Notes

Bunu basit bir özyaşam öyküsünden çok belki ibret alınabilecek , belki de kendini bulabileceğin bir yazı olması açısından yazıyorum. En başta belirteyim, kimse birbirini tam anlayamaz ve kimse başkasında kendini tamamen göremez. Demek istediğim belki "aa evet , ben de tamamen aynısı olmasa da benzer şeyler yaşamıştım" dersin.

Eskiden çok kola içerdim. İşin vahim tarafı ise bunu düzenli olarak yapardım, yani her gün, istisnasız. Hatta bir ara bir arkadaşımla eğer kahvaltıdan önce düzenli olarak içersek mideye zarar verir mi diye deneye giriştiğimiz de doğrudur.

Bilgisayar. Eskiden bağımlısıydım. Oyun benim bağımlılığımı tarif etmeye yetmez. Neredeyse her açıdan bağımlıydım. Zevk aldığım şey oyun oynamak ya da internette takılmak değildi , bilgisayarın başında durmaktı.

Sinefil ? Şu anda şöyle düşünüyorum ki, şimdiye kadar izlediğim bütün filmler normal bir insanın hayatına yetecek kadardır. Tabi bu kadar film izlemek için sosyallestigim zamanlardan fedakarlık ederdim. Anneme de benle iletişime geçmeye çalıştığı zamanlar filmimi böldüğünden dolayı bağırıp kalbini kırardım. Popüler ve çerezlik filmleri izleyip ortamlarda havası olanlar gibi değil, kült denilen ve sıkıcılık oscarı sahibi filmleri de izleyenlerdendim.

Hayatım bu 3 şey üzerine kuruluydu. Sadece bunlarla yaşayabileceğimi düşünürdüm. Bu sıralar mutsuz değildim ama korkuyordum. Ben bunlarla oyalanırken, haklı olduğunu bildiğim birinin gelip hayatımın çöp olduğunu söylemesinden çok korkuyordum.

O yüzden kendi kendime çekidüzen vermeye çalıştım. Eğer yeterince entelektüel birikimim olursa kim ne derse desin ben daha bilgili olduğumdan dolayı onları dinlememe gerek kalmayacaktı. Bu dönemde de kitaplarla tanıştım. Oradaydılar ama ben daha önce fark edememiştim. Hemen bilgim olmasını istediğim şeyleri belirledim: ekonomi, klasik eserler, girişimcilik,din, bilim, uzay, …

Bu sıralar içinde robot yapımını da içeren bir projedeydim , ayrıca ingilizce üzerine de yoğunlaşmistim , kurslar falan. Demek istediğim öncelikle ilgimi çeken kısım girişimcilik oldu. Yani bir şeyler üretmek bir şirket kurmak, yeni bir fikir savunmak. Bu doğrultuda kitaplar okudum , bloglar takip ettim, teknolojideki güncel gelişmeleri kontrol ettim. Gerçekten uygulanabilir bir projeye de sahip olmak istedim, hedefler tablosu, proje çizelgesi falan çıkarmaya başladım. Bir projeye nasıl başlanır için bile yazılar okudum.

Sonra ekonomi gündemime geldi. Öğrendiğim kadarıyla basarili girişimcilerin ortak paydası ekonominin dinamiklerini iyi kavramalarıydı. Peter F. Drucker in kitaplarıyla giriş yaptım. Sonra Mahfi Eğilmez in bloğunu her gun takip etmeye başladım. Yanımda bir arkadaşım vardı bazen beni yönlendiren. Birlikte forex piyasası, hisse durumları, döviz hareketleri üzerine çalıştık. Yani aslında hic gerçek para koymadık ama yaptığımız yorumlar yeni başlayanlar için fena değildi.

Yine ayni arkadasimdan etkilendiğim başka bir alan da tarih oldu. Özellikle Lenin, Che tarzı kitapları ilgimi çekmişti. Ama sonraları genel olarak dünya ve Turkiye tarihine ait kitapları da görmüştüm arkadasımin elinde. Ben de merak saldim ve basta yakin dünya ve Türkiye tarihi olmak üzere tarih kitapları okumaya başladım. Öyle ki beraber güçlü ve etkili liderlerin eskiden yaptığı konuşmaları ve neden etkili olduklarını falan tartışıyorduk. Yani göstermelik okumalar değildi bunlar.

