Notes

Selam. Ben geçenlerde o uzunca yazıyı yazan kişi. Hani şu Atlas Okyanuslu olan. Hatırlamışsındır umarım.
Hayat zor biliyorsun, insanın her günü istediği gibi olmuyor. Bazen gökyüzünde çok fazla bulut olması insanı mutsuz ediyor, ki bu da hayli enteresan. Serbest bir hava kütlesinde toplanmış, gözle görülebilir su damlacıklarının insanı mutsuz etmesi. Neyse. Çok iyi değildim işte. Attığın birkaç saniyelik videoyu gördüm sonra. Amerikalıların bi lafı vardır; "you made my day" derler. Kapitalist düzene hizmet etmek gibi olmasın ama, tam olarak öyle hissettim. Sıkıntılarımı unuttum bi an. Bu da hayli enteresan değil mi? Daha önce hiç yüz yüze konuşmadığın birinin sıkıntılarını unutturması. Malum, Z kuşağıyız. Artık yüzyüze yapmıyoruz çoğu şeyi. Halbuki bunları yüz yüzeyken söylemeyi çok isterdim. Lütfen anlayış göster, sorun benimle alakalı değil, kuşakla alakalı. :)
Ne kadar sık aralıklarla buraya yazmam gerektiğini bilmiyorum. Sürekli yazıp alelade bir olaya dönüştürmek istemem. Fakat insan yazmak istedikten sonra kendine hakim olamıyor, sanırım bunu sen de anlayacaksın.
Geçen gün "benimle ilgili uzun yazılara değer veririm" demiştin. Biliyor musun? Ellerim kopana kadar yazarım ama gözlerin o kadar güzel ki, onlara bir zeval gelsin istemem. İyi geceler.