Notes

Minofein Tanor'Thion'lyr Kilt'tar A'Daraeir T'ane

Minofein Tanor'Thion'lyr Faen Tlabbar ailesinde doğmuş sıradışı bir çocuktu. Yüzünün sol tarafı daha farklı gözüküyordu. Doğduğunda yüzünü gören ailesi bile ondan iğrenmişti. Özellikle kız kardeşleri olmak üzere bütün kardeşleri bu ''ucube'' ile dalga geçer ve zorbalık yapardı. Bir gün kız kardeşler toplanıp her zamanki gibi Minofein'e zorbalık yaparken akıllarına bir fikir geldi, kız kardeşler aralarında konuştuktan sonra gülümsemeler içinde meşale getirdiler. ''Ellerinden ve kollarından tutun'' dedi kız kardeşlerden biri. Minofein'in ellerinden ve kollarından tuttular en büyük kardeşin dediği gibi, Minofein ise sadece korkudan titriyor ve soğuk terler döküyordu. Ve sonunda yaptılar. En büyük kardeş meşaleyi yavaş yavaş Minofein'in yüzünün soluna yapıştırdı. Minofein avaz avaz bağırmaya ve debelenmeye başladı. Acı çığlıkları kalenin her yerinde duyuluyordu. Bunu duyan bazı insanlar ara sıra geçerken bakıyor ve ne olduğunu gördüğünde kafasını çeviriyordu. Minofein sanki kız kardeşleriyle ırktaş değil gibiydi. Belirli bir zamandan sonra artık Minofein'in çığlıkları durdu ve sadece yerde spasm geçiren Minofein kaldı. O gün Minofein'in içinde bir şey ölmüştü, sonsuza dek. Yaşananlardan sonra Minofein'in yüzü daha da kötü bir biçim aldı. Artık kardeşleri yüzüne bakmamak için ona zorbalık bile yapmıyorlardı. Bu olanlar Minofein'i sadece daha da kızdırdı ama öfkesini dışarıya göstermiyordu. Ve biri ile konuşuyorken kendini küçük gösterip karşı tarafı övüyordu. Belki de bu hayatta kalması için yapabileceği tek şeydi, tatlı dil. Minofein'in etrafındaki şeyleri sezme gücü bir çok kişiye nazaran daha iyiydi. Bir gün evin camından dışarı bakarken birini gördü. Bu kişi bir kapüşon takıyordu ve sanki gizli gizli eve girmeye çalışıyordu. Ama Minofein bunu kimseye söylemedi ve yavaşça bu kişiye doğru gitti. Bu kişiye yaklaşırken kapüşonlu adam bir anda kayboldu, ve Minofein arkasında bir ses duydu ''haraket etme çocuk''. Bunu duyan Minofein haraket etmeyi kesti. ''Burada ne işin var ufaklık''. Minofein ''içeri girmeye çalıştığını gördüm'' diye cevap verir. Kapüşonlu adam Minofein'in hiç korkmadığını fark eder. Zaten ne için korkabilir ki, olmayan hayatı için mi?
Kapüşonlu adam Minofein'i kendine çevirip ''hayatına daha fazla değer vermelisin evlat'' dedikten sonra yürümeye başlar. Minofein şaşırmış bir şekilde adamın cüppesinden tutar. İlk defa biri yüzünü gördüğünde ona iğrenmiş şekilde bakmamıştı. ''Benim yüzüm seni korkutmuyor mu?'' dedi Minofein. Kapüşonlu adam '' Neden yakışıklı küçük bir çocuktan korkayım ki'' deyip gülümser. Bazı sesler duyan ailenin muhafızları buraya yaklaşır. Minofein bunu duyunca hemen yanındaki bir bitkinin arkasına kapüşonlu adamı iter. Ve olduğu yere geri geçer. Muhafızları gördüğünde kapüşonlu adam şaşırır. Muhafızlar yaklaştıktan sonra iğrenmiş gözlerle Minofein'e bakıp buradan sesler geliyordu ama sadece bizim ucubeymiş diye aralarında konuşurlar. Normalde bu davranışı bir soyluya yapmaları imkansızdır ama iki muhafızda Minofein'in bunu kimseye söylemeyeceğini biliyordu. Minofein bunu duyunca yumruğunu sıkıp ''Ah, değerli muhafızlar biraz hava almak istemiştim lütfen kusuruma bakmayın.'' deyip eğilir. Gözleri yere bakarken gözlerindeki öfkeyi kapüşonlu adam görür ve onu koruduğu için çocuktan etkilenir. Muhafızlar bunu duyduktan sonra geri döner. Muhafızlar gittikten sonra kapüşonlu adam yine Minofein'in yanına gelir ve kapüşonunu çıkarıp kendini gösterir. Bu adam bir drow değildi veya buralarda başıboş görebileceğin biri de değildi. Bu adam bir elfti. Minofein şaşırır her ne kadar drowlardan ve kültürlerinden nefret etsede karşısında bir elf görünce irkilir ve geriye doğru adım atar. Minofein ''elflerin de drowlardan nefret ettiğini saniyordum'' der. Elf ise bunun doğru olduğunu ama yaşadığı uzun yıllarda kendi görüşlerinde bazı değişiklikler olduğunu söyler. Elf "yeteneklisin ufaklık umarım ailen bunu görmezden gelmez". Bunu duyduğunda Minofein mimiksiz bir şekilde bakar. Yüzüme bunu yapan bir aile mi¿ Deyip ters soru işareti bırakır. "Tamam o zaman, artık gitmem gerekiyor küçük çocuk, eğer yardıma ihtiyacın olursa ________ tavernasinda biraz zaman geçir ben seni bulurum" dedikten sonra elf adeta kaybolur. Minofein'in aklına Elfin sözleri takılır. "Gerçekten yeteneklimiyim, kardeşlerimin dediği gibi ise yaramaz değil miyim" diye içinde kendisiyle çakisir. Kendi içinden heyecanlı bir şekilde "Yani bende güçlenip kardeşlerime aynı şeyi yaşatabilir miyim? Bana yaptıkları onca şeyin bedelini odetebilirmiyim?" Bunu düşünmesi bile Minofein'in uzun zamandır hissetmediği bir duyguyu ortaya çıkardı, beklenti. Kardeşlerinden her zaman intikam almak istemişti ama kendine güveni çok düşüktü. Ama biri ona yetenekli olduğunu söylemişti ve belkide bu adamdan bir şeyler ogrenebilirdi. Bol bol tavernayi ziyaret etmeye başladı. Kardeşleri onlardan kaçmaya çalıştığını ve alkolik olduğunu dusunuyorlardi. Ama durum böyle değildi. Minofein güçlenmek istediğini soylediginde elf bu çocuğun hırsını gözlerinde gördü. Elf yardım etmeyi kabul etti. ve bugün bu Elfin ve drowun ilginç usta ve çıkar ilişkisi basladi. Bu Elfin ismi Eronyad"şaka" idi. Uzun zaman suakastci olarak yetiştirildi Minofein bu adam tarafından. Ama yeterince hızlı guclenmiyordu, böyle giderse kardeşlerinden intikam alması çok zor olucakti. Kendini normalden çok daha fazla zorluyordu. Başından aşkın işlere bulasiyordu ve bu konuda hocası artık onun adına korkmaya baslamisti. Bu güçlenme hırsını bir kişi daha hayır bir "şey" daha fark etmişti.