Notes

Sadece o rüyayı görmen gerek, her şeyin düzelmesi için. Her ne kadar çok şey, hatta her şey değişse de bende değişmeyen tek şey varmış meğer.

Seni kaybettikten sonra uzunca bir süre seni suçladım. Böylece vicdanımı rahatlattım. Senden nefret etmek için türlü sebepler buldum. Sevilmeyecek bir insan olduğuna, sana harcadığım zamanla kendime yazık ettiğime inandırdım hep kendimi. İşe de yaradı. İşte bak. Unuttum seni. Öyle veya böyle. Doğrularla veya kendimi kandırarak. Eninde sonunda unuttum seni. Yani... Unuttuğumu sandım.

Gerçeklerle yüzleşmek çok zordur. Ben de bu zor olanı başaramadım. Kaldı ki benim bundan da büyük bir problemim vardı ki, gerçekleri bilmek. Daha gerçekleri bilmiyordum ki onlarla yüzleşebileyim. Sadece kendimi kandırdım durdum. Çabalamadı dedim. Benim yaptığım fedakarlıkları o yapamadı. Bu yüzden de bıraktı. Vazgeçti benden. İşte. O da herkes gibiymiş. O da bırakırmış diye diye avuttum kendimi. Böylece ayrılık süreci kendim için bir nebze kolaylaşmış oluyordu. Ama yok. Buraya kadarmış. Gerçeklerle yüzleşme vakti gerçekten gelmiş.

Ben ne yaşadıysam hak ettim. Hatta seninle geçirdiğim ömrümün o en güzel günleri, benim için hak ettiğimden fazla bile. Sen doğru olanı yaptın. Tut ki sen benden ayrılacak kadar güçlü olmasaydın ben tüm hatalarımın üzerine koya koya her şeyi daha kötü hallere getirecektim. Belki de hiçbir zaman tam anlamıyla mutlu olamayacaktın. Benimle de olsan mutlu olamayacaktın. Ve şükür ki doğru olanı yaptın. Sen şimdi benimle olmasan bile ben doğru kararlar verip hayatını daha düzgün bir çizgiye soktuğun için çok mutluyum. Senin benle olmasan da mutlu olduğunu bilmek, benim için yeterli. Çünkü ben, eğer sen böyle aklımı başıma getirmeseydin sana çok zarar verirdim.


Benden bir özür bekliyordun. Tedavi olmamı istiyordun. Gülünç. Çünkü benim yaptıklarımı yapmış, benim kafa yapımda olan bir kişinin, mevzu bahis sürede yaptıklarından pişman olması da, senden samimi bir özür dilemesi de, tedavi olup düzelmesi de imkansızdı. Ve sen belki de biliyordun, belki de sadece oyaladın beni ve ayrılığı biraz daha hazmetmemi istedin. Eğer bu böyleyse, bu gerçekten akıllıca bir hareket olmuş. Ama değilse, yani senin de belki az da olsa içinde bir şeylerin düzeleceğine dair umut vardı ise o zamanlar, süreç sana gösterdi ki hiçbir şey düzelmeyecek. Ben yani. Benim düzeltmek için çırpınmalarım gösterdi ki, hiçbir şey düzelmeyecek. Çünkü zaten ben düzelmiş değildim. Aynı kafa yapısında, öfkeli, şiddete eğilimli biriydim. Bütün bunlar 15 20 günde değişecek değildi. Bu yüzden de senden dilediğim özür de, " tedavi oldum" deyişlerim de yeterli olmadı hiç.

Fakat uzunca zaman geçti Nihal. İkimizin de hayatında bu uzunca zamanda çok şey değişti. Seni stalklıyorum :) sizin evde iken sana bir yudum bira denetmiştim ve sen bütün bir şişeyi lavabodan dökmüştün .d.d şimdi ise alkolle aran sanırım o kadar da kötü değil. Benim de aynı şekilde. Dediğim gibi çok şey değişti. Sigara bile içer oldum artık. Fakat hiçbirini seni düşünerek yakmadım. Çünkü kendimi çok iyi kandırmıştım ben. Senden nefret edebilmeyi çok iyi başarmıştım. Hatta öyle ki artık umursamıyordum bile. Günlerce aklıma gelmediğin oluyor. Hala öyle. Ama bir sorun var. Şu son bir kaç ayda artık iyice beni etkilemeyi başaran bir olay var.

