Notes

Bana önceden hızlı bir hayatım olduğunu ve sonrasında sakin bir hayata sahip olduğum düşüncesini yaşattın. Hayatım boyunca başıma gelen en güzel şey sana bağlanmak oldu Helin. Benim bütün hayatımı değiştiren, farklı ve geleceğe yönelik daha net düşünmeme sahip olan kişi de sensin. Özgeyle konuşurken ben olsam beklemem demişti. Bu yaza kadar bende o şekilde düşünürdüm hep. Birine bağlanmak o kadar farklı bir duygu ki. Sevmek, benimsemek, hayatın boyunca yanında olmasını istemek. Beni değiştiren bunlar oldu. Beni değiştiren sen oldun ve sayende hayatım boyunca hep yaşamak istediğim hayatı yaşamamı sağladın. Bana bu hayatı yaşamak zorunda değilsin der gibiydin sanki. Ben hayatı bu şekilde yaşamayı o kadar çok istemiştim ki. Sen benim umudum oldun Helin. Her insanın bir yaşama amacı, bir umudu vardır. Benim umudum sen oldun ve hep de sen kalacaksın. Her ne olursa olsun bir gün karşına çıkıp o yüzüğü sana geri vermek için söz verdim o akşam. Belki düşünürsün gerçekten bekler mi, pes eder mi diye. Mutluluk denen o duyguyu yaşamak, o duyguyu yanında olmak istediğin insanla yaşamak ne kadar güzel bir his. Senin sayende yaşadım bu hissi, beraber yaşadık. Yeni bir sayfa açtım hayatıma. Seninle başlayıp seninle bitecek umut dolu bir sayfa. Hiç kapanmasın istediğim bir sayfa. Bu sayfanın zorlukları var tabi ki. Bütün bir kış konuşamamak, sesini, gülüşünü duyamamak. Ama gerçekten bir umudunun olması o sayfaya bağlı kalmana yardımcı olan en büyük etken. Aklımdan çıkmayan da beni aradığın o gün. Evden kaçmayı aklıma koymuşken telefonun çalması ve benimle konuşman. Sanırım o gün aramasaydın ben şu an bu durumda olmazdım. Bu kadar mutlu, huzur dolu olamazdım. Ve ben öyle bir hayattan 30 gün içinde bu kadar mutlu, gülebilen ve hayatı artık doya doya yaşamaya çalışan biri olabildim. Ben bunu tek başıma yapmadım. Beraber başardık bunu, senin sayende başardım. Aşka inanmayan ben, sana bağlandım Helin. Hayatımda yaşadığım en mutlu günleri yaşadım sayende. Cümlelere dökemiyorum ki düşüncelerimi. Tüm kelimeler birbirine giriyor kafamda. O kadar çok özledim ki seni. Sesini, gülüşünü, o kahve gözlerini. Seni gerçekten çok seviyorum Helin. Ama yetmiyor işte sadece sevmek. İnsanın her istediği olmuyor ki. Yanında olmak, saçlarına dokunmak, gözlerinde kaybolabilmek istiyorum. Seninle yanyana uzanıp gökyüzünü, sahile vuran dalgaları seyretmeyi, ellerim terliyor diye elimi tutmaya utanışını, o akşamı o kadar çok özledim ki. İşte tam da burda yardımcı oluyor umut dediğimiz şey. Umuduma tutunup sabretmeyi, beklemeyi öğrenmek. Sonunda gerçekten çok daha mutlu olabileceğimizi bilmek. Seni çok seviyorum Helin, çok seviyorum.