Notes

Zamanın birinde, develer pire iken, pireler berber iken, kanlı suyun kenarında, hep var olan ama hiç var olmayan bembeyaz saçlı bir kadın varmış. Kadın kanlı suda kırmızı yansımasına bakarken şöyle demiş "keşke, keşke benden bir tane daha olsaydıda bütün işlerimi ona yaptırsaydım". Ve bir anda dengesini kaybederek suya düşmüş. Sudan çıktığında kendisini görmüş, diğer kendisi ona elini uzatmış öylece duruyormuş, kadın biraz ürkmüş ama kendi elinide ona vermiş ve diğer kendisi onu sudan çıkartmış. Kadın diğer kendisine "iki" adını vermiş ve ona hergün hizmetçi gibi ev işleri yaptırıp durmuş. En sonunda İki, kanlı suya tekrar gitmiş ve orda kırmızı yansımasına bakarak ağlarken şöyle demiş "keşke, keşke benden bir tane daha olsaydıda bütün işlerimi ona yaptırsaydım". Ve büyü tekrar gerçekleşmiş. İki, onu eve götürüp onun adınıda "Üç" koymuşlar. Bu böyle devam ederken, İki, Üç, Dört, Beş, On, Yirmi... En sonunda bütün işleri beraber yapmaya başlamışlar, evi temizliyorlarmış, sen şuraya git ben buraya gidiyim diye iş ayrımı yapıyorlarmış. Ama köydeki insanlar şüphelenmiş ve bunu köyün başkanına söylemişler. 20 kadınıda cadı olma suçuyla çarmağa gerip yakmışlar... Ama karanlıklarda hala o kadının ruhu saklanıyormuş, sadece kanlı göle gidip kendisini tekrar insan yapmak için doğru anı bekliyormuş...