Notes

Sa kabanata 54 at 61, ipapakita ang tunay at matibay na pagkakaibigan nina Elias at Ibarra, na nagpapakita na hanggang sa kasalukuyan, may mga taong may gintuang puso at pagpapakita din ng issue nang pagpatay ng walang rason,mapapatibayan ito sa pamamagitan nang pagsasadula ng pagkat isa.

Sa bayan ng Rosario, ipinakikilala ang matalik na magkaibigang sina Richelle at kirby,na may mapait at trahedyang nakaraan at nagkakilala sa di inaasahang pangyayari.

Richelle: Nay, mano po. Ako na po ang magbitbit niyan.

Nanay: Salamat, anak. Pagod na pagod ang nanay, nasan nga pala ang ama at kapatid mo?

Richelle:pumunta sila sa bayan para ipasyal si bunso. Hindi na ako sumama para may katulong ma rito sa bahay.

Nanay: Ang bata na ito, kaya mahal na mahal ka ni nanay. Sige, tulungan mo ako ayusin ang mga ipinamili ko.

(Makalipas ang ilang oras)

Extra: RICHELLE!! ATE GRASYA!! (3x)
(Nagkatitigan ang mag-ina)

Richelle: Bakit po? Teh, ano pong nangyari?

Extra: Ate Grasya, sumama kayo sa akin ngayon din.

Grasya: Aba, saan tayo pupunta?

Extra: Sa bayan!

Richelle: nay, bilisan natin!


(Nang makarating sa bayan, may nakitang kaguluhan na nagaganap. Napakaraming pulis. Nang makarating ang mag-ina, narinig nila ang putok ng baril na nagdulot ng kaba sa mag-ina,miski pulis d nagawang pigilan ang lalaki sa kalagayang may hawak na baril, sa sobrang daming tao pinilit na lamang ni Richelle na sumiksik upang makita kung ano ang nangyayari. Lumuha ang kanyang mga mata sa nakita niya. Ang kanyang kapatid na punong-puno ng dugo, na nakahandusay. Nakita rin ni Grasya ang pangyayari. Nang itutok ng lalaki ang baril sa ulo ng kanyang asawa, agad itong tumakbo habang nanigas si Richelle sa kinatatayuan. Pumutok ang baril at nabaril ang ina ni Richelle. Hindi nakagalaw sa takot si Richelle habang lumalaban ang ama niya, at ito'y binaril din. Pagkatapos nito, agad na tumakbo ang pumatay, at sinundan ito ng tingin ni Richelle, na puno ng lungkot at galit. Tumakbo siya para habulin, ngunit nakatakas ang salarin.)

Richelle: Hayop ka! Ama, ina, bunso! Aaaaah!

Nahuli ang ng mga pulis ang pumatay Duguan at namatay dahil sa pagkakasala at pagtangkang tumakas. Lumipas ang ilang taon, umuwi na si Kirby mula sa Maynila na anak ng taong pumatay sa pamilya ng kababayan niya at walang alam na kriminal at patay na ang kanyang ama. Lubos na naapektuhan si Kirby nang malaman niya ang pangyayari. Dahil dito, si Kirby ang kinamumuhian ng kanilang barangay dahil sa ginawa ng kanyang ama.

Pagkatapos nito, nagkatagpo sina Richelle at Kirby sa palengke sa bayan. Nagkaroon ng pagnanakaw, at habang hinahabol ni Richelle ang magnanakaw, nakasalubong niya si Kirby na naglalakad at nagsisisigaw ang isang babae,si Richelle at sinigaw na, "Kuya magnanakaw 'yan!." Malaki ang pasasalamat ni Richelle kay Kirby dahil sa pagpigil nito. Simula noon, laging nagkakatagpo ang dalawa at doon na sila lubos na naging magkakilala at magkaibigan dahilan sa parehas na mapait na nakaraan at sobrang daming naitulong ni Kirby kay Richelle sa mga oras na magkasama sila

Kaya naging mabuting magkaibigan ang dalawa. Nang pumunta si Richelle sa bahay ni Kirby, nagulat siya nang makita ang larawan ng tanod na pumatay sa kanyang pamilya. Napatingin siya kay Kirby at agad na umalis.

Richelley: Sorry, may pupuntahan pa ako.

Nang lumabas siya, narinig niya ang mga chismosa na naguusap, "Bakit may kasamang babae yang si kirby? Baka may gawing masama 'yan sa babae. Iha, mag-ingat ka ha. Hindi mo kilala ang tatay niya." Nagalit si Richelle sa mga marites.

Richelle: Manahimik ho kayo! Hindi ganoong tao si Kirby, katulad ng kanyang ama. Mas kilala ko siya kaysa sa inyo. Kaya kung wala kayong magandang sasabihin, manahimik na lang ho kayo. Pwede ba ho ba?

Lumapit si Kirby. Salamat sa ginawa mo, Richelle. Pero sa totoo lng masama talaga ginawa ng aking ama.

Richelle: Oo, masama. Hindi ko akalain na ang ama mo ang pumatay sa pamilya ko.Sa galit na nabuo sa puso ko sa taong gumawa non na isinumpa ko ang pamilya niya d ko aakalaing nasa harap ko lng pala ang kadugo niya Ngunit hindi ko kayang magalit sayo dahil hindi ikaw ang may kagagawan nito. Malaki ang utang na loob ko sayo dahil sa kabutihan na ginawa mo sa akin,aalis nako at susubukang tanggalin ang galit na ito at palayain ang mapait na nakaraan,ayokong magalit sa iyo pagbigyan moko ng kakaunting oras para sa sakit na ito.