Notes

Bu başvuru yapmadan önce defalarca düşündüm, yapsam mı yapmasam mı diye çünkü bundan 2 yıl önce yine Bahçeşehir Üniversitesine başvuru yapmıştım. O zaman çok düşük bir burs oranı verilmişti. Baştan söyleyeyim %100 burs alamazsam vereceğiniz bursun hiçbir anlamı yok çünkü zaten ödeyemem.
Biraz kendi hayatımdan bahsetmek istiyorum. Küçük bir ilçede doğdum. İmkanlarımız pek iyi değildi. Asgari ücretle geçiniyorduk. Arkadaşlarım istedikleri hayatı yaşarken ben çok zorluk çekiyordum. Çevremdeki çoğu insanın durumu benden iyiydi. Bilmiyorum belki bu sebeptendir eğitim öğretim hayatım da istediğim şekilde gitmedi hiç. İyi bir lisede eğitim göremedim, özel ders alamadım, dershaneye gidemedim. Hatta okulun kurslarına bile gitmediğim oluyordu. Liseye geçmeden önce babam kansere yakalandı ve ben onun için ileride başarılı olmak istiyordum. Lisede elimden geleni yapıyordum, derslerime çok çalışıyordum. Ortalama bir lisedeydim fakat okul birincisiydim. Üniversite sınavında iyi bir derece elde edeceğimi düşünüyordum hep. Okul birincisi olsamda hiçbir zaman derslerine aşırı derecede çalışıp hayatımı ona göre şekillendiren biri olmadım. Sınavlardan önce bakardım konulara, o şekilde sınava girerdim çünkü hep çarkı döndüren dişlilerin yetiştirildiği bir kurum olduğunu düşündüm okulların. Benim ailem ilkokul mezunu annem tekstilde çalışıyor, örnek alabileceğim çok insanda yok çevremde ama her zaman çevremdeki insanlardan daha farklı bir kafa yapısına sahiptim. Kendimi hep diğerlerinden farklı kılmak istiyordum. 11. Sınıfta babamın vefatından sonra her şeyi saldım ve hedeflerimden vazgeçtim. YKS’ de çok kötü bir derece yaptım. Eğer mezuna kalırsam iyi bir sıralama yapacağıma emindim ama psikolojik olarak iyi hissetmiyordum. Bu nedenle yerleştim, pişman da değilim çünkü başarılı olacak insan her yerde başarıyı yakalıyor. Ben buna eminim. Ben biraz kendimi anlattım, umarım yaşantımı biraz gözünüzde canlandırmışsınızdır.
Şimdi neden Bahçeşehir Üniversitesine yatay geçiş başvurusu yapmak istediğimi açıklamak istiyorum.
Sayın okuyan ben bıktım. Niye biliyor musunuz? Üniversiteler, insanları hayallerine göre değil, YKS’de elde ettikleri başarılara göre değerlendiriliyor. “Hangi okula gittin? Hangi eğitimleri gördün?” gibi sorulardan bıktım. Köklü bir ekole sahip bir liseden gelmiyorsan şansın yok. İyi bir sıralaman yoksa şansın yok. Babanın parasıyla yurt dışında abitur yapmadıysan şansın yok. Çoban değilsen ve ders çalışmaktan başka köyde yapabilecek aktiviten yoksa şansın yok. Hayatın boyunca çarkı döndüren dişlilerden biri olacaksın. Ayrıca bu değerlendirme yapılırken vicdan hep geri planda kalıyor. Sen gidip sırf yks derecesi iyi diye bir insanı vicdanına bakmadan doktor yaparsan, o başkasına zarar verdiğinde hiçbir şey söyleyemezsin. Sonuçta Hitlerde çok zekiydi. Biliyorum bunun bir çaresi yok bir şekilde insanların değerlendirilmesi lazım fakat bu değerlendirme bence herkeste geçerli olmuyor. Bazı insanları içinde bulundukları duruma göre değerlendirmek lazım ve potansiyel var mı ona bakmak lazım. Ben kendimi YKS başarısına göre yok şu ölçeğe göre bu ölçeğe göre değerlendirmiyorum. Kendim için bunların hiçbirini geçerli görmüyorum. Çünkü benim hayallerim var. Potansiyelimin olduğuna da inanıyorum. Belki hiçbir zaman gerçekleşemeyecek olsa da ben topluma faydalı herkesin işine yarayacak bir StartUp kuracağım. Bu olmazsa da iyi bir şirkette yönetici olup yardım edebileceğim kadar insana yardım edeceğim. Çünkü yaşadığım zorlukları biliyorum ne kadar kişiye yardımcı olabilirsem benim için o kadar iyidir ama emin olun ben Mis Turkey finalinde zafer konuşması yaparken barış istiyorum diyen mankenler gibi öylesine değil. Ben şu anda Eskişehir Anadolu Üniversitesi İşletme Bölümündeyim. Gayet de mutluyum 3,57 ortalamam var. Erasmus yapabiliyorum, okulun anlaşmalı olduğu firmalarda staj görebiliyorum, okulumun birçok programına katılabiliyorum, ama yetmiyor. Bu koskocaman dünyada büyük bir etki yaratmak istiyorum. Bu etkiyi yaratabilmek için her zaman daha ileriye gitmem gerekli. Şu anda bulunduğumdan daha iyi imkanlara sahip bir yerde olmam lazım. Bill Gates’in evinde 1960lı yıllarda daha üniversitelerde bile bilgisayar yokken bilgisayar varsa tabii ki de Microsoft’u ben kurmayacağım. Ben evime bilgisayarı 2014 yılında zor aldım. Bu doğrultuda elimizdeki imkânlar çok önemli. Herkes fırsat eşitliği fırsat eşitliği diye konuşuyor fakat icraata gelince her noktada bir kusur buluyorlar. Ben kimseden sahte şefkat beklemiyorum. Vereceğiniz %60’lık ya da %80’lik burs önemli değil. Benim için önemli olan gerçekten inancı olan potansiyel sahibi bir gence imkân sunacak mısınız? Bilginin bu kadar kolay ulaşılabilir olduğu bir dönemde benim için üniversitenizde göreceğim finansal muhasebe dersi çok önemli değil, bana o dersi hangi hocanın vereceği çok önemli. Onunla kuracağım iletişim, onun bana katacakları çok önemli. Dersi internetten açar izlerim. Uzun zamandır Bahçeşehir Üniversitesini takip ediyorum ve programlara da baktım. Akademik kadrosuna da baktım. Hocalar gerçekten muazzam. Ayrıca Bahçeşehir Üniversitesi çok büyük imkanlara sahip bir üniversite. Üniversitenin bana sağlayabileceği birçok staj imkânı var. Ve İstanbul gibi merkez bir ilde olmamın bana çok fazla fırsat katacağına inanıyorum. Birçok yetenek programına katıldım. En son Yetkin Gençlerde Liderlik yaptım bu süreçte çok kişiyle tanıştım, Bahçeşehir Üniversitesinden de tanıştığım birçok insan oldu. Hatta bir tanesi ApplyBau sayesinde o üniversitede okuyordu. Ve gerçekten potansiyeli olan biriydi. Sizden bana bu eşitliği yaratma fırsatı istiyorum. %100 burslu bir şekilde okulunuzda okusam size maliyeti çok düşük olur fakat bana kazandıracakları çok fazla olur. Bundan 2 yıl önce başvurduğumda şu ankinden çok daha kötü durumdaydım ve kendime çok şey kattım. Eminim bundan 2 yıl sonra da çok daha farklı biri olacağım. Sizin bana ihtiyacınız olmasa da benim şu an size çok ihtiyacım var.