Notes

is cuimhin liom go maith an lá nuair a tháinigh an gadaí go dtí mo theach. Trí bliana ó shin a tharla sé ach tá cuimhne an lae sin chomh soléir sikn i m'intinne is go dtabhatfainn an leabhar gur tharla sé inné. Seo mar a tharla, lá fuar feannaideach i dtús an gheimhridh a bhí ann. Bhí féasta mór ar siúl ag mo theach. tá mo heach in aice leis an reilig. Bhí an ghealach lán. Bhí gaoth pholltach ag ólagón ar nós mná sí. Bhí na realtaí faoi cheilt. Bhí gach duine ag damhsa agus ag caint agus ag ithe. Bhí bia le gach sórt ag an bhféasta. Bhí an áit beo le daoine agus bhí an teach lán go doras. Bhí gach duine ar mhuin na muice. Bhí gach rud foirfe. is ansin a tharla sé, nóiméad amháin bhí mo dheirfiúr ag damhsa agus nóiméad eile bhí sí imithe. Ní raibh a fhios ag aon duine cá bhfuil sí. Bhí gach duine ag rá ,''Cá bhfuil sí?''ach ní raibh a fhiosd ag aon duine. Chuardaigh gach duine timpeall. Ansin chuala mé duine éigin ag screadach sa reilig. Bhí fonn orm dul do dtí an reilig. Rith mé go dtí an reilig ar nós na gaoithe. Nuair a shrioch mé an reilig chuala mé gáire cruáthlach. Chonaic mé duine éigin ag rith go dtí mo theach. bhí gruaig dhonn air agus bhí súile donna aige. Bhí mála móra dhubha ar a gualainn. Chonaic mé veain bán agus chonaic mé mo dheirfiúr ag screadach sa veain. is beag nar thit mé i laige. Oscail mé an doras ahus ritheamar go dtí an teach. Nuair a shriochamar an teach bhí trí charr de phoillíní ar an mbothar. Bhí an gadai istigh sa carr. Bhí an mála ar an talamh, bhí a lán airgead istigh sa mhála. Cúpla nóiméad níos déanaí tháinigh an gadaí go dtí an príosún. Nuair a chuamar isteach sa theach bhí sé chomh salach le teach na gcearc. Ní dhéanfaidh mé dearmad go lá mo bhás ar immeachtaí an lae sin. Tá sé greanta i m'intinne mar a bheadh ainm leannáin ar bhráisléad óir. Bíonn imeachtaí an lá sin i gcú m'intinne i gconaí ar nós tatú nach feidir fháil reidh leis agus is ann a fhanfaidh siad go lá mo bhás. Ní dhéanfaidh mé dearmad ar an lá sin go deo.