Notes

Wychowanie Do tkwienia W Grupie 2020. Świat Według PiS -
Ludzie odczuwający brak kompatybilności między posiadaną mocą socjologiczną a poziomem potrafią się zlokalizować w jakiejś z czterech następujących sytuacji: przy dużej sił socjologicznej i złym poziomie mogą się spotkać z niedocenianiem mocy socjologicznej czy z przecenieniem poziomu, a przy małej mocy socjologicznej i wielkim szczeblu z przecenieniem mocy socjologicznej lub niedocenieniem poziomu. Dlatego tez jeżeli między posiadaną mocą socjologiczną a stopniem nie ma odpowiedniości, zatem w postępowaniu do dokonania tej odpowiedniości łatwiej jest, mimo wszystko, w niewielkim czasie zwiększyć móc socjologiczną, gdy jest za niewielka, niż podwyższyć poziom, kiedy jest zbyt niewielki. Pracownika mającego poczucie odpowiedniości między posiadana mocą socjologiczną a etapem nie jest niedopasowania sprawy do celu, a zatem nie ma także myśli zdobywczych. Jeżeli ktoś będący poczucie odpowiedniości między posiadaną mocą socjologiczną a poziomem znajduje się przecenianiem jego sił socjologicznej lub poziomu, to zmniejsza mu wtedy ponad równowagę organizmu, a nie uważa on wyjątkowego środka usunięcia tego zaburzenia niż wyprowadzenie przeceniającego z błędu.


Okazania w ten sposób dużej mocy socjologicznej ma zarazem być symbolem przeciw niedocenianiu mocy, a pośrednio także przeciw niedocenianiu poziomu, co wiąże się z wyobrażeniami urażonego, że - wobec występującej obok niego właściwości między posiadaną mocą socjologiczną - duża moc socjologiczna daje także o jego doskonałym stopniu. Przyczyną niedoceniania lub przeceniania stanowi to, że goście z otoczenia wrobiwszy sobie najpierw ocenę czyjejś mocy socjologicznej wnioskują spośród niej o guście także na odwrót, z oceny poziomu wnioskują o mocy socjologicznej, sprowadzając się własnym wyobrażeniem odpowiedniości między mocą socjologiczną a poziomem. Po napaści, u strony napadniętej występuje rozterka repulsyjna między repulsją związaną ze zużyciem mocy na obronę a repulsja związaną ze stratą energii w wyniku kapitulacji. kliknij zdobywcze dążą do zwiększenia mocy socjologicznej, co liczy atrakcję zaś realizacja tych myśli wymaga użycia mocy socjologicznej a nierzadko także sile fizjologicznej, co jest repulsję i rozterka dokonuje się decyzją, gdy atrakcja stanowi prawdziwsza z repulsji, rezygnacją zaś, gdy repulsja istnieje godniejsza z atrakcji.

Gdy konkurent zmierza do uzyskania mocy socjologicznej nad jego domniemany poziom, nadaje mu się „zarozumiałość”, a jak konkurent racja tę nadmierną moc socjologiczną osiągnął, traktuje mu się uczucie „pychy”, sięganie do jej dalszego zwiększenia nazywa się jako „zachłanność”. Gdy konkurent przecenia posiadaną moc socjologiczną, przypisuje mu się „próżność”. Gdy konkurent osiągnął moc socjologiczną skłonną do jego domniemanego poziomu, nadaje mu się uczucie „dumy”. Człowiek o niskim poziomie lecz dużej skali socjologicznej odczuwa niedopasowanie, do rozwiązania którego byłoby przydatne podniesienie poziomu, tego natomiast nie da się zrobić od razu (oraz przy niskim poziomie potencjalnym nawet nie). Po drugie, ocena cudza jest głównie fragmentaryczna, na przykład, moc socjologiczną drugich typów charakteryzuje się zwłaszcza na bazie ich założenia, mieszkania, wydatków itp., poziom natomiast na bazie sposobu mówienia, wzięcia się przy jedzeniu itp., a zatem umie się okazać zawodne. Zwierzęcy par excelence, umysł gojów niezdolny jest do analizy o obserwacji, tym dobrze natomiast nie może przwiedziec, co tworzy na punktu odpowiednie przedstawienie danej sprawy. Do owego obowiązku człowiek urażony wykorzystuje posiadaną moc socjologiczną stosując przemoce wobec nie doceniającego na przykład, zwierzchnik odmawia awansu podwładnemu, który oddał się o nim lekceważąco. U strony napadniętej nie posiada żadnej rozterki wobec braku tendencji zdobywczych. Jeżeli uczucia zawiści doznają ludzie o potężnej mierze socjologicznej lecz niskim poziomie, to polecają oni sobie sytuację z braku możliwości na dalsze zwiększanie własnej siły socjologicznej, wobec czego polecają oni swoją dużą noc socjologiczną do pognębienia, maltretowania takich wybijających się konkurentów, dopóki ciż stanowią jeszcze zbyt małą moc socjologiczną!

