Notes

Nereden baslasam bilemedim…..
O yuzden aklima ilk gelen seyleri oldugu gibi yazacagim. Lutfen bir an once okuyup paragraftaki ana fikri cikarmaya calisir gibi hizli gitme, yavas yavas sanki benim agzimdan dokuluyormus gibi oku :)

Belki omrumun yarisindayim, belki de yasayacagim birkac yilim var, bilmiyorum. Ama emin oldugum tek sey var, omrum uzun da olsa kisa da olsa; iyi ki seni tanimisim daha cok gec olmadan, iyi ki hayatimdasin :) ve tabii… iyi ki dogmussun. Su anda seni daha once tanimak, seneleri geri almak icin herseyimi verirdim. Ama daha kotusu de var, seni hic taniyamamak. O yuzden susuyorum, ve bu durumuma keske diyerek haksizlik yapmak istemiyorum.

Nice guzel senelerin olur umarim. Her zaman yuzune karsi da soyledim, senin mutlulugun herseyden onemli. Bunu su dunyadaki herkesten cok hak ediyorsun. Seni dunyaya getirene, bu zamana kadar ulastiran anilarina, yasadigin mutluluklara, heyecanlara, uzuntulerine, tum duygularina… hayattaki secimlerine, pismanliklarina, kararlarina… herseye ama herseye… cocuklarina, ailene, arkadaslarina hatta “ona” bile… cok tesekkurler. İyi ki varsin, iyi ki dogmussun, iyi ki bu dunyada birilerinin hayatlarina dokunuyorsun. Senin dokunman siradan bir duygu degil, senin dokunman mutluluk veriyor, nese veriyor, insanin hayatina can veriyor. Sanki benim icin renksiz olan bu dunyayi bir anda renkli hale getiriyor. O yuzden herseyi herkesten daha cok hakediyorsun.

Bana gelince…. Rahmetli Chester’in da soyledigi gibi “leave out all the rest” yani geri kalani bosver gitsin :) melankolik kelimelerle canini sıkmak istemem. Sadece seninle birlikteyken ne kadar mutlu oldugumu bil yeter. Sen olmayinca hicbir seyin benim icin bir anlami olmuyor. Eskiden zevk aldigim, beni mutlu eden ve ya heyecanlandiran hicbirseyin ama hicbirseyin artik bana bir duygu yasatmadigini bilmen kafidir. Ama her neyse; bir sekilde ustunden gelecegim… gelebilir miyim bilmiyorum ama deneyecegim :) Bunun disinda bir adim daha gideyim. Senin deyiminle “bunu soylemek ne kadar dogru bilmiyorum.” Son zamanlarda, ozellikle son birkac haftadir, senin olmadigin zamanlarda ara ara burnuma kokun geliyor. Cok sasiriyorum, sacmalama diyorum kendime, oyle sey olur mu diyorum… ama bu durum ust uste olmaya baslayinca, yok dedim durum fena :) birine karsi ozlemin cok oldugunda burnunda tutmek bu oluyormus demekki, daha once yasamadim ama bilimsel bir karsiligini da bulamadim.

Her neyse… dedigim gibi mutlu ol, her zaman neseli ol, enerjin hic bitmesin. Nice senelere… nice senelere o bitmeyen enerjinle, mutlulugunla, nesenle birlikte.

Bu arada rahmetlinin soyledigim sarkisi sana gelsin, benim en cok sevdigim belki de duygularimi en iyi ifade eden sarkilarinin basinda gelir. Musait bir zamanda, kafanin bos oldugu bir an da ve mutlaka ama mutlaka lyric ile birlikte dinlersin. Sarkidan daha cok sozleri benim icin onemli. Lutfen sozlerin tamamini direkt kendine yorumlama, bazi noktalarda bitmis birseye karsi yazilmis gibi duruyor :) o yuzden yanlis anlasilmasini istemem. Ama sozlerin buyuk cogunlugu sana hitaben…

Ozellikle su kismi;
Forgetting all the hurt inside you’ve learned to hide so well
Pretending someone else can come and save me from myself