Notes

Yorulmuştum. Hem dinlenmek hem de bir dal sigara içmek için az ilerideki yeşil banka oturdum. Çakmağımı bir süre aradıktan
sonra sigaramı yakabildim. Yoldan geçen insanlara, arabalara ve kaldırım taşlarının desenine bakıyordum göz ucuyla, sigara içerken.
Oturmaktan sıkılmaya başlamıştım artık. Sigaram bitsin de kalkayım diye düşünüyordum içimden. Sonra yanıma o oturdu.
Kırmızı beyaz puantiyeli bir eteği, beyaz sandaletleri, beyaz bir badisi vardı. Ona da göz ucuyla bakmıştım diğerleri gibi.
Acaba sigara dumanından rahatsız oluyor mudur diye düşünürken ince bir sigara da o çıkardı çantasından. "Ateşin var mı acaba?"
dedi bu pekte kibar olmayan cümleyi kibarca. Çakmağımı yine bir süre arayıp ona verdim. Teşekkür etti gülümseyerek, bende
başımı öne eğdim sağ ol dercesine. Sigaram bitmek üzereydi artık, külünü düzeltip saatime baktım. Otobüs kaç geçe gelir
diye düşünürken "Limonata sever misin?" dedi birden yanımda. Telefonla konuşuyordur, kulaklığı falan vardır diye bir cevap vermedim.
Omzumu hafifçe dürterek "Sana diyorum ya" dedi. "Efendim?" diyebildim sadece tedirgince oysa ki sorduğu soruyu tam olarak anlamıştım.
"Limonata diyorum, limonata" dedi yüksek bir sesle, neredeyse bağırıyor gibiydi. Aslında o ona kadar hayatım boyunca
limonata sevip sevmediğimi düşünmemiştim; zaten 3-4 ayda bir içtiğim bir içecekti. "Bilmem ki" dedim, "Öyle sık içtiğim
bir içecek değil" diye de ekledim. "Sen ne ilginç insansın ya" dedi sigarasını yere attıktan sonra şaşırmış bir şekilde. Bende o sırada
sigaramı söndürmem gerektiğini fark ettim, tütünü bitmişti artık filtresi yanıyordu. Ağır adımlarla sigaramı söndürmek için
yakındaki çöp kutusuna doğru gittim, onun gibi yere atmayı sevmiyordum ben. Bu sırada ne diyeceğimi düşündüm ona. Sigaramı söndürdükten sonra
bankla çöp kutsu arasında bir yerden ona seslendim "Ben gidiyorum, muhabbetin için teşekkürler" diye garipçe. Sonra arkamı döndüm, yavaşça ilerlemeye başladım durağa doğru.
Kıkırdamalarının sesi kulağıma giderek az gelmeye başlarken bağırışını duydum; "Limonata içmeyi unutma olur mu." Arkamı döndüğümde
o da arkasını dönmüş gidiyordu ters tarafa doğru. Otobüste nedendir bilmiyorum hep onu düşündüm. Tutamakların isminin
neden tutamak olduğunu falan düşünmemiştim ilk defa. Gariptim ondan sonra sanki. Eve geldiğimde anneme selam verip balkona çıktım hemen.
Bir sigara yaktım ama içesim gelmedi pek, yarısında söndürdüm sigaramı. Sanki bir şeyi unutmuş gibiydim. Neredeyse bir saat odamda
volta atıp ne olduğunu düşündüm. Aklıma gelince koşarak mutfağa gittim gözlerim dolmuştu, ağlamaklıydım. Anneme uzunca sarıldım. Annem
bir şeyim olup olmadığını sordu, oda ağlamaklı olmuştu beni görünce. "Anne" dedim, sesim titriyordu; "Limonata yapar mısın?"