Notes

Bunları yazmalıyım çünkü içimde tutamayıp yirmi beş yirmi altı yaşında bi adam olarak kız kardeşimin önünde ağlamak istemiyorum. Uzun yıllardır bu kadar üzülüp kötü hissetmemiştim. İki gündür tek istediğim şey tekrar yüzünün gülmesi ve her zamanki gibi uyuyabilmemizdi.

Cansu'yu eve bıraktığım sırada iyi geceler yazmaya başlamışsın ve yazdıklarını okuyunca çok mutlu oldum. Zaten biraz biraz yüzün gülmeye başladığı için seviniyodum. Üstüne bi de tam da beklediğim şeyleri yazınca gerçekten çok iyi hissettim. Bunun tam aksine beni yanlış anlayıp hiç beklemediğim bi tepki gösterdin.

Senin tepkinden sonra yolda ya da eve girip üstümü değiştirmem sırasında konstre olamayıp baştan savma mesajlar mı yazdım acaba diye şüpheye düşüp yazdıklarımı kontrol ettim. Yanlış anlayabileceğin bir şey göremedim. Hatta senin tepkini şaka zannedip kur yapmaya devam etmişim iki sefer. Tek fark olarak öpücük ve kalp şekillerinin eksikliğini bulabildim. Bunun da sebebi iki gündür senin koyduğun mesafeye saygımdı. Sen hiç bu tarz şeyler yapmadığın için ben de azaltmıştım. Kendimi açıklamak ve durumu düzeltmek için zamanım da yoktu çünkü uyuman gerekiyordu ama o anki üzüntüyle yazmadan duramamışım. Şu an duramadığım gibi... O an sana karşı bi tavrım olmadığını ispat etmenin en kısa yolu olarak seni ne kadar çok sevdiğimi açıkça söylemeyi düşünmüşüm. Buna bile ters tepki vermen beni çok üzdü.

Ben sana karşı değişmedim. Sen beni değiştiremezsin. Beni şekillendiremezsin. Ben sevdiklerime karşı her zaman yapıcı olmaya çalışırım. Bilinçli olarak kaba konuşmam. Alttan almak olarak tanımladığın şeyi karaktersizlik ya da taviz vermek, şekil değiştirmek olarak yorumlamamanı umuyorum. İki gündür nasıl ki sen zor düşüncelerden geçtiysen ben de seninle bunları yaşadım. Böyle anlarda seninle kavga etmek yerine seni anlamaya çalışmayı ve seni rahat ettirerek bu sürecin geçmesini beklemeyi tercih ediyorum. İki gündür bana gösterdiğin tepkilerden ötürü biraz temkinliydim ve bu akşam o yüzden yeterince "her zamanki gibi" görünememişim olabilirim ama senin iyi geceler mesajlarını gördükten sonra her zamanki gibiydim.

Bilmiyorum, belki de sana karşı tavrımı alttan almak olarak yorumladığın ve benden bi tepki beklediğin için yanlış anlamış olabilirsin, ya da ben kendimi yeterince iyi ifade edememiş olabilirim ama sonuç olarak bu yanlış
anlaşılmayı düzeltmek istediğim için bunları yazdım.

Sabah seni yine aynı heyecanla uyandıracağım ve belki yine bana tepki göstereceksin. Belki yine biraz üzülürüm ama zamanla bu durum ortadan kalkacaktır. Beni kafanda bütünleştirip benimsediğinde, bana daha çok güvendiğinde, bana daha yakın hissettiğinde nasıl olduğumuzu görüşmeden önce ve görüşünce gördük. Karşında bi yazıştığın, bi öpüştüğün, bi flört ettiğin, bi sarılıp uyuduğun, bi ses kaydı yolladığın farkı farklı adamlar yok.
Hepsi tek bir kişi ve hala aynı kişi. Seni ilgini çekebilmek için değişmeme, taviz vermeme, gereğinden fazla alttan almama gerek yok. Yeterince birbirimize uygunuz ve birbirimizi olduğumuz gibi sevebildik. Hatta görüşmeden aşık olduk bu sebepten. (Tamam sen olmadın, coolsun. Tamam, vurma. Tamam dur bari parantezden çıkalım öyle vur.)

Belki de biraz fazla endişeleniyosun. Sana aşırı tepki göstermemi, seninle kavga etmemi bekliyosun. Yeri gelirse ederim, o ayrı konu ama şu zamana kadar yaşadıklarımız gerçekten anlayabildiğim ve senin tarafında yer alabildiğim konular oldu hep. Eğer bu sana "Ne karaktersiz herif, herşeyi alttan alıyo, pasif, silik" diye düşündürtüyorsa bunun yerine aramızdaki benzerliği, seni anlayabildiğimi, anlayamadığım noktada yapıcı olmaya çalıştığımı düşünmen daha doğru olurdu.

Muhtemelen seni anlaybildiğimin farkında olsan bile "nezaket" sana farklı düşündürtüyor olabilir. Çünkü daha önce de benzer durumlar yaşadım. Bir keresinde kavga esnasında aileme hakaret eden kişiye tepki gösterdiğimde "sen de insanmışsın, sevindim" demişti. Sonrasında da tepki vermen için abarttım diyerek özür dilemişti. Sanırım insanlar bazen nezaket ya da anlaşılmak yerine kaba tepkiler bekleyebiliyor ama seninle aramızda o seviyede bi durum yok. Açıkcası kolay kolay da olacağını düşünmüyorum. Yani benden öyle bir beklentin varsa durum yukarıda söyediğim gibi. Kaldı ki nezaket olayım sadece sevdiklerime karşı. Gayet kaba davrandığım hatta küfürlü konuştuğum anlar da oluyo. Mesela en keyif aldığım şeylerden biri "orospu çocuğu Ergin Ataman" diye bağırmak. Ya da Çarşı'da "Biz Beşiktaşlıyız, küfüre karşıyız..." diye başlayıp "yarağımı ye Fener" diye biten tezahürata Beşiktaşlılarla iştirak etmem en mutlu anılarımdan biridir.

Daha fazla vaktini almak istemem. Zaten yeterince sabırla okudun ve bunun için teşekkür ederim. Umarım kafamdakileri net anlatabilmişimdir. Biraz da mektup gibi oldu, o yüzden şöyle bitireyim:

Seni çok seven, salaq, cool, çok cool, en cool, üstün cool, hiper cool (dokuz kelime eklemesine rağmen hala cool olamayan) sevgilin...