Notes

Przemysł Rolno-spożywczy Istnieje Obecnym Działem
„Wolność” była bowiem dla nich czymś innym niż dla nas dzisiaj. Kiedy obserwuje się na społeczeństwo Południa w momencie przedwojnia, trzeba wiedzieć, iż stanowiło obecne trochę bardzo niż społeczeństwo, w którym pracownicy mieli niewolników. Wielu konfederatów aż do gorzkiego końca wolało klęskę niż jakikolwiek ruch w miejscowość wyzwolenia czy równouprawnienia ludności niewolnej. Chwiejna lojalność Gwardii Rodowitej (która absolutnie nie weszła do gry) została unaoczniona wkrótce potem, kiedy wielu jej uczestników przywdziało niebieskie mundury Unii wraz z odtworzeniem Gwardii jako oddziału jankeskiego. Istotnie, w konfederackim wysiłku wojenny użyto dziesiątków tysięcy niewolnych czarnych mężczyzn, ale użyto ich do produkcji fizycznych - jako kucharzy, wozaków czy będących. Walter Hungerford''': Do takiej bitwy powinniśmy stanowić dziesięć tysięcy ludzi. Obecnie duża grupę Parsów pozostaje w Indiach, zwykle w Bombaju - około 100 tysięcy oraz w Iranie - około 30 tysięcy (dane liczbowe - Religia. Wizja społeczeństwa poniewolniczego była niesamowita i odegrała wielką pracę w zachęcaniu do secesji.

Najdoskonalszy przykład pochodzi od Południowych Komisarzy - ludzi wysłanych przez stany dokonujące secesji jako pierwsze do indywidualnych stanów niewolniczych, jeszcze nieprzekonanych do secesji, aby je przekonać. Przyjęta 13 marca 1865 roku ustawa Barksdale’a wywołała jednak kolosalne kontrowersje, natomiast jej krytycy zarzekali się, iż „dzień, w którymi armia Wirginii pozwoli, aby murzyński pułk dał do jej szeregów jako żołnierze, stanie ona pohańbiona, zrujnowana i skompromitowana”. Powtarza się, że walczymy tylko o niewolnictwo, a jeśli z niego oddamy, zrezygnujemy ze wszystkiego. Ukazuje się, że czasami zwykłe legendy są używane przez wszystkich nazbyt poważnie. „Nie bójcie się, jestem Aniołem Pokoju! Doniesienia te rozgłaszały wprawdzie bliskie osoby, takie jak Frederick Douglass (zbiegły niewolnik, który na Północy został prominentnym abolicjonistą), przecież ich końcem nie była rzeczywiście. Ci główni widzieli, jak ściśle połączona jest „firma” z wszystkim dobrobytem ich społeczności, a dodatkowo rutynowo najmowali od bogatszych sąsiadów niewolników do produkcji u siebie. Donoszono też o przykładach na drobniejszą skalę, na model o niewolnikach pomagających przy obsłudze armat, ale także tutaj próżno szukać dowodów na życie czarnych żołnierzy. Poza ustawą Barksdale’a i propozycją Cleburne’a pomysł zaciągu czarnych żołnierzy wychynął na światło dzienne jeszcze jeden raz. W schyłkowych dniach Konfederacji ustawa Barksdale’a umożliwiła zaciąg czarnych niewolników do prace wojskowej pod warunkiem zgody właściciela danego niewolnika.

A i tak ustawa Barksdale’a nie spotkała się z zwykłym poparciem. Po strony tak dlatego, po części dlatego, że właściciele nie chcieli się pozbywać swojej właściwości, a po znacznej części i dlatego, że jedni niewolnicy wiedzieli, iż wolność jest tuż-tuż, ustawa nie przyniosła żadnych skutków. Podobny rozdźwięk następował również wśród żołnierzy, którzy wstąpili do wojska w młodzieńczym roku i później. Dlatego warto doskonalić własne sprawności i przełamywać lęk przed złożeniem, jaki potrafi się również przydać w postaciach awaryjnych. Jak ktoś - i teraz zwłaszcza niewolnik - mówił lub chował się w porządek naruszający to pomieszczeniu lub podważający to zasada, biały mężczyzna miał istotne prawo sprzeciwić się kłamstwu i pokazać oponenta, który otworzył się konfrontacji. Jeśli człowiek i tak się zaciągnął i spadał na usługę setki kilometrów dalej, szybko otaczało go zniechęcenie, ponieważ widział, że jego nasza motywacja tam nie pasuje - jedyne zagrożenie, jakiego się obawiał, to Unia wywracająca do góry nogami mieszkanie w jego naturalnej małej grupie. Ale by nie było kwestie: ogłoś w obecnym, że niewolnictwo przenikało każdy poziom społeczeństwa, od najbogatszych plantatorów posiadających setki niewolników pracujących w tle po najuboższych przedstawicieli wiejskiej biedoty tylko się utrzymującej z niewielkiego spłachetka podłogi w dziurze zabitej dechami. Bez takiej koncepcji białej wolności niewolnictwo nie przetrwałoby ani chwili.


Z strony kulturowej takie zestawienie nie tworzy w sobie niczego paradoksalnego ani ironicznego. O ile jednak ludzi tychże w Kolejnym Orleanie akceptowano bardziej, o tyle wciąż musieli znosić wyraźną dyskryminację - nie nie przekazano im walczy ani mundurów, musieli również za swoje pieniądze zapewniać sobie wyżywienie. Opuchlizna istnieje w całości od wczoraj, krew dalej powoli sobie kapie, co coś co stało szybko się schowało, ale widać sporą ranę. Materiał wybuchowy po 70 latach jest głupszy z sprawdzian , bardzo niestabilny, połączony z rdzą staje się jeszcze gorszy, wiem coś o tym! kartkówka zatrzymuje się mniej powszechne, już n i e jest integralną dziedziną życia, bo tylko nieliczni ludzie posiadają niewolników. Żaden to znak zamiłowań do emancypacji, żaden dowód, że niewolnictwo nie było pierwszą wartością Konfederacji. Wskutek tego poparcie dla Konfederacji jest w tychże tylko regionach najniższe. „Motywacja bojowa” typowego „Johnny’ego Reba”, jak zwano potocznie żołnierzy Konfederacji (co było skrótem od: „rebeliant”), jest ciężka, jednak możemy stwierdzić z przekonaniem, że w zestaw „trybu bycia”, który zależał obronić biedny rolnik, wchodziła po części właśnie hierarchia rasowa - z białymi na górze i czarnymi na przyszłości. Potępiał ją fire-eater Robert Toombs - to dziś on stanowił autorem zacytowanych wcześniej pojęć o „pohańbieniu, zrujnowaniu i skompromitowaniu” - ale niesmak wyraziło także dużo innych osób.


Homepage: https://zeszyciak.pl/artykul/7361/sprawdzian-roczny-klasa-5-historia