Notes

Hz. İdrîs göğe çekildikten sonra, Ademoğulları doğru yoldan ayrıldılar, putlara tapar oldular. Yüce Allah onlara Nuh (a.s.) ı gönderdi

Hz. Nuh, nice yıllar kavmini Allah’ın birliğine çağırdı. Yalnız oğulları Sâm, Hâm ve Yafes ile hanımları ve diğer pek az kimseler inanıp, başkaları kulak asmadı. Yâm adındaki oğlu bile inanmadı.

Nuh (a.s.), kavmine öğüt verdikçe, onlar, ona ezâ ve cefa ederler, alay ve hakarette bulunurlardı.

En sonunda ümitsizliğe düştü ve onlara kötü duada bulundu. Duası kabul oldu. “Gemi yap” diye Allah katından vahiy geldi.

Hz. Nuh kırda ve sudan uzak bir yerde gemi yapmaya başladı. Kavmi oradan geçerken onunla eğlenirlerdi: “Peygamber idin, dülger oldun” derlerdi. O da “Gün gelir, biz de sizinle eğleniriz” derdi.

Gemi bitti, tufan işaretleri göründü. Hz. Nuh, kendisine inananlarla gemiye bindi. Her çeşit hayvandan birer çift aldı.

Her taraftan su yürüdü. Hz. Nuh, oğlu Yâm’ı da gemiye çağırdı. “Ben dağa çıkar kurtulurum” diyerek gemiye girmedi. “Bugün Allah’ın acımasından başka sığınacak yer yoktur” diye Hz. Nuh öğüt verirken araya bir dalga girdi, Yâm boğuldu.

Babalık bu ya, Hz. Nuh üzüldü. Ne ki, yüce Allah, bütün Allah’a ortak koşanlarm boğulmasını dilemişti. Yâm da Allah’a ortak koştuğundan onlara katıldı.

Tufan her yanı kapladı. Sular dağları aştı. Yeryüzündeki insanlar, hayvanlar hep boğuldu.

İşte böyle bir ortamda Nuh’un gemisi, dağlar gibi büyük dalgalar arasında yüzdü durdu.

Aynen bu şekilde tufan’m hükmü altı ay kadar sürdü. Sonra Allah’ın emriyle yağmurların arkası kesildi, sular çekildi.

Gemi Cudi dağının üzerine oturdu; gemidekiler kurtuldu. Alem, bir başka âlem oldu.

Ondan sonra insanlar, Hz. Nuh’un üç oğlundan üredi. Onun için Nuh (a.s.) a “İkinci Adem” denildi. Arap, İranla ve Rum ‘un babası Sâm; Sudan halkının babası Hâm; Türk kabilelerinin babası Yafes’dir.

Ademoğulları böyle büyük bir belâ görmüşken, sonra yine azıttılar, yollarını sapıttılar. Allah’ın birliğini unuttular, putlara taptılar