Notes

Węgiel Poraził Wytwórców Prądu - Surowce I Paliwa - Parkiet.com
Odpowiedzi istnieje przecież zdecydowanie bardzo: począwszy z czarnego charakteru o nadprzyrodzonym pochodzeniu a skończywszy na znacznie dużo rozbudowanej psychologii postaci. Znacznie uboższą grupę horrorów stanowią koreańskie monster movies . Shin Sang-ok. Rok 1967 przyniósł dwie prace z potworem w postaci głównej natomiast to w odstępie dwóch miesięcy - "Space Monster, Wangmagwi" (wielki goryl z świata wykorzystuje w perzynę Seul) oraz "Yonggary, Monster From The Deep" ( tym całkowicie duży tyranozaur siał grozę i zniszczenie). Niemniej konwencja slashera pojawia się także w dwóch koreańskich horrorach - "Doll Master" (2004) Jeong Yong-ki, w jakim grupka przypadkowych (kiedy się z pozoru wydaje) młodych kobiet dochodzi do dobrego muzeum lalek, gdzie odcięta od świata ulega systematycznej eliminacji. Ten mylny pogląd przedstawia się prawdopodobnie jeszcze z przodu XX wieku, jak obecne w Polsce masowo powstawały budowle zbudowane ze słabej jakości produktów. W Polsce jest zainteresowana ksiazka po polsku… Całkiem duży sukces komercyjny odniósł i inny horror z biegu komediowego - "Sisily 2 km" (2004) Shin Jung-wona. Wypada bowiem wspomnieć o "R-Point" (2004) Kong Su-changa. Pochodzi bowiem z kraju, który podzielono dziesiątki lat temu, sztuczną granicą, który po dziś dzień znajduje się w stopniu wojny natomiast w jakim po dziś dzień przekonuje się obywateli obu wrogich sobie państw, iż być ostrożnym, bo komunista/kapitalista nie śpi, tylko czyha kiedy by tu znienacka zaatakować.

Oba filmy mają nieco zgodnego z rozwojem opowieści o aniołach natomiast gdy warto o nich wspomnieć w układzie horroru, to zaledwie ze powodu na niepokojącą atmosferę i wielkość mrocznej przeszłości w sprawie („Antarctic Journal”) oraz zaskakującą dawkę przemocy ( „Save the Green Planet”). A chociaż w kinie grozy filmy mijające się do konwencji horroru, rozgrywającego się w wojennej scenerii, nie są rzadkością, by wymienić tylko "Dog Soldiers", "Bunkier SS", "Dolina śmierci" czy "Ciśnienie". Kolejną odmianą koreańskiego horroru, w której na próżno - z ograniczonym wyjątkiem - szukać dzieł wybitnych, jest mała odmiana slashera. Ahn Byeong-ki natomiast obejmował nie do kraju udaną próbę połączenia schematu teen slashera z opowieścią o mściwym duchu, niemniej sprawiał znacznie lepsze wrażenie niż wtórny film Gi-huna i Jong-seoka. Drugi zaś tytułu toż "Ostatnie Sir With Love" (2006) Lim Dae-wunga, w jakim konwencje slashera skorzystano z inteligentną przewrotnością, by zmylić czujność widza a wraz - w duży na terenie koreańskiego horroru (przynajmniej nie światowego - kłania się "Tożsamośc" Jamesa Magnolda) - opowiedzieć o zemście, traumatycznej przeszłości i samotności.


Z kolei w "Współczesne Sir With Love" szkoła powraca w dużych wspomnieniach Mi-ji, dziewczyny, która po śmierci matki potrąconej na jej oczach przez samochód, przygarnięta zostaje poprzez jej nauczycielkę panią Park. Najbliższy formule radosnego mieszania konwencji rodzi się być parodystyczny, nieco pikantny, w głąbie, "Vampire Cop Ricky" (2006) Lee Si-myunga - opowieść o gliniarzu, który na wynik ukąszenia przez transylwańskiego komara, stoi się wampirem, szczególnie głodnym krwi, gdy widzi seksowną kobietę. Sprawa nie do tyłu psychicznie zrównoważonego Lee Byeong-gu, głęboko przekonanego o wszechobecności Obcych, ostrzących sobie zęby na bliską planetę, którzy dzięki do perfekcji opanowanej zdolności mimikry, bez wysiłku udają zwykłych ludzi, ujmowała błyskotliwą realizacją, precyzyjnie skonstruowanym scenariuszem i ważnym przesłaniem. Z tychże jednych składników właściwych horrorowi zrobiony jest następujący koreański serial killer movie „H” (2002) Lee Jong-hyuka, przedstawiający historię śledztwa wykonywanego w sprawie seryjnego mordercy-naśladowcy, oczekującego na ciężarne kobiety. Warto o nich wspomnieć w tekście kina grozy, ponieważ oprócz, generalnie, wysokiego stopnia artystycznego koreańskich thrillerów (np. „Memories of Murder” Bong Joon-ho), często zatrzymują się do stylistyki lub jakichś momentów ważnych dla horroru. Zwieńczeniem niezbyt chwalebnej historii koreańskich potworów pojawiających się na znacznym ekranie, które nawet miejscowa publiczność bardziej śmieszyły niż straszyły, klik ubiegłoroczny "The Host" Bong Joon-ho.

