Notes

Selam. Ben geçenlerde o uzunca yazıyı yazan kişi. Hani şu Atlas Okyanuslu olan. Hatırlamışsındır umarım.
Hayat zor biliyorsun, insanın her günü istediği gibi olmuyor. Bazen sadece gökyüzünde çok fazla bulut olması bile insanı mutsuz ediyor, ki bu da hayli enteresan. Serbest bir hava kütlesinde toplanmış, gözle görülebilir su damlacıklarının insanı mutsuz etmesi. Neyse. Çok iyi değildim işte. Attığın birkaç saniyelik videoyu gördüm sonra. Amerikalıların bi lafı vardır; "you made my day" derler. Kapitalist düzene hizmet etmek gibi olmasın ama, tam olarak öyle hissettim. Sıkıntılarımı unuttum bi an. Bu da hayli enteresan değil mi? Daha önce hiç yüz yüze konuşmadığın birinin sıkıntılarını unutturması. Olağanüstü bence. Eğer ben böyle bir şeye sebep olsaydım mutluluktan uyuyamazdım.
Malum, Z kuşağıyız. Artık yüz yüze yapamıyoruz çoğu şeyi. Halbuki bunları yüz yüzeyken söylemeyi çok isterdim. Bunları anonim olarak yazmana gerek yok demiştin. Lütfen anlayış göster; sorun benimle alakalı değil, kuşakla alakalı. :)
İstediklerini, hedeflediklerini, hayatla ilgili belirli alanlarda neyi sevip neyi sevmediğini bilmeyi çok isterdim. Tahmin ediyorum aslında. - biliyorsun hayata aynı pencereden bakma mevzusu- Ve bu hedeflerine elimden geldiğince destek olmak isterdim. Çünkü tahmin ediyorum, çok güzel şeyler hedefliyorsun -ve biliyorsun hiçbir zaman hiçbir karşılık beklemediğim konusunda son derece net konuşmuştum.-
Bu arada yazalı çok olmamıştı. Gerçi ne kadar sık aralıklarla buraya yazmam gerektiğini bilmiyorum. Sürekli yazıp alelade bir olaya dönüştürmek istemem. Fakat insan yazmak istedikten sonra kendine hakim olamıyor, sanırım bunu sen de anlayacaksın.
Çok mu uzattım? Biraz uzun olsun istedim galiba. Geçen gün "benimle ilgili uzun yazılara değer veririm" yazmıştın. Biliyor musun? Senin için ellerim iş görmez hale gelinceye kadar yazarım. Ama gözlerin çok güzel Seher. Onlara bir zeval gelsin istemiyorum.
İyi geceler.
(son not: kalplerimiz aynı yaşta.)