Notes

Biz, binde bir karşımıza çıkan dostluk, arkadaşlık fırsatlarını ne yapıyoruz?

Akşamüstünün bir saatinde yorgun gövdemizi yaslayıp mırıl mırıl konuşabileceğimiz, omzuna dolanan bir kolun,

başımızı yaslayabileceğimiz bir omuzun, belimizi kavrayan bir elin, uyuz yollara dayanıklı aşkların sahibi

karşımıza çıktığında tanıyabiliyor muyuz onu, değerini biliyor, biricikliğini, benzersizliğini anlayabiliyor

muyuz?

Karşımıza zamansız çıkmış insanları yolumuzun dışına sürerken bir gün geri dönüp onu deliler gibi arayacağımızı

hiç hesaba katıyor muyuz?

Hayat her zaman cömert davranmaz bize, tersine çoğu kez zalimdir, her zaman aynı fırsatları sunmaz, toyluk

zamanlarını ödetir.

Hoyratça kullandığımız arkadaşlıkların, eskitmeden yıprattığımız dostlukların, savurganca harcadığımız aşkların

hazin hatırasıyla yapayalnız kalırız bir gün.

Bir akşamüstü yanımızda kimse olmaz, ya da olanlar olması gerekenler değildir.

Yıldızların bizim için parladığını göremeyen gözlerimiz, gün gelir hayatımızdan kayan yıldızların gömüldüğü

maziye kilitlenir.

Kedilerin özel bir anını yakalamak gibidir kendi hayatımızdaki olağanüstü anları ve olağanüstü kişileri

yaklamak.

Bazılarının gelecekte sandıkları 'bir gün' geçmişte kalmıştır.

'Nasıl olsa ileride bir gün tekrar karşıma çıkar' dediğiniz kişi tam da o gün bu zalim şehri terk etmiştir, boş

yere bu sokaklarda aranırsınız.

Birlikte olduğunuz, tanıdığınız insanların, dostlarınızın, arkadaşlarınızın değerini ne kadar biliyorsunuz ve

ne kadar farkındasınız, hiç düşündünüz mü?