Notes

muhtemelen tv formatında görüp görebileceğimiz en başarılı yapıtlardan birisidir, hakkında kendi nacizane fikirlerimi paylaşmak isterim.

--- spoiler ---

televizyon yayıncılığında bazı tabular vardır. protagonist ne kadar kötü de olsa asla bir çocuğu öldürmez, bu antagonistlerin işidir. ve bir çocuk öldüren kişi her zaman cezasını görür. protagonist, sıradan ahlaki değerlere sahip normal bir insandan daha kötü olamaz, izleyicinin onda kendisini bulması gerekir ki diziyi izleyebilsin. izleyicinin mutlaka dizinin ana karakterini umursaması gerekir. başına ne geleceğini merak etmesi, onun için endişelenmesi ve heyecanlanması gerekir. kötü karakter için heyecanlanma sebebimiz ise sadece onun ana karakter karşısındaki davranışlarına yöneliktir. antagonist için üzülmeyiz, korkmayız, heyecanlanmayız. peki dizinin prootagonist’i zamanla televizyon tarihinin gördüğü en acımasız antagonistlerden birisine dönüşürse ve karşısında bir denge unsuru bulunmuyorsa ne yaparız. walter, ailesinin geleceğini güvence altına almak için uyuşturucu satıyorsa onu suçlayabilir miyiz? bu uyuşturucuyu satarken nice suçlu ve psikopatla mücadele ederken ona sırt çevirebilir miyiz? peki bütün bu engelleri aşıp, bütün amaçlarına ulaşıp ta sadece egosunu tatmin etmek için bu işe devam etmesini ve bu süreçte bir çok masum insanı incitmesine ve öldürmesine razı olabilir miyiz?

vince gilligan’ın yarattığı breaking bad’in bize sorduğu soru bu; ne kadar ileri gidebilirsiniz?

her şeyin başı sağlık;

karısı skyler white ile olan ilişkileri son derece monoton. oğlunun “serebral palsi” hastalığı var ve adı walter jr. olmasına rağmen babası ile arası iyi olmadığı için kendisine “flynn” denmesini tercih ediyor. mortgage, okul masrafları vs. derken ikinci çocuğun da yolda olması ile maddi olarak iyice sıkışıyorlar. tam da bu esnada walter’ın sağlık problemleri başlıyor. kendisine ameliyat edilemez akciğer kanseri teşhisi konuyor ve çok az ömrünün kaldığı belirtiliyor.

dananın kuyruğu ise burada kopuyor. walter white bütün ezikliğine ve sıradanlığına rağmen ailesine son derece bağlıdır, en az ailesi kadar bağlı olduğu bir başka şey ise dahi derecesinde hakim olduğu kimyadır. bunun neticesinde kendisi öldükten sonra ailesini rahat ettirecek parayı bulmak için son çare olarak engin kimya bilgilerini kullanarak uyuşturucu üretmeye karar veriyor.

kendisinin eski bir öğrencisi şimdinin uyuşturucu satıcısı olan jesse pinkman ile bir ortaklık kurarak eski bir karavanda üretime başlıyorlar. ürettikleri uyuşturucunun ise bugüne kadar görülmemiş saflıkta kristal metamfetamin olması başta d.e.a olmak üzere (afilli narkotik) bir çok kişinin dikkatini çekiyor.

breaking bad’in bundan sonrası walter white’ın “herhangi bir insan” imajından çıkıp kendini gerçekleştirmesini ve daha ileriki safhada tamamen alter egosu olan heisenberg’e dönüşmesini anlatıyor.

walter white vs. heisenberg

yukarda da belirttiğim gibi breaking bad yüzeyde bir suç hikayesi gibi görünse de, derinde hayatı ıskalamış bir adamın kendini gerçekleştirme hikayesi. walter white dizinin başladığı noktada ne kadar silik ve sıradan bir karakter olsa da bazı flashbacklerde gördüğümüz üzere gençlik döneminde son derece kendine güvenen ve etkileyici bir kimyager. nobel ödülü almış bir araştırmada bulunmuş. üniversite yıllarında arkadaşlarıyla kurdukları “gray matter technologies” isimli firma şu an milyar dolarlar değerinde. kendisi ise zamanında yaşadığı bir problemden dolayı daha şirketin emekleme aşamasında hisselerini cüzi bir fiyata satarak firmadan ayrılmış.

temelini kendisinin attığı araştırmalar üzerinden firmanın bu kadar büyümesi yıllardır walter white’ın içini yiyedursun, kendisi banliyö yaşantısı ve hayat zorlukları içerisinde ezilip, içindeki dehanın çürümesini izlemek zorunda kalmış. bir yerden sonra da pes etmiş. harekete geçecek, fark yaratmak için bir şeyler yapacak cesareti bulamamış ve ailesi ile beraber breaking bad’in başlangıç noktasana kadar savrulup durmuş.

katalizör

“tüm hayatımı endişelenerek, korkarak geçirdim. olacak şeylerden..olabilecek şeylerden…olamayacak şeylerden. hep korktum. elli yıl boyunca her gece saat üçte kendimi yatakta uyanık bulmak… ama ne oldu biliyor musun? teşhisim konulduğundan beri deliksiz uyuyorum.”

kanser teşhisi ile birlikte walter white’ın karakterinde bir çok değişim gerçekleşiyor. bir katolizör olarak kendini gösteren ölüm, walter’ı korkularından arındırıyor. daha doğrusu korkularının üzerine giderek ailesinin geleceğini güvence altına almaya çalışan walter bu süreç sonunda bu korkuların ne kadar yersiz olduğunu görüyor. aştığı her engelle, elde ettiği her dolarla kendine olan güveni tekrar yerine geliyor. güce doğru attığı her adımda yıllardır kendisini hapsetmiş olan walter white kabuğundan biraz daha sıyrılıp heisenberg olarak yeniden biçimleniyor.

bir kez görenin bir daha dönüp bakmayacağı bir dış görünüme sahip olan walter fiziksel olarak ta değişime uğruyor. kanserden önce “ben yokum” diye haykıran dış görünüşü ve mizacı seri ilerledikçe ”ben buradayım” demeye başlıyor “ben buradayım ve bana saygı duyacaksınız.”

“yaptığın bir şeyde en iyi olmak çok nadirdir.” diyor walter bilinen en iyi metamfetamini ürettikten sonra. bu walter için yeterli aslında. hem ailesini geçindirecek parası var, hem de en iyi olduğunu herkese ispatlamış. fakat heisenberg için bu yeterli değil. heisenberg 50 yıllık açlığını gidermek istiyor. yeteri kadar para değil, çok para istiyor. bir dalda en iyi olmak değil, her şeyde en iyi olmak istiyor. güç istiyor. insanların ona sadece saygı duymalarını değil, ondan korkmalarını da istiyor.

breaking bad’in neredeyse her bölümünde ana karakterimizin walter – heisenberg arasında gidip gelmesini seyrediyoruz. ailesi ve jesse dışındaki herkese heisenberg olarak görünürken, onların yanında walter oluyor. fakat heisenberg o kadar tatminsiz ki, karısının walter için endişelenmesine bile dayanamayıp ortaya çıkabiliyor. kendisi için birinin endişelenmesine tahammül edemiyor. çünkü en güçlü, en akıllı olan kendisi ve endişelenmesi gereken o değil, karşısındakiler.

http://www.youtube.com/watch?v=fz8opleqb3i
--- spoiler ---