Notes

Senden Sonra, Sana Dair...
Sen hiç aşık oldun mu albayım ?
Kendinden çok birini sevmek aşk olsa gerek. Hayatına anlam katan yegane şey. Yaşayarak öğrenebileceğin tek şey. Sen hiç aldatıldın mı albayım ?
Hiç birini körü körüne severken vazgeçmek zorunda kaldın mı ?
Sevmek, gerçekten birini sevmek insanın bir insana verebileceği en masum, en temiz şey. Hayat seni en masum yerden vurur albayım ! En temizinden...
Ve bir daha sevdiğin kişiler, aslında sevdiğini sandığın olurlar. Buna da kalbi kırılmış umutsuzluk derler... Ama bilir misin anılar senin ayak izlerini takip ederler. Aklında binlerce düşünce bırakırlar ağlarsın , içercesine! Sen bir kadının elin üşümesin diye elini, kendi paltosunun içine götürmesi ne demek bilir misin ? O soğuk gecede, gecenin sessizliğinde haykıran ben buradayım diyen tek şeydir. Aşktır bu sevgidir. Gittiğinde canımı acıtacak beni darmadağın edecek yegane şeydir...

Yaşanan, yaşanmış olan her şey. İlkler, sonlar ve hatta sonun olanlar, ilk aşkın unutamadıkların ve ansızın gece aklına gelenler...

Sen evet sen gerçekten birini sevdin mi ? Yaşadın mı onu içinde, yanında olmadığı günler yastığına sıkı sıkı sarıldın mı ? Özlediğinde gözlerin sana haykırdı mı ? Bırak şimdi erkekler ağlamazı. Seven erkek ağlar seven erkek korkar, korkar severken kırılacak diye, incilecek diye... Sen birinin dudaklarında huzuru buldun mu ? Huzur sevdiğinin yanında geçirdiğin her dakika... Sen mesafelere yenik düştün mü hiç ustaa ? Sen bir kadını hatalarını göre göre sevdin mi be ? Herkese o öyle değildir diye karşı çıktın mı ? İşte hayat seni öyle bir kazıklar ki en güvendiğin bile seni aldatır...

Çünkü hayat sana yaşamayı böyle öğretir... Kanar kalbin kanar durmayacak dersin bu ızdırap ama durur durmak zorunda ve en kötüsü de ne biliyor musun ?

Erkekler bir kere aşık olurlar, bir kere bağlanırlar. Eğer sen o çocuğu ezersen onun hayatına girecek tüm kadınlar herkes olurlar...

Korkuyorum en çok neyden korkuyorum biliyor musun ? Onu tekrar gördüğümde gülümsemekten, onu tekrar gördüğümde ne yapacağımı bilememekten, onun gözlerine bakmaktan korkuyorum. Onunla yaşadıklarımın tekrar tekrar aklımdan birer birer geçmesinden unuttum dediğim aslında tozlu bıraktığım yaşanmışlıkların bir bakışta temizlenmesinden...

Neden yaptın ki ? Neden ? Allah'ın 100 kilometresi mi zor geldi ? Kalbin bu kadar zayıf vicdanın bu kadar basit miydi ? Biliyordun seni çok sevdiğimi , çok iyi biliyordun, işin en garip kısmı da ne biliyor musun ? Bunları sana hiç soramadım. Çünkü gitmeye kalktığında bunu telefonda söyleyecek kadar korkaktın...

Yüzüme karşı söylerken bu kadar sakin, hiç sevmemiş gibi konuşabilecek miydin ? Hayat senin için bir oyun, bende bir oyuncak dimi ? Ne kadar zalimce. Peki bu zalimlik gözlerine yakışıyor muydu ? Ben birisine Seni Seviyorum demeyeli o kadar uzun zaman oldu ki...

Zaman demişken doğru. Giderken zamanla unutursun demiştin beni. Unuttum. Unutmak aslında alışmak gibi bir şey yokluğuna, olmayışına, birini
özlememek gibi mesela. Ben bir tek şeyden emindim. O da neydi biliyor musun? Seni, benim kadar kimsenin sevemeyeceği gerçeği...

