Notes

Öncelikle merhaba, umarım iyisindir. :)
Bu şarkıyı seçmemdeki sebebim içimde yaşadığım duygulara, acılara, hüsranlara eşlik edebilmesi; tek tek her bir noktasına dokunabilmesi ve yazdığım bu metni sen okurken de duygularımın sana daha net bir şekilde geçebilmesini istedim çünkü bu yazı benim için son bir umut veya bir sonun başlangıcı niteliğinde olacak. Sana bunları almak zorunda kaldığım bir karar için yazmak mecburiyetindeyim çünkü ilerleyen günlerde aldığım bu karar belli bir süre seni de beni de etkileyecek.
Konuya tam olarak girmeden önce de kendimi sana biraz anlatmak istiyorum. Ben aşk hayatımda hiçbir zaman şıpsevdi birisi, bir heves ile yola çıkan birisi olmadım. Takılmalık, kafa dağıtmalık, ortamlık ilişkilerimde hiç olmadı. İçimde bir yerlerde bir yere dokunmayan, dokunamayan kişilerle birlikte olmadım, olamam da çünkü her zaman seçici oldum, gerçekten kendimden ve duygularımdan emin olduğum bir yerde durdum. Diğer türlü bir ilişki tarzı benim karakterime hiçbir zaman uygun olmadı. Bunları anlatıyorum çünkü bu yazıyı okuduktan sonra aklına benim için bir heves olabileceğin, geçici bir duygu olabileceğin veya takıldığımız ortamın etkisinin olabileceği fikrinin gelmesini istemiyorum.
Gelelim bu yazının ana temasına. Bu yazının ana teması veda olacak. Hatırladığını düşünüyorum ama yine de sorayım; sana düğün günü odada bir soru sormak istemiştim hatırlıyor musun? O gün o soruma evet deseydin sana soracağım soru şu olacaktı: bana şuan bir ilişki istemiyorum hatta ne istediğimi bile bilmiyorum derken ben seninle alakalı hiçbir zaman bu şekilde bir düşüncede olamam demek isteyip beni nazikçe red mi etmiştin yoksa evet belki olabilir ama ben şuan gerçekten buna hazır değilim mi demek istemiştin? Ben 22 Nisan'dan beridir içimde bu soru ile yaşıyorum. Bu soruyu sana yüz yüze eğer gidebilseydik kampta sormak istiyordum. Gidemediğimiz için içimde kaldı. (Eğer doğum gününü kutlamam için bana zaman ayırmayı tercih edersen ki ben tercih etmeyeceğini düşünüyorum çünkü benimle baş başa kalmak istemiyorsun - hatta arabanı almaya giderken cansular geldiğinde batak oynamaktan bahsettin- bu yüzden şimdiden bu yazıyı sana hazırlıyorum ama belli mi olur belki de sorup cevabımı almışımdır.) İçimde kaldıkça da beni darladı ve en sonunda düğün günü önünü kesemedim sormak istedim. Çünkü o gece seni ilk defa sevdim, sana ilk defa duygularımı serbest bırakarak dokunabildim, ilk kez öptüm ve inan o gece odada sarhoşluğundan faydalanıyor gibi olmamak için duygularımı tüm gücümle frenlemeye çalıştım ve buraya yazacağım her şeyi içimden anlattım sana. Seninle o kısacık temasa geçmenin duygularımda yarattığı hissin tarifi bende yok ve ben o günden beridir aklımda bu anı sarıp sarıp baştan yaşıyorum. Bu hissi yaşamamış, içime bir ağırlık daha eklememiş olsaydım belki bu yazıyı daha ileriki bir tarihte yazıyor olurdum. Hiç istemesem de içim acısa da sana veda etmem gerekiyor çünkü içimde bu zamana kadar biriktirmiş olduğum duyguların ağırlığını ben artık taşıyamıyorum. Uzun bir zaman sonra hayatımda bana yeniden sevgiyi ve aşkı hissettirdin. Kendimi sana ait hissettim. Eksik kalan parçam - yanım sendeymiş, seninle tamamlanırmışım gibi hissettim. En son yaklaşık 2 sene önce ayrılmış olduğum uzun ilişkimde böylesi yoğun duygular yaşamıştım birisine karşı. Ben gerçekten çok uzun bir zaman sonra birisini kendimden çok düşündüm, mutlu edebilmek için çabaladım, hep merak ettim, gün içinde sürekli aklıma geldi, özledim yanında olmak istedim, açıp açıp fotoğraflarına baktım uzar gider işte bu saydıklarım. Seninle kurduğum düşler, yaşamak istediğim anlar o kadar fazlaydı ki bunları yaşayabileceğime dair umutlarım bir bir tükenmeye başladıkça hepsi diken gibi kalbime batmaya başladı ve en sonunda beni bu noktaya getirdi. insan böylesi yoğun duygular yaşarken karşısından herhangi bir karşılık, bir umut göremeyince bütün bu duygular yüreğine ağırlık olup çöküyor, içini sıkıştırıyor. Duygularıma karşılık alamadığım için Zaman zaman sana içimden küstüm, zaman zaman kızdım, kırıldım ama umudumu hiç kaybetmedim. Kaybedecek gibi olduğum her an kendimi bir şekilde motive ettim ama artık edemiyorum çünkü biliyorum ufacık bir ilgisi olsa bile birisinin elbet bir şekilde belli ederdi bunu. Karşılığı olmadığını bile bile bu duyguları yaşamak ve içinde canlı tutmak bataklığa saplanmak, sarmaşıklarla sarılmak gibi ve ben her seni gördüğümde, yüzündeki gülümsemeni gördüğümde, sesini duyduğumda bütün umutsuzluğumu kaybedip içimdeki duygulara sıkı sıkıya sarılmaya başlıyorum. Olum Nihat pes etme, çabala, savaşını ver karamsarlığa kapılma diye telkin ediyorum kendimi ancak karşılığı olmayan bu duygularım için kendi kendimi daha da dibe itiyorum. Bu duyguları bastırarak, sana yansıtmamaya çalışarak yanında olduğum ortamlarda bulunmak o kadar zor ki. Yüreğim içten içe sana koşarken, kalbim senin için hızlı hızlı atarken bedenim seni duygularımla rahatsız etmemek için, duygularımı saklamak için hiçbir şey yapmadan durmaya çalışıyor. Tüm bu sebeplerden kaynaklı olarak İçimdeki duyguları seyreltebilmem, yaşadığım bu durumu kendi içimde kabullenebilmem, sana karşı olan sevgimi aşkımı soğutabilmem için senden bir müddet uzak kalmam gerekiyor. İçinde bulunduğum bu durum içinde kendini kesinlikle suçlu ve sorumlu hissetmeni istemiyorum tamam mı? Şuan bulunduğum bu pozisyonun tek sorumlusu benim ve bununla bir şekilde başa çıkmak zorundayım. Yeniden Görüşmek üzere şimdilik hoşçakal ela gözlerinde menevişler olan güzel.