Notes

09.09.2015 12:20

Widzisz to? Tę datę? Nigdy jej nie zapomnę. To właśnie wtedy mi odpisałaś. Pamiętam co się wtedy działo. Siedziałam wkurwiona w kuchni. Miałam dość wszystkiego. Nagle usłyszałam coś. Tak, to było powiadomienie z GG. Zrezygnowana chwyciłam telefon. Zobaczyłam wiadomość na GG. Pomyślałam -ciekawe kto napisał. Zrezygnowana stoczyłam walkę z ekranem blokady. Sprawdziłam pasek powiadomień. Wiadomość od Help? "Help? Dziewczyny z aska? Cholera, ciekawe o co chodzi". Kliknęłam. Otworzyłam. Patrzyłam na ten cholerny ekran. Nie mogłam w to uwierzyć. Dziewczyna, która podziwiałam mi odpisała. Zwróciła uwagę na moją wiadomość. Poświęciła minutę na znalezienie mnie w katalogu publicznym. Później napisała. Tyle miłych słów. Tak, tego się po niej spodziewałam. Wydawała się taka, taka sympatyczna. Miła. Szczera. Idealna. Nie pomyliłam się. Uśmiechnęłam się. Tak szczerze, naprawdę. Pamiętam jak napisałaś, że też się uśmiechnęłam. Zrobiło mi się jakoś lepiej. Zastanawiałam się, jak to się skończy. Wymienimy ze trzy wiadomości i tyle? Tak to się właśnie skończy? Szczerze mówiąc liczyłam na coś więcej. Nie wiedziałam, że to wszystko się tak potoczy. Zaczęłyśmy pisać. Czułam się tak...nie wiem jak, ale było to przyjemne uczucie. Napisałaś, że jest we mnie coś bezpiecznego, co pozwala człowiekowi na otworzenie się przede mną. Uśmiechnęłam się wtedy. Tak bardzo, bardzo. Cieszyłam się. Miałam nadzieję, że mi się wyżalisz. Chciałam zrobić wszystko by było Ci lepiej. Nie znałam Cię, a tak mi na Tobie zależało już wtedy. Codziennie zaglądałam na Twojego aska. Codziennie. Tak bardzo polubiłam Twój styl. To jak piszesz i co. Zaczęłaś zaglądać do mnie. Było mi jakoś lepiej. Ktoś czytał to co piszę. Założyłam aska, miał być czymś na miarę dziennika. Wyszło takie coś. Nie nazwę tego. Po prostu jest. Nikit z mojego otoczenia nie wie o jego istnieniu. Tam piszę to co myślę, tutaj, przy nich muszę kłamać. Wracając do tematu zaczęłyśmy pisać. Zaledwie chwilę musiałyśmy się rozstać. Tak bardzo nie chciałam. Tak bardzo tęskniłam. Zaczęłam się zastanawiać o co chodzi. "Patrycja, kurwa, co Ty robisz? Znowu się przywiązujesz? A co jeśli jest tak jak zawsze? Ty nie będziesz mogła przestać o niej myśleć, a ona będzie Cię traktowała tak, hm, normalnie? Co zrobisz, gdy będzie miała Cię zwyczajnie w dupie? Brawo, dalej się przywiązuj". Nie mogłam przestać o Tobie myśleć. Miałam ochotę wyć z bólu. Właściwie robiłam to. Nigdy więcej nie chce się z Tobą rozstawać. Jesteś dla mnie wszystkim. Moje Słoneczko. Mój Cud. Moja Księżniczka. Mój Skarb. Moje Maleństwo. Mój Maluszek. Mój. Mój. Mój. Mój.
Nie jesteś rzeczą, bym mogła Cię przywłaszczyć. Chce Ci tylko powiedzieć jak bardzo mi na Tobie zależy. Nie masz prawa się poddawać. Nigdy. Musisz wstać, otrzepać się i porządnie przypierdolić tym wszystkim gnojom patelnią w ryj. Zostawisz ich w tyle. Uśmiechniesz się. Będziesz już szczęśliwa. Będziesz tak cholernie szczęśliwa. A ja? Jestem przy Tobie i będę. Nigdy Cię nie zostawię. Zawsze będziesz dla mnie wszystkim. Kocham Cię. Bardzo mocno. Nigdy o tym nie zapominaj. Nie zamykaj się przede mną. Porozmawiaj lub po prostu wtul się. Nigdy Cię nie wypuszczę. Będziemy razem już zawsze. Masz o tym pamiętać. Masz jeść. Masz dbać o siebie. Masz otaczać się pozytywnymi ludźmi. Spokojnie Słoneczko, nigdzie się nie wybieram. Spotkamy się. Będzie tak jak sobie zaplanowałyśmy. Wszystko będzie takie idealne. Tak jak My. Kocham Cię Słoneczko. Moje OGROMNE Szczęście. Mam nadzieję, że nie płaczesz, prawda? Proszę, nie. Uśmiechnij się. Jestem przy Tobie Kołderko! :)

UŚMIECHNIJ SIĘ!
SŁYSZYSZ?
JUŻ!
TERAZ!
DLA MNIE!
Masz piękny uśmiech, wiesz?
Nigdy nie przestawaj się uśmiechać.
Twój uśmiech = mój uśmiech.
Moje Szczęście.