Notes

Pierwsze, poranne promienie słońca zaczynały nieśmiało skrzyć się na białej pokrywie śniegu. Mimo to niebo nadal było stalowoszare, a nocne latarnie, choć rozwieszone, nie dawały żadnego światła. Świeczki w ich wnętrzu dawno już się wypaliły. W dogorywającym półmroku, drobiąc szybkie, ale bardzo ostrożne kroczki, skradały się po engawie budynku dwie ciemne sylwetki. Ich czarne stroje ciasno przylegały do ciała. Dwójka ninja bezszelestnie zakradła się do wybranej wcześniej fusumy. Rozejrzeli się wokół, ostatni raz sprawdzając, że nie ma żadnych świadków.
Drzwi zaczęły powoli usuwać się na boki. Za każdym razem, gdy drewno choć trochę zaskrzypiało, duet skrytobójców zatrzymywał się w swoich działaniach i czekał. W końcu otwór był na tyle szeroki, by wejść do środka. Zanim to jednak nastąpiło, do środka dostała się cała masa porannego, zimowego powietrza.
W zacienionym pomieszczeniu ciemne stroje znacznie lepiej maskowały obecność intruzów, ukrywając w ich cieniu. Nad parą futonów, leżących po środku, unosiły się, to znikały, miarowe obłoczki pary, sugerując spokojny, niczym nie zmącony sen. Shinobi zbliżyli się jeszcze bardziej. Jeden pochylił się nad futonem po lewej. Dokładnie przyjrzał się twarzy swojej ofiary: regularnej, nieco pociągłej, zwieńczoną czupryną zmierzwionych, płomiennie rudych włosów. Pod nosem pochrapującego młodzieńca to rosła, to malała bańka śpików. Na drugim legowisku, pod wybrzuszoną pościelą, spał nieco zwalisty, ogolony na łyso mężczyzna o twarzy godnej pospolitego opryszka.
Zamaskowana postać przeszła jeszcze dwa ostrożne kroki i skinęła do drugiego ninja porozumiewawczo. Szybkim, sprawnym ruchem złapała za krawędzie puchowych kołdr i szarpnęła za nie mocno. Druga czarna postać natychmiast w tym momencie...
... machnęła wielką miednicą wypełnioną śniegiem, zasypując nim rudzielca. Zanim ten jeszcze zaczął w szoku i z zimna krzyczeć, taki sam los spotkał jego wygolonego towarzysza.
Zamaskowani napastnicy wycofali się w stronę tokonomy, obserwując, jak para ich ofiar w panice i z dzikim wrzaskiem biega jak bezgłowe kurczaki po pokoju, ostratecznie wpadając na siebie i wzajemnie nabijając sobie solidne guzy. Zdezorientowani rozglądali się wokół, dopiero po chwili widząc dwójkę ninja w narożniku. Skulili się trochę, choć ciężko powiedzieć, czy ze strachu, czy z zimna.
- Wsawać! - Wrzasnął kobiecym głosem jeden z zabójców
- Ile można spać! - odezwał się drugi, również kobiecy głos.
Dwóch napadniętych młodzieńców spojrzało na siebie zdezorientowanych. W końcu ten rudy zerwał się na równe nogi i zaczął wydzierać, a jego głowa przy tym nadęła się jak balon
- CZY WYŚCIE DO RESZTY POWARIOWAŁY?! JEST JESZCZE CIEMNO!
Dopadł do obu kobiet i ściągnął im chustki zasłaniające twarz. Olga i Shigeko szczerzyły się od ucha do ucha. Teraz, jak się im lepiej przyjrzeć, to po prostu były w ciemnych, nawet nie czarnych kimonach, domowym sposobem podwiązanymi, żeby wyglądać jak strój ninja.
- Tym lepiej można się zakraść i natrzeć cię śniegiem!
Bez uprzedzenia blondynka cisnęła wziętą nie wiadomo skąd śnieżką w twarz rudzielca


Lis
Oboje chwycili kobiety i wsadzili ich twarze w resztki śniegu walające się po podłodze.
- Zemsta was za to nie ominie, skaranie, trzeba było cię wywalić za drzwi, a nie zabierać się z tobą w podróże! - warczał wściekle Yamazaru, a na jego skroni pulsowało coś niby żyła w kształcie plusa i gęba nienaturalnie szeroko się otwierała, a oczy pokryły się bielą.
- W zasadzie - zaczął Shizuo - tułamy się bez celu już długi czas i ani trochę nie ruszyliśmy do przodu z poszu...
Umilkł, bo prosto w jego ustach wylądowała śnieżka. Rudzielec przybrał teraz kolory swoich włosów i patrzył na niego wściekle.
- Przestań ich bronić! Sen to najważniejsza rzecz na świecie i nie można jej przerywać takimi durnymi żartami!
Burknął coś pod nosem i wyszedł z pomieszczenia ciągnąc za sobą smoczy, pluszowy, ogon swojego kigurumi. Shizuo popatrzył tylko niewinnie na kobiety.
- Mogłyście chociaż mi daro... - znowu urwał, bo tym razem został zbombardowany przez resztki śniegu.
- ŻADNEJ LISTOŚCI DLA ŚPIOCHÓW I LENIUCHÓW! - wrzeszczała Shigeko
- PRECZ Z LENISTWEM! - wtórowała jej Olga, a osiłek tylko na nie patrzył dłubiąc w nosie.
- A pamiętacie jak schlałyście się w karczmie, a potem przez cały dzień was dobudzić nie szło?
Kobiety nie odpowiedziały tylko bez słowa wyszły z pokoju.
- I FUSUMY ZAMYKAĆ ZA SOBĄ, BO ZIMNO LECI! - wrzasnął za nimi Shizuo i wyszedł do Rudego - To jaki masz plan?
Rudy trwał chwilę w milczeniu obserwując niebo, które powoli nabierało błękitu.
- Najchętniej to bym je zabił... - ziewnął przeciągając się - na głodnego nie wymyślę, chodźmy do karczmy coś przekąsić.
Kiedy dotarli na miejsce zamówili sobie solidne porcje ramenu z dodatkowym czosnkiem. Jedli w milczeniu myśląc jak się na nich odegrać.
- A może – zaczął Yama – pójdziemy do onsenu...
- IUKRADNIEMYIMMAJTKI! - wrzasnął Shizuo nie wiadomo czy z ekscytacji czy z tego, że gorąca zupa parzyła go w gardło.
- Nie, majciarzu – zastanowił się chwilę – ale to nie jest głupi pomysł, schowamy im ciuchy I ręczniki!
- Ale nago przecież nie wejdą... - wyraźnie zawiedziony mięśniak podsumował.
- No nie wejdą, ale jak im schowamy ubrania to przecież się nie będą mogły przebrać wracając. Zapewne opatulą się ręcznikami, a wtedy my... - zaczął chichotać złowieszczo Rudy gdy poczuł na plecach czyjś oddech.
- A co wy knujecie tutaj? - zapytała Olga. Po mężczyznach przeszedł dreszcz I pojawiły się wyraźne rumieńce.
- No bo tego, Olga-chan, my się zastanawialiśmy czy nie poszłybyście z nami do onsenu?