girmeden önce seninle bir ay da boş geçirebilirim. Bu ağustos ayını seninle birlikte geçirebilirim. İstediğimiz yere de gideriz, istediğimiz gibi rahat da takılırız. Çünkü bitti. Yani bitti. Geriye hiçbir şey kalmadı.

Beni !sarsan durumsa kötü zamanı tamamıyla bitirdik. İyi günlere merhaba dediğimiz gün bu kararı alman oldu. Çünkü bitti yani bu kötü zaman. Altını çiziyorum bitti. Kötü günümde yanımdaydın, şimdi iyi günlerimiz başlıyor. Buradan tamamen 2.5 yıl önceye zamanda yolculuk yapıyoruz. Ben bu saattten sonra daha çok biz olacağımızı düşünüyorum, eski günlerimize dönmeye söz veriyorum. Söz vermeme gerek bile yok çünkü artık hayatım boyunca önümde okul diye bir zıkkım yok artık.

Param bile olmasa oturur sahilde simit kemiririz yine buluşuruz. Ben senin kararına tamamen saygı duyuyorum. Sadece bu kararı almak için en kötü zaman olduğunu düşünüyorum. Bu zorlu süreçte ayrılmak isteseydin, seni anlayabilirdim. Zorlu zamanda yanımda olmayan birisi olduğunu düşünür, ilişkiyi kafamda zaten bitirirdim. Fakat asla öyle birisi değilsin. Tüm zorlu süreç boyunca yanımda oldun. Hatta tezimde ismini yazdım. Bu kadın dedim bu süreç boyunca hep yanımdaydı dedim. Altına imza attım. Ve rahat zamanları göremeden gideyim demen beni gerçekten üzüyor. Ben bu kararını en azından bu rahat zamanları gördükten sonra vermeni isterim. En kötü deriz ki bizim problemimiz bu kötü zamanlar değilmiş, biz iyi zamanda bile birbirimizle uyuşmuyormuşuz deriz. Beraber geçirdiğimiz rahat olan 4 seneyi göz önünde bulundurunca ben böyle bir şey demeyeceğimizi düşünüyorum. Bütün düşüncelerim bu.