Şimdi gelsen seni unutamadım desen , ben yine seni kabul ederdim...

Belki yakışıklı değildim ya da çok vurdum duymaz. Fakat seni seviyordum, bu bazen kendimden bile çok oldu. Belki sana bu kadar sevgi fazla geldi ama ilk sevgilimde değildin ama ben kimseye bu kadar bağlanmamıştım, anlamıyordum bazen bütün günüm aklımda sen olduğun cümlelerle dolup taşıyordu. O kolye var ya yanında olamadığım ama kalbimin daima yanında olduğunun göstergesi. Sen ilk o kalbe sonra benim kalbime vurdun. Çarpışma o kadar şiddetliydi ki ne kolye kaldı ortada ne de seni kendinden çok seven bir kalp... Ve ben ilk defa içimi bu kadar derin açtım birine. Bazı ilkler yaşadığım kesin, bazı unutamadığım anılar.. Ama şundan da emindim: O da bazı sonlar yaşadığımdı.

Ben yanlış kişiyi sevdim sanırım, sanırım diyorum çünkü sevmekten pişmanlık duymadım seni. Şunu çok merak ediyorum.

Bende kaybettiğin, onda bulduğun şey neydi ?

Bir gün kesin yollarımız burun buruna gelecek. Yüz yüze bakacağız belki. Belki aynı masada başka aşkların şaitliğini yapacağız. Kimine göre en mutlu gün olacak ama benim en mutsuz günlerimden biri... Yalan gülümsemeler, mutluymuş gibi görünmek. Sen iyi bilirsin. Ben seni mutlu edemedim. Ben seni mutlu etmeyi beceremedim. Biz 5 ay çıktık yaklaşık ve sadece 3 kez görüştük. Ama o 5 ay ben sadece senin oldum. Ben seni adam gibi sevdim be. Arkandan işler çevirmedim. Birbirimizi bıraktığımızda başka kollarda, başka dudaklarda medet ummadım. Ama derler ya '' Umduklarınızdan değil ummadıklarınızdan korkun.'' Sen beni canımdan vurdun ve bir insanı tepe taklak edebilecek tek şey can kırıklarıdır...

Her şeyi anlattım. Olan olmayan, acıtan sancıtan her şeyi. Bilsem ki , sana varmak içindi bütün mola sancıları , daha hızlı koşardım.Sever adım gelirdim..

Unutmak gülüşünü unutmak, gözlerinin gülüşünü. Hatırlamak yaşanan anıları. Hatırlamak seviyorum deyişini. Hatırlayamamak gidişini...

Kim bilir kiminlesin, şimdi başka kollarda başka hayatlarda kimin elini tutuyorsun ? Kimin omuzunda ağlıyorsun? Kim bilir...

Hatırlamıyorum demek istiyorum artık ama her şarkıda mı hatırlatır seni ? Her şarkıda mı film gibi gözümün önünden geçirtir seni ? Belki senin için hevesti her şey ama benim nefesimdin...
Minik tavşanım.

Minik tavşanım de mi ? Çok hoşuna gitmişti. Senin gülmen ile mutlu oluyordum. Öyle bir gülüşün vardı ki yağmur yağan havada güneş açtıracak kadar anlamlı. Sana sarılınca kollarımın arasında kaybolmanı özledim. Ben birine kemikleri kırılana kadar sarılmayı özledim. Gittin sanki içimdeki her şeyi aldın. O kalbi öyle bir kırdın ki enkaz çok büyük oldu. Duygularımı, benliğimi aldın ya ben artık çevremdekilere herkes gibi bakıyorum hevesimi aldın. Kimseye aşık olamıyorum. Hani içindeki çocuk derler ya o çocuk öldü işte. Benim hak ettiğim ayrılık bu muydu ? O kadar sevgiye telefonda ben ayrılmak istiyorum mu oldu ? Çok acımasızsın be çok...


