Notes

»«مأوای عشق »«

طاق مینا را شبی چرخ فلک اختر کشید ،

دیده ای گویا ،مرا برعالمی دیگر کشید ،

کشتی دل میبردیوانه در مأ وای عشق ،

درسواد کوی دلبر ،کشتیم لنگر کشید ،

چون هلال مه ،نمایان شد خم ابروی او ،

از خجالت ماه رخشا جامه بر پیکر کشید،

شب شکست وشهد شب شد شاهد شعرو شر اب،

مجلس انس است وساقی از سبو ساغر کشید ،

دختر رز، زرنگارو زیور ش یاقوت سرخ ،

نقش نقاش ازل بر شاخه ها زیور کشید ،

میکده زیور شد وخمهای می آمد به جوش،

ساقی آمد ا ز،زرو زیور بسی گوهر کشید ،

چون خماری سوی آن میخانه آمد نیمه شب،

جامه را زرین نمود وجام ساقی سر کشید ،

شمع روشن محفل ما را منور کرده بود ،

شعله اش پروانه ای در آتش مجمر کشید ،

شمع را گفتم چرا پروانه ات را سو ختی ،

گفت ،شور عاشقی اورا به خاکستر کشید ،

مطربا شوری بپا ،ازسوز دل سازی بزن ،

لاجرم از سوز سر، برسیم سازش سرکشید ،

زخمه برسازش زدو باسوز دل همساز شد ،

با سرشک دیدگا ن از ساغرم گوهر کشید ،

مست و مدهوش از می و،از ساز مطرب گشته ام،

صبح صا دق شد ،صدا ی ژا له تاخاور کشید ،

قطره ا ی باران نشست برگونه ی میخارگان ،

مستی از سرها پرید وپرده ا ز شب بر کشید ،

بلبلانی در گلستان نغمه خوانی کرده اند ،

عطر گلهای بهاری بر فضا عنبر کشید ،

چون همی با خود شدم ،ازخود رها گشتم دمی ،

گونه ام باری گران از دیدگانی تر کشید ،

همچنان دیوانه ای افتا ده ام در دام عشق،

دست وپا در غل شدو برکوی دلبر پر کشید ،

دیده را« اعمی »توبستی چشم دل را باز کن ،

عشق تو ،سر بر درو دروازه ی دلبر کشید ،


سرایش پوردامغان اعمی

از دامغان.
09215300292