Notes

Mesajını defalarca okudum.

Dersler.. :) Küçük bir örnek vereyim.
Kardeşim sınavım var dedi, gitti, 1 saat içinde geldi. Otobüsle girip gelmek 20-30 dk sürüyor zaten. "Sınav?" dedim, 20 soru, 20 dk, test dedi..
Ben bir sınava girdim. 4 soru... İlk 3 soru için 40 dakika. 4. soru için 60 dakika.. :)
Şimdi gel sen çık bu işin içinden. Dersler böyle olunca ister istemez sınav stresi etkiliyor beni. Bir de lisedeki gibi dağınık bir takvim yok. Yani bir sınav oldun, bir hafta sonra ikincisi, bir hafta sonra diğeri vs..
Bizde hepsi iki haftada bitiyor. Sınavlar, sıkışık biraz. Biri bitiyor, diğeri başlıyor. Bir süre sonra kafa kalmıyor insanda, hem stres, hem çalışma....
İnan, üniversiteye gelmeden önce yazılı olsun, YGS-LGS-LYS vs. girdiğim tüm eski/yeni sınavlar olsun, hiçbirinde heyecan yoktu. Hepsini toplasan, buradaki bir sınavın heyecanı bile etmiyor. Anlamadım ben de. O sebeple buradaki dersler bana ağır geliyor. Hatta sınavın stresi.
---
O zaman şöyle yapalım. Sınav haftasından sonra, şu sıkıntılar tamamen bitince tekrar konuşalım. Ne dersin?
---
Sorulan "Ne ara?" sorusunun cevabını ben de merak ediyorum. Çözemediğim bir şekilde, işin içinden çıkamadığım bir şekilde, farklı bir durumda bulduk sanki birbirimizi.
---
Duyguları belli etmek konusunda ben de biraz cimriyim ama sanırım, senin kadar değil. :) Çok fazla belli etmem belki belki sürekli bir şeyler söylemem. Ama içimden geldiğinde, o kişiye onu sevdiğimi veya "İyi ki varsın." şeklindeki ifadeleri aktarırım.
---
Sana bir şey söyleyeceğim. Belki inanmayacaksın ama,,,, ben sert biri değilim. Her ne kadar kulağa inandırıcı gelmese de, öyle. Aslında tam aksi bir durum söz konusu. Ama sertlik, sadece görünüşte var. Bu yüzden herkesle yüz göz olan veya herkesle her leyi konuşan veya herkesle samimi olan birisi değilim. O sertliği aşmayı başaran veya iç kısmı görebilen kişiler, samimi ve yakın olduğum kişiler. Ki ben de senin o durumu daha önceden aştığını görüyorum. Sen her ne kadar dışa vuruma baksan da, içerisi o kadar da sert değil. İnan bana.
---
Bazı insanlar, senin sürekli yanında olurlar. Yani samimisindir, sürekli konuşursunuz, sürekli yakınsınızdır. Ama bazı insanlar için, her ne kadar diğer grup kadar konuşmasalar da , onların da senin yanında olduğunu bilirsin. Hissedersin. Sevgi bazen sözle anlatılmaz. Birisine, ona olan sevgiyi gösterebilmek için illa ki "Seni seviyorum." demesi gerekmez. Kişi konuşmalarıyla belli edebilir bu durumu. Ki ben de senin belli ettiğini düşünüyorum.


Neyse efendim, fazla uzatmayalım. Gelelim son sözlere:
Hatrın için, senin için, şu an vazgeçiyorum. Sözünü dinleyip, biraz tatil ekleyeyim kendime.

Her şey için çok teşekkür ederim. Sen de iyi ki varsın.

Saygı ve sevgilerle.