Klasik eserlere olan ilgim bu arkadasımdan ayrılan taraflarımdandi. Zaten eskiden gelen Dostoyevski ve Tolstoy hayranlığım vardı. Basta onlar olmak üzere diğerlerini de okuyarak klasikleri tamamlamaya çalıştım. Çoğunun genel havası psikolojik tahlillerle geçtiği için benim de psikolojiye merak salmamam imkansızdı. Yalan söyleme teknikleri vücut hareketlerinin duygusal yansımaları, ikna yöntemleri , çıkarım yapma ve tahmin yöntemleri…

Bunları harmanlayıp gidiyordum , örneğin ikna yöntemlerinden öğrendiğim bir şeyi, biriyle buluşma ayarlamak için değil de projeme melek yatırımcı bulmada kullanabileceğimi hayal ediyordum. Sonraları salt bilim hayatıma girdi. Yani sadece teknoloji ve urun odaklı ilgi alanım , genel olarak bilimin tamamına doğru genişledi.

TED-TEDX videoları , Neil deGrasse Tyson, Carl Sagan , Michio Kaku ,... Başlangıçta ilgimi çeken bunlar olunca tabiki ilgi alanım evren, kozmos , astrofizik gibi alanlara yoğunlaştı. Yine de her turlu bilimsel çalışmalara, online dergilere , bültenlere , bloglara olan bağım asla kopmadı. Bu donemde veri tabanları nasıl kullanılır , bilimsel bir makaleye nasıl ulaşılır gibi karşılaştığım ve bu alana girişte öğrenmem gereken şeyleri de öğrendim

Basta ismini saydığım kişiler olmak üzere , özellikle astrofizikciler ne anlatırlarsa anlatsınlar konuyu ilk oluşuma , evrime, big bange çekmeye çalışıyorlardı. Hatta çoğu yerde bu konulara değinmekten kaçınmaları daha bariz ilgi çekiyordu. Yani bunun propaganda olduğunu yavaş yavaş anlamaya başlamıştım.

Tabi ben bunları anlatıyorum ama bir konuya merak saldigimda eskileri bıraktığımi ya da üzerinde fazla bilgi edinmedigimi sanma. Zihinsel gelişimimi hep bir ağ örüyormuş gibi, genişleyen bir model olarak görmüşümdür.

O aralarda ufak bir sikko gecmisim oldu. Bir blog , michealsikkofield , Prison Break’deki karakter iste. Blog yazarı biraz komplocu bir tip. Bazen haftalarca evine kapanıp elinde yazılı belgeler ve detaylı kaynakcalarla çok iyi bildiğimiz bazı şeylerin öyle olmadığını kanıtlamaya çalışıyor. Yani kendini çok kaptırmamak kaydıyla bakmani tavsiye ederim. Mesela Amerikan kapitalizmine karşı fikir akımı oluşturan Lenin’in aslında Amerikan ve İngiliz bankerlerle bağlantısı olduğu, haberi olsun olmasın bunlar tarafından desteklendiği savunuluyor. Gerekçe olarak ise kapitalist sistemin yaninda bir günah keçisi bulmak , hayaleti kovalamak terimini gerçekleştirmek yani aslında olmayan bir düşman uydurarak kendini savaşçı, kahraman ve hakli olduğunu göstermek olduğu ileri sürülüyor. Gelmek istediğim nokta su, tarihsel çalışmalarım beni buraya sürüklemişti ve bilimsel çalışmalarımda da hep evrim üzerine propagandalara denk geliyordum. Artik yavaş yavaş felsefe ve din alanlarına geçiyordum.

Felsefe konusunu sandığımdan yumuşak ve kısa surede atlattım. Yani daha da derine inmeyi düşünüyordum baslarda ama direk felsefi akımlardan başlamak yerine felsefenin aslında bir şeyi çözemediği, bilimin çaresiz kaldığı alanlarda din kadar emin adımlarla ilerleyemedigi ve ayni sorular üzerinde dönmesine rağmen asla birbirini tamamen destekleyen filozoflarin bulunmadığı üzerine çalışmalar okudum. Ama bu değil ki doğru tarafı yok, sadece 99 doğru bilgi yanına sıkıştırılan 1 yanlış bilgiye gösterdiğim hassasiyet bu konuyu da olduğu gibi benimsememe engel oldu.Çözümün sadece felsefe olduğunu düşünmesem de en azından diğer insanlardan sıyrılarak düşünmeye başlamışlar diye felsefeyi sevmeye de başlamıştım. Yine de düşünme yöntemlerini ve nokta atışlarla bazi parçaları kabul etmem bana yetmemişti ve bu yüzden aradığımi bulamamıştım.

