Notes

Bak şimdi melo. ben o zaman daha kendini yeni yeni tanımaya çalışan, özgüveni sıfır, kendi halinde kabuğunda takılan bi insandım. Baya baya cocuktum. Aptaldım. Senle tanışırken bile başka ad, başkasının fotoğrafını kullanmıştım. Tanıştıktan sonrada o zaman psikolojik olarak biraz yıpranmış olmandan dolayı sanırım, bana beklemedigim o zamana kadar çok az insandan gördüğüm derecede ilgi gösterdin. sevgi gösterdin. Bana iyiki varsın diyen ilk insandın belkide.
Şimdi düşün beni o durumda. Karşımda bana değer veren, seven, güvenen(burası biraz muamma{tüm suç bende}), güzel tatlı bi kız var. Heralde bi 20 gün falan durmadan konuştuk. Belki de cocukluktandır ben senden etkilendim o zaman. Yani normal sevgi dısında bi seyler hissediyodum. Biraz trajikomik ama galiba ben ilk kez bi insana aşık oldum. Artık belli bi süreden sonra sürekli seni dusunuyodum. Hayallerimin çoğu ilerde seninle tanışmak üzerineydi. Evet normal bi durum değil ama böyleydi. Sonra belki de agustosun ortalarına dogru sende kendi hayallerine yöneldin galiba. Sonuçta sende birine aşıktın. Zaten sonra hiç konuşmadık. Ama ben hep bakıyodum c2 'ye seni online görebilmek için. Heralde Eylül 7-8 civarı o zaman sıkça yaptıgım gibi twitterına baktım. Beni engellemiştin. Şuan net olarak bilmiyorum o zaman ne düşündüm. Yanı düşünürsem büyük bi hayaller kırıklığına uğramış olmalıyım. Sonuçta o duyguları hissediyosun bi insana ama o insan seni insan yerine koymayıp, sümüklü mendil gibi kenara atıyo. Bu nedir? Bencilliktir bu. Bi gidiyorum bile demedin. Gitme konusunda aynı durumda bende giderdim. Bencillik olan gitme değil. Bencillik olan bi gidiyorum bile dememek, kuru bi gidiyorum yeterdi belkide o zaman. Neyse bi kaç gün sonra baktım sevgilinle barışmıssın. Olayın belkide en kötü yanı bi insandan hayatımda yemedigim kazığı yemisim. Kimseyle de paylasamıyosun. Çünkü olay saçma. Kadir (15) capına bakmadan melis adlı bi kıza ilgi duyuyo. iller ayrı, olaylar ayrı. Açıkçası o zaman da ne düşündüm tam olarak bilmiyorum. Yalnız belli bi süre her gece yatmadan önce seni dusundugumu hatırlıyorum, rüyamda seni gördüğümü hatırlıyorum, sonra c2 denen sitede konuşma sayinın 368 olduğunu hatırlıyorum ve 2 yıl boyunca 368 idi. her bakma imkânım olduğunda bakıyodum acaba girer mi tekrar diye. Belkide bu durumun sakinlemesi 2-3 ayı buldu. zaten sonrada birine asık oldum. Ondan sonra seni çağrıştıran bi şey olduğunda geliyodun aklıma. Mesela 54 plakalı bi araba görürsem falan. Ama o zman hala aklımdasın bilgisayar karşısına geçince . Hala bakıyorum hesaplarına. Belki de takıntıya döndü o bende bu durum. Bi süre sonra zaten twitterını kapattın. Google a yazıyodum meliszoral diye. watpadd, petshop cıkıyo. Ve her zaman bu ikisi cıkıyodu. Bende öyle bakıyorum acaba ulaşır mıyım bi şekilde diye. Sonra twitterını actın yeniden, arada girip bakıyodum neler yaptığına. Sonra bi baktım instadaki ilişkiye başlama tarihini silmişsin. Daha sonra bu haziranda bi baktım c2 ne mobile yönlendiriyo beni, hemen twittera baktım c2 ye girmissin. o zaman yazdım sana 1 kere. Konuştuk ama ilerde senle aynı bi mekanda denk gelip senin adını duyunca yanına gelip ben kadir deme hayali kuran benin adını hatırlayamadın. Öyle bi an olsaymıs demekki ben yine ezilecekmişim. O gün ben sandımki yeniden konuşacağız ama sen yine gittin. yine ümitler yok oldu. Burada suc varsa suçun büyüğü kimde bilmiyorum. Ak kaşık değilim bende.
Ve şimdiye bakarsam, eskisi gibi sana sevginin ötesinde bi şey hissetmiyorum şükür ki. Acaba hisseder miyim diye korkmuyor da değilim. Ama boşuna korku duyarsın ya onlardan heralde bu. Çünkü melis zoral ı yoğun düşününce beyin diyoki sanırım bu kadar yoğun düşünüyorsa heralde öyle bi durum var. Ama işte orda kalp devreye giriyo sacmalama beyincik diyo. Bu durum sevgidir diyo. Ama beyin diyoki madem o durum yok o zaman bu durum bir takıntı. Çünkü kadir sevdiği birini neden bu kadar düşünsün. Evet melo ben hiç bi zaman sabah uyanmaya çalıştığım o an, sevdiğim bi insandan mesaj gelmiş mi diye bakmak için telefonu nere koydum lan diye sormuyodum kendime. Eğer bu sevgiyse de ben böylesini başkasına karşı hissedemiyorum. Mesela hafızam iyi diyorum sana. Aslında bakarsan ben en yakın kız arkadaşımın doğum gününü unuttum. Her zaman gördüğüm kızın. Ama seninkini 2 yıldır senle konuşmayıp, seni hiç görmediğim halde unutmuyorum. Belki de hiç unutmam. Hatta bana o zaman ne dediysen şuan aklımda.
Melo senle konusurken keyif alıyorum, mutlu oluyorum, yani bi salakca esprimle seni güldürsem bile mutluluk benim için.
Ben senin tabirinle değişmiş olan seni tanımıyorum ama benim tanıdığım melis zoral'ın en tanıdığım yanı bencilliği. Diyeceksin belki sen çok mu farklısın. Kafana göre gidiyosun, beni üzüyosun, gözümden yaş akıtıyosun. Seni tanımaya çalışıyorum ama bi insanı nasıl tanırım bilmiyorum. Ekşi sözlükte bir insanı nasıl tanırsın diye bi baslık vardı. İnsanlar genelde zamanla tanırsın diyo. Ama zamanla tanımak şu zamana göre benim için kullanılabilecek bi şey değil. "İnsanların birbirini tanıması için en iyi zaman, ayrılmalarına en yakın zamandır" demiş Dostoyevski. Belki farkında olmadan bende gidiyorum diyerek seni tanımaya calıştım. Ama ben gidiyorum derken hep sana söylediğim sebepler üzerinde duruyodum.
Açıkcası şu günler çoğu zman telefon elimde senden gelecek bi mesaja bakıyorum. Kafam çok karısık. Ve ben kendimden yoruldum artık. Dün aslında beni engellemeni isteyecektim senden. Yapamadım. Gidemiyorum çünkü. Gün geçtikçe senle ilgili daha da umutsuz oluyorum. Çünkü seni tanıyamıyorum hala.