Notes

Rzeźba z piłeczkami na linie balansuje, wiatru się nie boi,
wygięta w łuk dziś na słońcu, naprężona tak stoi.
Podeszłam pod nią, chcąc zobaczyć co ma w oczach,
w końcu jest tu sama, wisi tak po nocach.
Zanim w nie spojrzałam poczułam ramiona,
zapach róży, czerwień i zostałam odwrócona.
Wtedy spojrzałam w oczy niebieskie i czarne źrenice,
obwódki ciemne jak dużych miast obwodnice.
Zamigotała do mnie przyszłość, była blisko blisko,
Za kilka dni wybiorę się w miejsce gdzie jest ślisko.
Nie sama, więc będę bezpiecznie próbować,
naukę jazdy na łyżwach wśród ludzi opanować.
Wracam z przyszłości wpatrzona w kolor akwamarynu,
Do szczęścia brakuje mi aromatu herbacianego płynu.
Pomyślałam, że smak zielonej herbaty z płatkami róży,
parzonej w czajniczku przez długą godzinę dobrze wróży.
W przytulnym domku, siedząc na drewnianym balkoniku,
trzy naścienne zegary doznawały czasu zaniku.
Te oczy nie dawały mi spokoju, takie były śliczne,
miały w sobie błyski, iskierki bardzo liczne.
Ciągle mi towarzyszyły, nawet w dalszym spacerze,
do miejsca gdzie schronienia szuka każde zwierze.
Szopka czy stajenka była wysoko, spacer był pod górę