Notes

EPP - Technika Malowania - Sklep Modelmotor
Najpopularniejszy serwis wideo przyciąga miliony użytkowników i dodaje marce mnóstwo narzędzi, ułatwiających przyjście do nich. Nie bierze także badań pokazujących, która technika operacyjna daje najlepsze rezultaty. Ma też całkiem sporo fosforu i sodu. 2. Leżenie na brzuchu z rozstawionymi po brzegach i ugiętymi rękami (ręce oparte na dłoniach). 1. Dziecko wstawia się na brzuchu z przeznaczonymi przed siebie rękami. Zabawa Raki - siedząc na plecach, z wyciągniętymi rękami za głowę oddając się nogami, wszyscy przeprowadzają się na plecach po podłodze i używają palcami ręki - szczypcami złapać inną zaczynającą się w ten rada osobę. Jak wysoko - rodzice a dziecko stoją na plecach na ziemi. 7. Jeden z ćwiczących wykonuje skłon tułowia w przód i podejmuje współćwiczącego za stawy skokowe , drugi zaś wykonuje przewrót w przód na plecach partnera przez okresie na rekach. 4. W miejscu tyłem do siebie, zatrzymując się za ręce wzniesione do głowy, sam z ćwiczących wykonuje opad tułowia w przód i buduje partnera o nogach ugiętych do ustawienia przodem do siebie. 6. ćwiczący w siadzie prostym umieszczają się o siebie plecami , zachowując się za RR wzniesione do góry.

7. W zestawieniu tyłem do siebie, składając się plecami o RR splecionych pod łokcie, ćwiczący wykonuje przysiady. 7. P.W. siad rozkroczny przodem do siebie , utrzymując się za RR i podpierając się stopami o stopy partnera- sam z ćwiczących wykonuje skłon T w przód , drugi dodatkowo w tył. Rowerek - dorosły i dziecko spoczywają na plecach, stopami opierają się o stopy partnera, kreślą wspólnie kółka w powietrzu, „jadą na rowerze”. 3. Ćwiczący ustawieni prawym ( lewym ) bokiem do siebie w wygodnym rozkroku, zadają sobie dłoń i wzmacniają o siebie stopy. Ćwiczący stojący , wykonuje lekki skłon T w przód. 1. Kształtowanie świadomości własnego ciała poprzez nazywanie partie mięsa i stylów od jego osi: lewa - prawa, góra - dół, przód - tył. 5. Wdrażanie poprzez zabawy ruchowe do rozumienia pojęć: na, pod, za, obok, za mną, przede mną, przód, tył, do przodu, do końca. „Zmierzaj do przodu. Chodź do końca. 4. Prowokowanie dziecka do uzupełniania brakujących części stronie na ilustracji lub rysowanie pod jego dyktando. U trzylatków należy kształtować świadomość schematu naszego ciała, motywować do współtworzenia schematu postaci człowieka za pomocą różnorodnych technik plastycznych, uświadamiać relacje pomiędzy inną osobą, a otoczeniem.

1. Kształtowanie świadomości naszego ciała i modelu drugiej osoby (dotykanie, nazywanie, oglądanie w lustrze), uświadamianie zgodności stron względem osi pionowej ( po lewej stronie jesteś serduszko plus toż oczko jest po przeciwnej ścianie plus to uszko jest po wewnętrznej stronie, itd.). U czterolatków należy kształtować świadomość schematu swego ciała oraz pozostałej osoby, motywować do działania rysunku postaci - uważać na detale, wprowadzać do odkrywania i dawania pojęć połączonych z miejscem dziecka w stref i umieszczeniem przedmiotów wokół niego. Sześciolatki powinny określić miejsce drugiego kogoś w strefy i miejsca przedmiotów względem innej twarze a oryginalnych obiektów. Należy również wdrażać dzieci w obecnym wieku do mienia właściwych proporcji na układzie i skłaniać do pisania prostych zadań powiązanych z przebieraniem się w stref. U sześciolatków należy kształtować orientację kierunkową w projekcie ciała oraz w dziedzinie oraz wprowadzać do dużego rozumienia poleceń powiązanych z poruszaniem się w konkretnych kierunkach. 3. Świadome zajmowanie się w stref (zabawy typu: idź do przodu, zatrzymaj się do końca, połóż przedmiot przed sobą, pozostawaj na krzesełku, połóż klocek pod stołem, itp.). 3. Wytyczanie kierunków od obranego przedmiotu (na lewo od stołu, pod stołem, na prawda od drzwi, próby słownego określania drogi prowadzącej np.: z budynku do najszybszego sklepu itp.).


1. Słowne określanie ruchów w planie naszego mięsa także w dziedzinie, w jakiej dziecko się porusza lub przemieszcza przedmioty. U pięciolatków należy kształtować orientację kierunkową w modelu swego mięsa oraz w projekcie innej osoby. 3. Nazywanie partie ciała stron na ilustracji. 2. Nazywanie części ciała misia lub lalki. Połóż misia na głowie / pod pupą” (jako żart, który w rzeczywistości utrudnia zadanie). sprawdzian Podnieś misia do głowy. Wycieczka - ciąganie dziecka w kocu- za ręce, na nogi, na zrolowanym kocu. 5. Jedna osoba , stojąc, trzyma za stawy skokowe drugą , goszczącą w podporze przodem i pracuje ugięcia i wyprosty ramion. Lustro - dziecko siedzi naprzeciw rodzica, oddane do niego przodem. Lustro - rodzice a dziecko siedzą naprzeciwko siebie, dziecko wykonuje dowolne ruchy, gesty, wykorzystuje mimikę twarzy, rodzic naśladuje ruchy dziecka- zmiana ról. Bączek - rodzice a dziecko mieszkają na posadzce z nogami zgiętymi w kolanach i lekko uniesionymi. Skała - dziecko próbuje przesunąć rodzica, następnie zmiana. Paczka - dziecko składa się w kłębek na dywanie i dorosły używa je „rozwiązać” (zmiana ról).


Website: https://szkolnezapiski.pl/artykul/2913/obsuga-klienta-po-angielsku-rozmowki