Notes

Herhangi bir ’gerçek hikaye' medyasını tartışırken, hikayenin anlatımını gerçeklerin kendisinden ayırmak genellikle çok zorlaşır.

Spotlight'ın kalıcı izlenimi görseller, performanslar ve hatta yazı değil, filmin dayandığı gerçektir. Olağanüstü belgesel dizisi Making a Murderer gibi, Spotlight da sizi olanların ve gerçeklerin kendileri için konuşmasına izin vererek nasıl gerçekleştiğinin anlatısına çekiyor.

Film, Ocak 2002'de kamuoyunun dikkatine sunulan Katolik Kilisesi istismar krizinin zorlu hikayesini ele alıyor. Başlık, Boston şehri ve kurumları içinde şaşırtıcı bir istismar ve ihmal geçmişi ortaya çıkaran Boston Globe araştırma ekibine atıfta bulunuyor.

Michael Keaton, Mark Ruffalo, Rachael McAdams ve Brian d'arcy James'in canlandırdığı ekip, Liev Schreiber'in Marty Baron'u şeklinde gazeteye yeni bir editör atanmasının ardından hikayeyi ele alıyor.

Oradan hikaye, gazeteciler, avukatlar ve davaya karışan mağdurlar arasında bir dizi güçlü ama hafife alınmış sahneyle ortaya çıkıyor. Ekibin her üyesinin hikayeyle kişisel bir bağlantısı vardır. Doğup büyüyen Bostonlular olarak hepsinin Katolik Kilisesi ile ilgili kendi deneyimleri vardır ve gerçekleri ararken çoğu zaman rahatsız edici gerçeklerle yüzleşmek zorunda kalırlar.

Davaya (veya davalara) kendileri bakacak olsaydım, bütün gün burada olurdum. Hikayeyi rahip veya kurban sayısına indirgemek, olaya karışanlar için bir kötülük olacaktır. Bunlar bir sayfadaki sayılar değil, inancı mümkün olan en kötü şekilde ellerinden alınmış insanlar.

Burada sergilenen belirgin bir Hollywood egosu eksikliği var. Yazar-yönetmen Tom mccarthy'den seçkin topluluk kadrosuna kadar kimse bu işin içinde değil. Filmin inkar edilemez ödül potansiyeline rağmen, doğru nedenlerle yapılmış gibi geliyor. Daha küçük bir film yapımcısı, belirli bir gazeteciyi haçlı seferi kahramanı olarak çerçeveleyerek ve ‘En iyi erkek Oyuncu’ Oscar teklifi için bir araç yaratarak gerçekleri çarpıtırdı.

McCarthys senaryosunun en övgüye değer yönlerinden biri, sert gerçeklerden uzaklaşmayı reddetmesidir. Bu durumda, Stanley Tucci'nin Michael Garabedian'ının dediği gibi masum partiler yoktur 'Çocuk yetiştirmek için bir köy gerekiyorsa, onları istismar etmek için bir köy gerekir. Yazar-yönetmen bu kavramla yüzleşir ve Boston Globe'un suçlamanın bir kısmını kendilerinin paylaşmasına izin verir. Kanıtlar ortaya çıktıkça, gazete tarafından daha önce bir şeyler yapılabileceği ortaya çıkıyor ve bu vahiy, eski bir çalışanın gözden kaçırmış olabileceği bir şey olarak kolayca reddedilmiyor.

Her şeyden önce Spot ışığı, film yapımında gerçek bir inanç duygusu verir. Ruffolo, McAdams ve Keaton'ın ekran performanslarından, oyuncuların canlandırdıkları yazarlar kadar kaynak materyal konusunda da tutkuyla hissettikleri açık. Bu belki de oyuncu kadrosunda bir bütün olarak seviyeleyebileceğim en büyük övgü, çoğu zaman rol oynayan oyuncuları izlediğinizi bile unutuyorsunuz, sadece ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan bir grup gazeteci.

Spotlight'ın arkasındaki gerçek, mümkün olduğunca paylaşılması gereken bir şeydir. 2016'da bu hikayeyi yaymanın en iyi yolu, ünlü oyuncularla dolu Oscar'a layık bir belgesel filmse, öyle olsun. Katolik Kilisesi'ni kötülemek veya öfke uyandırmak için değil, sadece insanların giderek daha bireysel bir dünyada topluluğun önemini anlamaları için herkes olanların farkında olmalıdır. Herkes başka yöne bakarsa, zamanımızda başka bir büyük kurumsal adaletsizlik görebiliriz.

(Aşağıda, filmin dayandığı Boston Globe'dan orijinal hikayelere bağlantılar bulunmaktadır)