Din ise benim için zor olmuştu. Sonuçta diğerleri kadar popüler değildi ve zaten buna merak salanlanlarin göründüğü kadarıyla sonu hayırlı olmuyordu. Yine de sinirimi bozan su karşılaştırma yüzünden din konusunu da on plana almıştım: bilim olayları açıklarken , din her şey mucize ile olmuştur , tamam şimdi dağılabilirsiniz mantığıyla hareket eder. Bana gore tam tersiydi. Eğer bir belirsizlik varsa bunu çözmeye çalışırsınız , mucizelere de böyle bakilmaliydi. Bunun yanında eğer o belirsizliği yanlış birşeylerle doldurduysaniz ve onun yanlış olmasını kabullenemeyecek kadar korkak ve kibirliyseniz çok daha kotu bir senaryoyla karşı karşıyasinizdir. Çünkü evrim, bigbang tarzı şeyleri açıklamada savunulan zaman ve olasılık zincirleriyle herşey mümkündür anlayışı bundan farklı değil. Burada konuşmak istediğim evrim olmasa da, neden atomların ilk basta , düşük enerjili ve yuksek duzensizlikli halden , canlı bir yapi için bir araya geldikleri ; basta etrafta ışık ve besin açısından hic rakip olmadığı halde bitkilerin yukarı doğru genişleyerek potansiyel enerjilerini arttırarak büyümeyi seçtikleri ; 10 üzeri -13 ten sonrası matematiksel olarak imkansız kabul edildiği halde daha düşük olasılıklı olayların nasıl zaman içinde mutlaka gerçekleşeceğinin savunulabildigi sorularına verilen cevaplar hic de bilimsel değildi. Bir kere bilimsel bir bilginin yanlışlanabilir olması gerekir Popper a göre. Ben hicbir zaman çoğunluk bilim camiası tarafından desteklenen evrimi nasıl yanlışlarız çalışması görmedim. Üstüne bunu açıkça eleştirenlerin bu camiadan dışlanması falan insanların “bu mucizedir, kurcalama , günah” demelerinden hic de farklı değil.

Islam ise benim içinden çıkamadığım bütün konularda engelsiz yürüyebiliyordu. Gerek zihinsel ve fiziksel olarak kavranamayan olaylar olsun, gerek insanların hayat amacı olsun bütün boşlukları kendinden emin bir şekilde dolduruyordu. Ayrıca beni öldükten sonra yok olma, hic olma fikri çok korkutuyordu. Düşündükçe içim sıkılıyordu , yasamdan zevk alamıyordum. Biteceğini ve bir daha olmayacağını sürekli bildiğin bir seyi yaparken zevk alamazsın değil mi ? İslam bu konuda da içimi rahatlatıyordu. Yani bütün bu yaptığım çalışmalar , araştırmalar , kitaplar , yazılar olmasaydı da sadece bu konuda içime su serpip, hayatta bir inekten daha değerli olduğumu kabul etme fikri olsaydı yine de inanabilirdim. Yoksa öbur türlü çiftlikteki inek benden daha değerli , onun eti yenir benimki yenmez.

Konu dağılmasın diye uzun uzun açıklamıyorum ama bu dönemde dinin ve İslamin hak olduğuna dair araştırmalar yapmış, kanıtlar aramıştım. Bulduğum sonuçlar beni tatmin etmişti. Hayatımı anlamlanırmışti. Bunalımlarımı ve boşlukta hissettiğim anları aydınlatmıştı.

Bütün bu süreç boyuca en çok zorlandığım şey, dinin gereklerini yerine getirmek ya da o kadar çok kitap okumak ya da bu çalışmalar yüzünden yeterince sosyal ve popüler olmamak değildi. En çok zorlandığım şey aslında ilk basta hatalı oldugumu dusunmememdi. Birşey doğruysa onu neden değiştirmeye çalışayım ki? Bu yüzden, hicbir zaman hatalı olduğumu düşünemediğim için, yaptığım saçma şeylerden dolayı alkislandigim için , kimse bana hatalı olduğumu söylemediği için hayatımı değiştirmeyi aklımdan bile geçirmiyordum. Eğer uyuşturucu kullansaydım tepkiler yüzüden bunun yanlış olduğunu farketmem ve bırakmaya çalışmam daha kolay olacaktı , fakat zaten kötü birşey yapmadigim sadece miskin gibi hayatımı carcur ettiğim için bunu farketmek ve değişmeye çalışmak çok daha zor oldu.

Sonuç olarak ilk defa bu kadar uzun yazdım. Kendimi bu kadar uzun anlatmamin nedeni başta dediğim gibi kendini beğenmişlik ya da sana ornek olma çabası değil. Senin de kendinden bazı şeyler yakalamani sağlamak ve umutsuzluğa düştügun anlarda ve ozellike kendini kandırıp tabagindakilerle oyalandigin anlarda sana ileride neler olabileceğini göstermek , belki de seni birazcık yönlendirmekti.