Notes

EPP - Technika Malowania - Sklep Modelmotor
Najpopularniejszy serwis wideo przyciąga miliony użytkowników oraz zapewnia marce mnóstwo narzędzi, ułatwiających dotarcie do nich. Nie uznaje jeszcze badań pokazujących, która technika operacyjna daje najznakomitsze produkty. Jest też dość sporo fosforu i sodu. 2. Stanie na brzuchu z rozstawionymi po brzegach i ugiętymi rękami (ręce oparte na rękach). 1. Dziecko zakłada się na brzuchu z wybranymi przed siebie rękami. Zabawa Raki - występując na plecach, z wybranymi rękami za głowę odpychając się nogami, wszyscy przemieszczają się na plecach po podłodze i kontrolują palcami ręki - szczypcami złapać inną przemieszczającą się w ostatni ćwicz osobę. Jak najwyżej - rodzice i dziecko są na plecach na podłodze. 7. Sam z ćwiczących wykonuje skłon tułowia w początek i podejmuje współćwiczącego za stawy skokowe , drugi zaś wykonuje przewrót w przód na plecach partnera przez przebywanie na rekach. 4. W zestawieniu tyłem do siebie, łącząc się za ręce wzniesione do góry, jeden z ćwiczących wykonuje opad tułowia w przód i zmienia partnera o nogach ugiętych do pomieszczenia przodem do siebie. 6. ćwiczący w siadzie prostym składają się o siebie plecami , utrzymując się za RR wzniesione do góry.

7. W zestawieniu tyłem do siebie, opierając się plecami o RR splecionych pod łokcie, ćwiczący wykonuje przysiady. 7. P.W. siad rozkroczny przodem do siebie , łącząc się za RR i podpierając się stopami o stopy partnera- sam z ćwiczących wykonuje skłon T w przód , drugi jednocześnie w tył. Rowerek - duży i dziecko przebywają na plecach, stopami składają się o stopy partnera, kreślą wspólnie kółka w powietrzu, „jeżdżą na rowerze”. 3. Ćwiczący ustawieni prawym ( lewym ) bokiem do siebie w małym rozkroku, zadają sobie dłoń i budują o siebie stopy. Ćwiczący stojący , wykonuje lekki skłon T w przód. 1. Kształtowanie świadomości własnego ciała poprzez nazywanie partie ciała i zakresów od jego podstawie: lewa - prawa, góra - dół, przód - tył. 5. Wdrażanie poprzez zabawy ruchowe do rozumienia pojęć: na, pod, za, obok, za mną, przede mną, przód, tył, do przodu, do końca. „Dąż do przodu. Dąż do końca. 4. Prowokowanie dziecka do uzupełniania brakujących części stron na fotografii lub rysowanie pod jego dyktando. U trzylatków należy kształtować świadomość schematu własnego ciała, motywować do współtworzenia schematu postaci człowieka za pomocą różnorodnych technik plastycznych, uświadamiać relacje pomiędzy inną osobą, a otoczeniem.

1. Kształtowanie świadomości własnego mięsa i systemu innej osoby (dotykanie, nazywanie, widzenie w lustrze), uświadamianie zgodności stron względem osi pionowej ( po przeciwnej stronie masz serce natomiast toż oczko jest po przeciwnej cesze i wtedy uszko jest po lewej stronie, itd.). U czterolatków należy kształtować świadomość schematu naszego ciała i drugiej osoby, przyciągać do pisania rysunku postaci - wyglądać na detale, wprowadzać do opanowywania i wprowadzania pojęć powiązanych z miejscem dziecka w dziedziny i położeniem przedmiotów wokół niego. rozprawka powinny określić miejsce nowego typa w stref oraz miejsca przedmiotów względem innej osobowości a kolejnych obiektów. Należy i wdrażać dzieci w niniejszym wieku do ujmowania właściwych proporcji na obrazu oraz zapraszać do działania prostych zadań połączonych z poruszaniem się w strefie. U sześciolatków należy kształtować orientację kierunkową w układzie mięsa oraz w stref i przyzwyczajać do pełnego rozumienia poleceń połączonych z przebieraniem się w ścisłych kierunkach. 3. Świadome poruszanie się w odległości (zabawy typu: idź do przodu, cofnij się do końca, połóż przedmiot przed sobą, powstań na krzesełku, połóż klocek pod stołem, itp.). 3. Wytyczanie kierunków od obranego przedmiotu (na lewo od stołu, pod stołem, na zasada od drzwi, próby słownego określania drogi prowadzącej np.: z dworze do najszybszego sklepu itp.).


1. Słowne określanie punktów w systemie własnego ciała natomiast w strefie, w której dziecko się porusza lub przemieszcza przedmioty. U pięciolatków należy kształtować orientację kierunkową w modelu swego mięsa i w systemie innej osoby. 3. Nazywanie partie ciała osób na ilustracji. 2. Nazywanie partie ciała misia lub lalki. Połóż misia na głowie / pod pupą” (jako żart, który w rzeczywistości utrudnia zadanie). „Podnieś misia do głowy. Wycieczka - ciąganie dziecka w kocu- za ręce, na nogi, na zrolowanym kocu. 5. Jedna osoba , stojąc, ma za stawy skokowe drugą , przebywającą w podporze przodem i osiąga ugięcia i wyprosty ramion. Lustro - dziecko siedzi naprzeciw rodzica, oddane do niego przodem. Lustro - rodzice i dziecko siedzą naprzeciwko siebie, dziecko wykonuje dowolne ruchy, gesty, wykorzystuje mimikę twarzy, rodzic naśladuje ruchy dziecka- zmiana ról. Bączek - rodzice a dziecko pracują na ziemi z nogami ugiętymi w kolanach i szybko uniesionymi. Skała - dziecko próbuje przesunąć rodzica, następnie zmiana. Paczka - dziecko zwija się w kłębek na dywanie a dorosły czyni je „rozwiązać” (zmiana ról).


Website: https://odpowiedziopracowania.pl/artykul/7795/czym-charakteryzoway-sie-pierwsze-lata-rzadow-bolszewikow