Artık rüyalarıma girmemeni çok isterdim. Evet. Düzenli olarak rüyalarıma giriyorsun. Biz ayrıldığımızdan beri bu böyle. Fakat artık beni çok etkilemeye başladı. Bir dönem senden nefret ederek seni unutmaya çalıştım. Ve o zaman herşey kolaydı. Kendimi kandırarak devam ediyordum her şeye. Artık öyle değil. Ben suçlu olduğumun da farkındayım, tüm yaşadıklarımı hak ettiğimin de, senin verdiğin cesur kararın herkes için en iyisi olduğunun da. Hepsinin farkındayım. Ve şuan olduğun yerde olduğun için de çok mutluyum. Fakat ben eski günleri, hayatımın en güzel günlerini, en yoğun duygularını yaşadığım o anları tekrar tekrar yaşayıp uyanmaktan çok yoruldum.


Herşey çok güzel gibi. Evet. Ayrılmışız. Sonra zaman geçmiş. Bir yerde denk gelmişiz. Her rüya böyle başlıyor. Sonra eskilere gidiyoruz tamamen. Bazen okulda, bazen parkta, bazen yatakta buluyorum kendimi seninle. Hiçbir sorun olmamış gibi değil. Bana öyle bir gülümsüyorsun ki, "işte bitti" der gibi. O zorlu zamanları geçtin, artık bana zarar verecek o kişi değilsin. Çok büyük savaşlar verdin, tecrübeler kazandın. Ve sonunda benimle mutlu olmayı hak ettin. Seni uzun süredir bekliyorum mönöm. Der gibi. Aynı öyle gülümsüyorsun bana. Biraz zaman geçiyor, içimde kelebekler uçuşuyor. Sonra uyanıyorum.

Hak ettim diyorum. Kaybetmeyi sonuna kadar hak ettin. Ve günüme, hayatıma devam ediyorum. Her geçen gün bunu yaşıyorum. Ve her rüyada da hep gerçek olduğuna inanıyorum. Bir kez bile rüya olduğunun bilincine varıp da o sahte mutluluğu yaşamanın önüne geçemedim. Hep mutlu oldum rüyamda. Sonra uyandım. Hak ettin dedim. Hayatıma devam ettim.


Ne isterdim? Bunca zamandan sonra birlikte olmayı. Gurur, ego, hepsini geçiyorum. Tüm samimiyetimle hala söyleyebilirim ki, bana tek dilek hakkı verseler, seninle ömrümün sonuna kadar birlikte mutlu sağlıklı yaşamayı dilerdim. Sen de çok değiştin elbette. Farkındayım. Ancak sen ne kadar değişirsen değiş kimse senden daha sen değil ki. Ve ben seni çok güzel olduğun için sevmedim, çok havalı olduğun için, çok zengin olduğun çok güzel saçların olduğu için veya gözlerin. Bunlar için sevmedim ki. Seni neden sevdiğimi hiçbir zaman söyleyemedim ben sana. Hala söyleyemem. Çünkü bir neden söyleyebilirsem, başka herhangi bir kadında o özellik daha fazla olabilir. Biri senden daha güzel olabilir. Daha havalı olabilir. Ama kimse senden daha Nihal olamaz. Ve ben bu yüzden sana bir sebep göstermiyorum. Çok Nihalsin, seni bu yüzden seviyorum diyemiyorum sana. Aşığım işte. Hepsi bu.

Biz bu ilişkiyi yaşarken çocuktuk. Benim tek istediğim senle beraber büyümekti. Seni en son gördüğümde, ben hala çocuktum. Öfkeli. Şiddet eğilimli. Bağıran çağıran küfür eden bir çocuktum. Sen de az çocuk değildin. Oralara hiç girmiyorum bile .d.d.d
Ama noktayı koyan sen oldun. Bir zamanlar isyan ederdim, birlikte büyür,her yanlışı çözerdik. Neden terk etti diye. Artık epeyce bir süredir isyan etmiyorum. Teşekkür ediyorum. Kendine de bana da daha iyi bir hayat sunduğun için teşekkür ediyorum. Birlikte büyümedik belki. Ama bence büyüdük. Keşke birlikte de olsak. İnsan ne kadar çok şeye dayanabileceğini görse bence çok şaşırır. Mesela ben neler neler derdim. Şu olursa bundan sonra asla eskisi gibi olmaz. Asla yapamam. Gibi gibi. Şimdi ne olduğu hiç umrumda değil. Bensizken ne yaşadın, nasıl değiştin, neler geçti başından hiçbir önemi yok. Benim ol yeter isterdim şuan. Oturur bir bir konuşurduk. Böyle oldu, bunlar oldu diye. Sonra sarılır uyurduk. Dünyanın geri kalanına karşı hayatımıza devam ederdik. Ne diyeyim. Ben bunu çok isterdim. Ama imkansız sanırım. Çünkü sen benim gibi düşünmüyorsundur. Sen o rüyayı, görmemişsindir.


O yüzden en başta dediğim gibi, senin sadece o rüyayı görmen gerek. Sevgili mönöm...