Lata 70. to inne dwa monster movies - "APE" oraz "Horror Of The Crocodile" z olbrzymim krokodylem w sztuce głównej. Jak na razie tym monster movies, z Korei jest "D-War" Shim Hyung-rae, współprac z Amerykanami, najwidoczniej zachęconymi sukcesem "The Host", do jakiego wykonali efekty specjalne. W koreańskim kinie grozy miano osobnego filmu, nie będącego konsekwencją filmowej mody czy konkretnego tematu, przypada dwóm obrazom: „Antarctic Journal”(2005)Yim Pil-sunga oraz „Save The Green Planet” ( 2003) Jeong Jun-hwana. Moda na ostatni subgatunek filmu grozy jest wolny wątpienia konsekwencją międzynarodowej popularności amerykańskich teen slasherów, zapoczątkowaną "Krzykiem" Wesa Cravena z 1995 r. Pani Park przywodzi na myśl, że najbardziej odrażającą postać nauczyciela w koreańskim kinie grozy - "Wściekłego psa" z "Whispering Corridors" - bez skrępowania na oczach całej klasy kopiącego leżącą uczennicę, zaczynając ją z najgorszych lub w obecności młodej nauczycielki molestującego uczennicę. Podobnie jak Park Ki -young reżyser wykorzystuje horror nie tylko, żeby postraszyć widza, lecz też, by - w tym faktu -przypomnieć o mało popularnym obrazie z treści Korei Południowej - udziale po stronie Amerykanów koreańskiej armii w walec z komunistyczną partyzantką we Wietnamie. Z pewnością to pozycja udanego inteligentnego scenariusza trojga autorów: Joon-ho, Baek Chul-hyuna oraz Ha Won-jun, błyskotliwej reżyserii Joon-ho, przekonującej gry aktorskiego zespołu (obok gwiazd: Song Kang-ho, Bae Du-na i Park Hae-il i młodej aktorki -debiutantki, Ko Ahn -sung ) i wyjątkowo delikatnych komputerowych efektów CGI.

Obraz Yoon-hyuna przepełniony jest również charakterystyczną horrorową atmosferą - wszechobecnego zagrożenia, osaczenia i zła. Szkoła istnieje zarówno scenerią "Bunshinsaby" - w niniejszym filmie Ju-jin, sama z uczennic, która wraz z matką przeprowadziła się na koreańską prowincję staje się, wraz z dwiema innymi kobietami "z zewnątrz", obiektem regularnych ataków "miejscowych", dzieląc tym tymże los Kim In-sook, okrutnie zamordowanej przed laty dziewczyny. W roku 1999 po raz kolejny koreańscy filmowcy wrócili do potwora Yonggarry w filmie pt. W latach 80. i 90. pojawiły się: "Flying Monsters", w jakich pół tuzina potworów toczyło zaciekłą wojnę z ludzkością, oraz "Young-gu and Princess Zzu Zzu" swobodnie wzorowany na brytyjskim filmie dla niemowlęta "Gorgo". Pojawiły się w nim aż trzy horrory, które mniej lub bardziej łatwo nawiązywały do tej specyficznie amerykańskiej odmowy horroru. Film spodobał się koreańskiej publiczności naprawdę bardzo, że na liście box office wyprzedził amerykański hit, "Harry Potter i więzień Azbakanu", przyciągnąwszy do kina prawie trzy milionową widownię. Film-fenomen nie ale na miarę koreańskiego kina. Tylko nie tylko krytyką narodowej edukacji żyje koreański horror.


Website: https://umownypdf.pl/artykul/469/wniosek-o-wznowienie-umowy-kredytowej