İnsan bir telefonda hayatı öğrenir miymiş ? Öğrenirmiş... Şu kalbi toparlayamıyorum. Parçalar o kadar saçılmış ki etrafa bulamıyorum, kayboluyorum.

Böyle olacağını bilsem sever miydim seni kirpiklerine kadar ?
Her gece öpüp yatar mıydım seni ?
Neden aldın ki numaramı ablandan ?
Neden o gece aradın beni ?
Ve en kötüsü:
Neden herkes hiç bir şey olamamış gibi davranıyor ?
Neden yaşanmamış gibi her şey ?

Neden hiç merak etmedin beni ?
Her şey bu kadar basit miydi ?
Sen neden her gece aklımdasın ve neden hala uyuyamıyorum ? (04.13)

Bugun konuştuk böyle arkadaşlarla. Acaba bazen beni merak ediyor musun diye. Baksana hiç olmamışım gibi davranıyorsun. Hiç yaşanmamış gibi.Çok ağır değil mi bu kadarı da ? Çıkmaya yuzun yok desem sen oyle seyleri çok önemsemezsin. Bu kadar mı değersiz oldum senin için . Hiç mi düşünmedin ya hiç mi değerli anın olmadı benimle yad edecek hatırlayacak. Acaba hiç mesaj atmaya yeltendin mi ? Bence ben biraz fazla Polyanna 'cılık oynuyorum...

Bazen bir nefes alıyorum o nefesin vücudumda sallanışını, yolunu bulmasını umut ediyorum ...Ben gerçekten aşıktım sana ,içimdeki çocuk aşıktı.
Ben bu kadar basit olacağını düşünmemiştim, tahmin edemedim be canım edemedim işte. Bak senden ne kadar uzaktayım ama hala aklımdasın ve ne yazık ki hala kalbimi acıtıyorsun...

Bazen çekmecemde ki kutunu açıyorum. Gülümsüyorum. Bunlara inanmışım diye güvenmişim diye. Ben kalbine inanmışım diye kalbimden şüphe duyuyorum artık. Ben aklıma doğru düzgün güvenemezken kalbime artık hiç güvenemiyorum. Çeşke yapmasaydın be çeşke sevmeye kalkmasaydın. Çeşke en başta yüz vermeseydin bana. Benim sana gelmem çok kolay oldu, seninde benden gitmen..


Gözlerimi dolduran bir gülücüktün eskiden. Şimdi ise bazen gözlerimi dolduran birer damlacık oldun.Bazen her şarkıda bir söz. Bazen ise şarkının kendisi.İçim dolu.Anlatmak isteyip de isyan edeceğim sende o kadar şey var ki . Sadece geceler kovalarken ışığı, gelir bazı kelimeler aklıma . Oda bu gece gibi işte.Üstünden sene geçti be düşün sene . Biz merak edilmeyeli sene oldu. Düşünsene konuşmadığımız bir bucuk sene. Dayanamazdın, dayanamazdım.


Yüzüne bakamam, gözlerinin içine. Dayanamam biliyorum. Bana öyle bakmana dayanamam. Ben zor toparladım . Aslında toparladım sayılamaz.Toparlayamadım...Dışardan ne kadar öyle gözüksemde. Hala telefon şifrem senin baş harfin mesela . Bir gün sordu biri : M kim diye ? Bende öylesine diyebildim... Tamamen kaldıramadım seni hayatımdan . Fotoğraflarını silemedim mesela. Çok istedim , çok denedim. Ben o zamanda orada olmayacak kişiydim.
Ben seni yaşamaması gereken kişiydim. Olmamalıydım be olmamam gerekirdi.

Yarınım olmamalıydın , geleceğim... Bazen düşünüyorum ne hatam oldu ya da ne günah işledim acaba . Böyle bir yükü bana verdi ki ...

Hazır değildim buna hazır olamazdım.Hazır olunabilir miydi ki böyle bir şeye ? Hiç düşünemedim gideceğin günü, hayallerimin gideceği günü. İçimdeki çocugun öleceği günü ve elimde sana dair sadece anılar kalacağını...

Sen birinin ahını değil sadece, canını da aldın canım...