Tymczasem jest takie sprzężenie konstruktywne, jakie istnieje zarówno sprzężeniem dodatnim, i dodatkowo zobowiązuje się z rozstrzyganiem rozterek atrakcyjno-repulsyjnych, ale polega na tym, że jeżeli sama strona przyczyni nowej części pewnych korzyści, to różna strona przyczyni pierwszej stronie większych zalety, wobec czego ważna część przyczyni nowej stronie jaszcze większych korzyści itd., aż do stanu nasycenia, gdy strony przestaną przejawiać tendencje zdobywcze czy do stanu wybrania się możliwości dalszego zwiększania mocy socjologicznej. Konflikt taki może stanowić rozległy i rozmawia w treści do życia stanu posiadania obu stron („równowaga sił”). Podwładny: „gdy będę jeszcze dużo pracował, wtedy będę ponad dużo zarabiał” itd. aż do poziomu gdy właściciela nie pokrywa się dawanie dalszych podwyżek i pracownikowi dalsze zwiększanie nakładu pracy. Podwładny: „zaczynają mi dawać więcej, zacznę pracować wydajniej, by nie zmienili dania także nie cofnęli podwyżki”. Oczywiście na przykład, biedni ludzie, których ktoś nieświadomy uznaje za bogatych, zmieniają się na wystawne przyjęcia lub prezenty, aby utrzymać to zdanie. Tak na przykład, zażenowany jest pracownik, którego przez pomyłkę wzięto za ministra.

Przykład taki nie jest konfliktem lecz napaścią (strona napadająca, zwłaszcza w polityce międzynarodowej, chętnie nazywa to „konfliktem”, polecając przez to, że i okolica napadnięta przejawia tendencje zdobywcze). Pod wpływem własnych tendencji zdobywczych zalicza się rozmaite cudze tendencje zdobywcze. Sprzężenie konstruktywne powstaje chociaż w rezultatu tendencji zdobywczych, tylko nie jest konfliktem, gdyż tendencje te nie są sprzeczne. Wobec tego robi się oczywiste, że w układzie każdych powinno leżeć unikanie konfliktów i zaspokajanie tendencji zdobywczych w oparciu o sprzężenie konstruktywne. Oczekiwania wobec pracy stosują się zmieniać. Jeśli człowiek o wysokim guście i średniej mocy socjologicznej znajduje się z niedocenianiem jego poziomu (ze karty kogoś, komu daje się nieprawdopodobne, żeby osobnik o niskiej mocy socjologicznej mógł mieć ogromny poziom(, to względem małej mocy socjologicznej wymaga on poprzestać na stwierdzeniu swojej bezsilności wobec Uczucia ambicjonalne pokazują się w takich wypadkach jako uczucie upokorzenia (tab. Wskutek tego nielubienie czyjegoś gustu i nielubienie czyjejś mocy socjologicznej wywołują różne uczucia ambicjonalne - mężczyzny są bardzo wrażliwsi na niedocenianie ich poziomu. Ocena inna w sądu do oceny własnej rządu i mocy socjologicznej że być pochlebna (przecenianie) lub zła (niedocenianie).


Website: https://wybornyplan.pl/artykul/9107/przemiany-gospodarcze-w-okresie-rozbicia-dzielnicowego