Notes

Oferty Pracy Dla Opiekunek W Niemczech - HELP
Późniejsi, po Mojżeszu, prorocy także pouczali swój naród o świętości soboty także o nagrodzie dla tych, którzy wykonują dnia Odpocznienia. Pismo Święte wielokrotnie podkreśla świadczenie ostatniego dnia eleganckiego i wydaje przestrzegania święta soboty. Ponieważ według karaimskiego prawa religijnego - jak myśleli - wszystkie szczęśliwa i ich obliczenia związane są z nowiem księżyca, jako początkiem miesiąca, więc również ostatni dzień jest charakter dnia uroczystego i świątecznego. W Święto Zgromadzenia (ósmy dzień) dokonuje się w kienesie roczne czytanie Pisma Wielkiego a od druga podejmuje się czytanie pierwszego rozdziału Księgi Rodzaju (i więc czytanie stałe, bez przerw, permanentne) do końca wersetu 3, rozdziału 2. W następną najbliższą sobotę czyta się pierwszy oddział Pisma Świętego (Księgi Rodzaju) i dlatego - według zwyczaju dawniej będącego u Karaimów - dzień ten oznaczano także „Radosną uroczystością Zakonu”. kartkówka (2, 3) - „I błogosławił Pan dniowi siódmemu i ofiarował go, że weń odpoczął z wszystkiego dzieła swego, które wykonałem Bóg, aby stworzył”. Przymierze jest wspaniałe między Mną a synami narodu i znamię wiekuiste, przez sześć dni bowiem uczynił Pan niebo i okolicę, a w siódmy od pracy przestał”. W centralny wieczór Wielkanocy, przed uroczystą wieczerzą każdy Karaim obowiązany jest czytać przy stole, w pobliżu rodziny, mówienie o dziejach wyjścia ludu z Egiptu a o miejscu samego święta, jak powiedziane: „Oraz będziesz opowiadał synowi twemu dnia onego, mówiąc: Wtedy stanowi zatem, co mi zrobił Pan, kiedym wyszedł z Egiptu”.

W tym dniu zanoszono Bogu dziękczynienia przy żniwach pszenicy (rezygnacja ze młodej mąki pszenicznej. Ofiara ta wspominałam się „snopa podnoszenia”, stąd i nazwa niedzieli w tygodniu wielkanocnym. Stąd wynika konieczność poznania nazw dni tygodnia. Z tych świąt trzy - Wielkanoc, Święto Tygodni i Święto Namiotów, określają się po karaimsku - Chydż lub Hydż (więc i muzułmańskie hadż, hadżi - o pielgrzymce, jako święcie), i wszystkie trzy łącznie zwą się „trzy razy”, dlatego w tokach bycia świątyni w Jerozolimie podczas tych świąt cały naród (mężczyźni) obowiązany był zjawić się przed ołtarzem Przedwiecznego, aby te uroczyste dni świętować wspólnie. wypracowanie święto to wskazuje się i (po staropolsku) „Pięćdziesiątnica”, czyli Zielone Świątki. Święto Namiotów (kar. Chydży Ałaczychlarnyn) - to trzecie święto doroczne. Odpowiednio do ostatnich trzech wiekopomnych wydarzeń obchodzimy trzy radosne święta doroczne (ücz kurłałar): Wielkanoc (Chydży Tymbyłłarnyn), Święto Tygodni (Chydży Aftałarnyn) i Święto Namiotów (Chydży Ałaczychlarnyn). W nauce karaimskiej świętami są: 1) sobota; 2) dzień nowiu, oraz następujące święta doroczne: 3) Nowy Rok (Jił baszi); 4) Wielkanoc (Chydży Tymbyłłarnyn); 5) Święto Tygodni (Chydży Aftałarnyn); 6) Święto Namiotów (Chydży Ałaczychłarnyn); 7) Święto Trąb (Byrhy kiuniu); 8) Dzień odpuszczenia grzechów (Boszatłych kiuniu).

