Notes

Henüz 16 yaşındaydım her zamanki gibi arkadaşlarla park ta vakit geçiriyorduk
çevremde bir sürü erkek ve kız arkadaşlarım vardı,ama bi gariplik vardı,mutlu değildim sanki aradığım başka birşeydi,
Park'da tanımadığım , başka bir kız vardı hep bana bakıyordu
hiç kompLeksLi biri oLmamisimdir hayatimda. birisi bana bakiyoSa iLLa begendiginden bakmiyodur diye düsünen bi yapim var.
Ama bu bakisLar gün gectikce manaLasip yerini güLümsemeye hatta seLamLasma ya birakmisti.
Onu tanıdığımda onunLa karşıLaştığımda ona bağLandığımda onu hiç çıkarmamak üzere kaLbime koydğumda
öyLesine çok sevmiştimki onu , hayatta hiç birşey umrumda bile değiLdi...

09.09.2010 iliskimizin ilk temelleri atılmıştı...
Sürekli okuldan kaçıyordum :) , sevgilimin okuluna gidip çıkmalarını bekliyordum.
Daha sonra onu evine kadar eşlik ediyordum , bazen dısarı cıkıyordu.
el ele parka gidip oturup sohbet ediyorduk , herşey çok güzeldi
Hergün onunla vakit geçirmek. 5 dakika olsa bile ,
Hergün onu görmek . çok çok güzel bir duygu idi.
Günler günleri kovaladı ;
Aradan 1.5 ay geçti , bazı sebeblerden dolayı konya'a taşınma kararı almışlardı
1.5 ayda insan ne kadar sevebilirki ? , Ben çok sevmiştim...
aramızda mesafeler vardı daha o zamanlar annesi iliskimizin ciddiyetinin farkında değildi .
O gittikden sonra onu özlemeye başlamıştım onsuz yapamıyordum benim bir şekiLde konyaya gitmem gerekiyor du .
ama nasıl ?
Sevgilimden üstü kapalı bir şekilde , adresini istedim verdi ona süpriz yapacaktım...
Aileme danıştım karşı cıktılar , para vermediler tek başına ne yapıcaksın gibisinden konuştular.
Ama Onu Görmem gerekiyordu çok özlemiştim artık dayanamıyordum .
Yılmadım telefonumu sattım , anneme babama haber vermeden Konya için bilet aldım .
Otobüsün gelmesini bekliyordum otobüs geldikden sonra bindim ve arac hareket etti.
Çok heyecanlıydım , acaba beni görünce sevincekmi gibi düşünceler vardı aklımda...
8 saatlik bir yolculuk sonunda artık konya'da idim...
Onların oturdugu yer'e doğru gidiyordum..
Fakat oturdukları bina adresi yalnışdı :(
Şans eseri onlarda dışarı cıkmışlardı ablası ve arkadaşı vardı yanında karşılaştık.
Heyecanım 2'e katlanmıştı , onunda heyecanlandıgını gözlerinden anlayabiliyordum.
Fakat arkalarında 1 adam ( arkadaşının babası sevgilimin ailesi ile çok yakındı , sevgilimin veya ablasının erkeklerle takılmasına karşı cıkıyordu )
Sevgilim beni o yerden hızlıca götürdü bir binanın yanına burda bekle dedi.
bekledim ve geldiginde aceleyle evine götürdü.
Annesi beni görünce şaşırmıştı , annesinin aile dost'u benim şeyda için geldiğimi öğrenmişti
benim burda durmamam gerektiğini falan konuştu annesi ve yolladı..
üzülmüştüm çünkü ona daha sarılamamıştım bile.
Olsun , onu görmem bile yetmişti yada ben öyle sanıyordum..
Artık istanbul'a geri dönmem gerekiyordu , üzgün bir vaziyette idim..
Aile dostlarının onlara bu kadar karışması yalnış birşeydi çünkü hakkı yoktu...
Aradan aylar geçti . O yanımda olmadıgı zaman bir yanım hep boşluk oluyordu o boşluğu tekrar doldurmam gerekiyordu.

2. kez konya yoluna çıkmıştım , sevgilimin annesi evlerinde kalmam için izin vermişti çok mutluydum.
Aynı evde kalıcagımız için her sabah kalktıgımda onu görüceğim için.
3gün onlarda kaldıkdan sonra artık gitmem gerekiyordu gitmem gerekdiğini düşündügüm an itibari ile
Yanımda oldugu halde onu özlemeye baslamıstım içimde bir üzüntü vardı gözlerim doluyordu rahatlamam gerekiyordu .
annesi ve sevgilimin ablası içerde bilgisayar başında sevgilim ise mutfagı toparlıyordu.
bende içerde misafir odasına geçtim , ağlamaya basladım sevgilim fark etti yanıma oturdu , ağlamaya basladı
Bir birimize sanki göz yaşlarımızı hediye ediyorduk , sanki hiç bitmeyecekti bu ağlama.
Bu veda bana çok koymuştu .
konya'a tekrar gittim bu böyle 5-6 defa gerçekleşti ailesi de birşey demiyordu ( babası haric , babası iliskimizi bilmiyordu gibi.)
Annesi beni sevmişti , ailesini artık ailem olarak görüyordum , ailelerimiz tanışmıştı.
Sevgilimle konuştugum zamanlar çok mutlu oluyordum , dünyanın en mutlu insanı.
Onsuz yapamıyordum sesini duydugumda çok huzurlu oluyordum .
Sevgilim iliskimizin 9. ayında yapmıs oldugu hata yüzünden peşinden benide sürükledi.
Bana yalan konusması , pek ilgi göstermemesi sonucunda kötü fikirlere sahip oldum.
Bunu yer yüzüne çıkarmak için bir hata yaptım , bilgisayarına dinleme cihazı koydum
Bana tekrar yalan attıgını dinledim , bunu sevgilimle konustum bir daha yapmıcam söz , ymn etti vs.
Sonrasında dinleme cihazını bilgisayarlarından kaldırdım.
Ona hala eskisi gibi güvene biliyordum.
Sonra evlerini dinledigimi öğrendiler ve bana çok güvenen annesi artık HİÇ güvenmiyordu.
Bu durumu düzeltmeliydim ama nasıl ?
Şuan hala aramız soguk yaptıgım hatanın farkındayım ama yapabilcegim hiç birşey yoktu
Sevgilimi düşündügüm için , onu bu kadar çok sevdigim için bu tür şeylere kalkıştım.
Ona çok fazla değer veriyorum çok yanında az kalır o derece ,
Onu çok seviyorum o benim ilk aşkım , ilk göz nurum , özlüyorum , o benim herşeyim :)
Ama o ?
Sevgisine inanıyorum , ama bana yalan konuşması niye ? buna anlam veremiyorum.
Şuan aramız nasıl mı ?
bir birimizi seviyoruz onun gözünde iliskimiz mutlu ilerliyor bir sorun yokmuş gibi .
Ama ben , hep terettüt içerisindeyim ne yapıcagımı bilmiyorum ondan vazgeçemiyorum...