Notes

Dillendirmek istediğim onca şey varken,yüreğimden belkide son kez gözyaşlarıyla akıttığım cümleler olucak bu sana.Ne oldu şimdi ? Bu sorunun cevabını aradım,aradığım
bu soruyu soranlara "ne oldu size?" diyenlere de bir cevab aradım fakat bulamadım.Sahi ya "ne oldu bize?". Ne olduda o çok mutlu olduğumuz,çok eğlendiğimiz, tarifsiz
hissetiğimiz duygulara ne oldu ? Bitti mi ? Bitmedi,bitmez. Neden mi,çünki duygu bitebilecek bir şey değildir de ondan. Benim sana duyduğum,sana hissettiğim onca şeyi
bir tek sen biliyorsun.Peki ya ben ne biliyorum ? Bitti diyebiliyorsan bana sen başından beri benim için hiçbir şey hissetmemişsin.Ne yaptın benim için ? Duyguların
için,hissettiklerin için ne yaptın ? Hiçbir şey !! Sen kaybetmemek için savaşmak yerine kaybetmeyi tek çırpıda seçtin.
Beni hayatta nelerin,kimlerin hangi köşede bekleyip durduğunu bilemiyorum.. Elimden tutupta hayata bağlayıp sonra o hayatı zehir edecek kaç kişi beni bekliyor
gerçekten bilemiyorum.Ama iyi değilim işte..Bilirsin aşk bu iki kişi yaşar,iki kişi hisseder ve o kişilerden biri öldümmü diğeride onunla birlikte ölür..Aşk böyleyken
neden hep sorumlu,kabahatli,işe yaramaz,odun,suçlu ve kusurlu ben oldum. Neden her seferinde ben çırpınıp her seferinde benim gözlerimden gıdığıma kadar akan gözyaşla
rı oldu.. Ne oldu bize merve ? Kim suçlu,kim kabahatli ? Kim Kerem olduda kim Aslı Olamadı,Kim Aslı olduda kim Kerem olamadı sorarım sana ? Artık ne bir ümidim,ne bir
tesellim nede yüzümde çok içten gülecek bir kahkaha kaldı..Seninle birlikte hepsi çekti gitti benden.Soranlar oluyor bazen "nasıl gidiyor ?" diye..İlk başlarda yutku
namıyorum,sonrasında "iyiyiz diyebiliyorum".Ben bu cümleyi her kurduğumda yüreğimden bir parça kopuyor ama sen bilmezsin..Yüzümde buruk bir gülümseme oluyor fakat
burnumun sızısı tarif edilemez sen bilmezsin.. Sen hiçbir zaman bilemedin,anlamlandıramadın.Çünki hissedemedin,yaşayamadın.. Keşke yaşayabilseydin benim seni yaşaya
bildiğim,yaşayabilmek istediğim kadar iştahlı bir şekilde,keşke..
Hayaller demiştik değil mi seninle.. Hayallerimiz .. İçimize sığmayan kocaman hayalleri yeri geldi kağıtlara döktük değil mi ?İnsanı ayakta tutan yüreğidir.
O yüreğide besleyen hayalleridir demi. Eee bu durumda ne oldu bana şimdi ? Hani nerde hayaller,hani nerde yüreğim ? Yok bitti.. Ne hayal kaldı,ne yürek.. Senin gidişin
le birlikte ben öyle acılar yaşadım ki , ne yüreğim kaldı ne de hayallerim.. Korkuyorum artık,bu saatten sonra kolay kolay cesaret edemem birinin önüne yüzü koyun
yatıp kendimi ona teslim etmeye.. Çünkü yaralı yüreğime birde o bıçak darbesi atıcak diye..

Çok şey var inan.. Yazılacak dillenecek çok şey var fakat ben artık sözün bittiği yerdeyim.Sen kiminle nerelerdesin rabbim bilir.. Ama ben yüreği ücralarda,köşe başla
rında hayalleri uğrana her zaman olduğu gibi gözyaşı döken birisiyim.

Yüreğimin matarasında taşıdığım a
besteleri,
Çizgi arası kurduğum köprülerde şimdi.
Kırılır kirpiklerimde kalemin suya
yansıması,
Ne yana baksam,
Gülüşünde destanlaşan sözler yankılanır.
Ezgisinde sahil boyu gözlerin,
İri iri badem gibi..
Görkeminde boğaz manzarasını izler
gibi..
ihtişamında eksik kalan sözlerim gibi..

Ah be sevgili.
Geç kalmışım senden kalanlara...

Hatrına kırdığım kurşun kalem
bile küskün şimdi..
Satılığa çıktı nağmelerim.
Ucuza gitti,
Lal olmuş dillerde söylendi bestelerim.
Bedelin ağır...

Güneşini,emanet bulutlara tercih ettim.
Kucağında nemli iklimlerin
Ve bir akşam üstü,
Yağmurları iliklerime kadar nefesledim...
İronlaştı düşlerim.
Tuzun değil acıtan,hasretin senin...
Ellerim göğüslemiyor esaretini,
Saramıyorum artık,affına sığınıp senli
isteklerimi,
Kayalıkları döven denize suskun
haykırışlarım.
O bile dinlemiyor sensizliğimi.!
İstemiyor beni..
Tıpkı senin istemediğin gibi.

Kendi isteğimle..
Maviyi kararttım..
Laciverte çaldı yalnızlığımın elleri.!

Pişmanım...!
Tutmaya mecal kırıktı,toprağı bile yaktı
ateşi..

Geriye "ne"mi kaldı?
Kıyısında tuzlabuz bir hikaye şimdi
Sebebi sen..
Çaresi sen..
Hoşçakal güzel insan..

05.09.2015 15:50
İbrahim..