Ważny a nowi dzień Wielkanocy są dniami uroczystymi. Ostatni, siódmy dzień Wielkanocy określa się „Dniem Zgromadzenia”. Pierwszego dnia Wielkanocy czyta się Pismo Święte: Ks. Pismo Święte każe obchodzić to święto w namiotach, na pamiątkę pobytu narodu, po rozwiązaniu z Egiptu, na pustyni, gdzie byto w namiotach. Święto to stanowiło i znaczenia jako święto zbioru owoców i określa się świętem zbioru. U Izajasza (58, 13-4) dostaje się następująca wypowiedź o sobocie „Jeśli oddalisz od dnia sobotniego nogę twoją od czynienia woli (zachcianki) twojej w doba święty mój, a nazwiesz Sobotę rozkoszą (aszaiszłych) i świętem Pańskim chwalebnym, a uczcisz je nie czyniąc spraw twoich, ani nie najdzie wola twoja, aby był gadać puste słowa - tedy się będziesz rozkoszował w Człowieku i wyniosę cię na wysokości ziemi i nakarmię cię dziedzictwem Jakubowym, ojca twego - tak Usta Pańskie mówiły”. 23, 15-16): „Liczyć dlatego będziecie od pozostałego dnia soboty, któregoście ofiarowali snopek pierwocin, siedem tygodni zupełnych, aż do nowego dnia wypełnienia siódmego tygodnia, obecne istnieje pięćdziesiąt dni, a tak ofiarę nową wówczas Panu ofiarujecie”.

Kolejnego dnia po sobocie w tygodniu wielkanocnym, tzn. w niedzielę - pierwszego dnia tygodnia, tworzono w Jerozolimie ofiarę snopów, pierwocin, pierwszego, dopiero dojrzałego jęczmienia. Święto Tygodni (kar. Chydży Aftałarnyn), obchodzone 50-tego dnia z wczesnego dnia tygodnia (tzn. niedzieli) w tygodniu wielkanocnym. Od dnia „podnoszenia snopa” liczono siedem siódemnic, siedem razy siedem, czyli siedem tygodni, a zatem 49 dni, a dnia 50-tego obchodzono Święto Tygodni (kar. To zawieranie, podejmujące się uroczyście (kapłan czyta poszczególne wersety, zaś ogół wiernych kolejno je wydaje), nazywa się po karaimsku San (Liczba) i jest do 50-tego dnia, jak napisano (Kpł. Natomiast tegoż dnia, którego wykorzystują snopek, będzie zabit baranek niepokalany roczny na całopalenie Panu. Chleba i prażma , ani krup nie będziecie jadać ze zboża, aż do dnia, którego ofiarujecie spośród niego Bogu waszemu. Poczynając od dnia następnego po sobocie wielkanocnej (tzn. od niedzieli) Karaimi zwykli każdy dzień mieć podczas porannej modlitwy w procesu kolejno następujących 49 dni, aż do „Pięćdziesiątnicy”, wymieniając codziennie kolejny numer dnia.

Np. w początkową sobotę po dniu „podnoszenia snopa” czyta się „Dziś jest siódmy dzień siódemki (tzn. tygodnia) ważnego z siedmiu tygodni. Sześć dni będziesz jadł przaśniki, i w dobę siódmy zebranie Panu Bogu twemu, roboty powodować nie będziesz” (Pwt. Czwarte przykazanie, kiedy teraz podano wyżej każe święcić dzień sobotni. „Plus będzie, jeśli mnie słuchać będziecie, mówi Pan, jeśli święcić będziecie dzień sobotni, żebyście weń nie czynili żadnej roboty, wchodzić będą bramami miasta tego królowie i książęta mieszkający na stolicy Dawidowej”. Powiedziano bowiem: „I nazwiecie ten dzień przechwalebny i najogromniejszy, żadnej roboty służebnej weń prowadzić nie będziecie, Ustawa wieczna będzie we wszech mieszkaniach oraz charakterach waszych”. Przykazanie jest stałe w rzędach i wszelkich mieszkaniach waszych”. Wyjścia (32, 13): „Mów synom narodu i rzeczesz do nich: Patrzcie, abyście strzegli dnia sobotniego, bo znamieniem jest między Mną i między wami w modelach waszych, abyście wiedzieli, żem ja Pan, który was poświęcam”. 23,10-14): „Mów synom narodu i powiesz do nich: Gdy wnijdziecie do ziemi, którą ja wam dam, i pożniecie zboże, przyniesiecie snop kłosów pierwociny żniwa waszego do kapłana, który podniesie snopek przed Panem, aby wygodny był za was, kolejnego dnia Sabatu, i przeznaczy go.



My Website: https://opisyteksty.pl/artykul/169/scharakteryzuj-krotko-grupe-wiezniow-ukazanych-w-scenie-i