Notes

hii jaa, good afternoon!! I hope you're doing well. I made this message so you can at least know what's happening to me that I can't tell you. This time I will say everything I want to say and convey to you. First and foremost, I want to thank you for the love you showed and made me feel, and you never hesitated or were afraid to give it to me even though everything was uncertain. Sa totoo lang ja, hindi ko alam kung paano sisimulan yung mensaheng 'to para sa 'yo. pero gaya nga ng sinabi ko, sasabihin ko na lahat sa 'yo kahit na parehas tayong masasaktan. You know diba na this past few days na hindi tayo nakakapag-usap ng matagal or hindi tayo nagkakatugma ng oras ng pag online? I'm not okay that time and until now. Naalala mo ba ja yung nag paalam ako na aalis at pupuntahan yung kaibigan ko para makapag-bonding kami for the last time kasama ng iba naming kaibigan? Kasi flight na niya sa davao kinabukasan? Nag lalakad na ako nun papunta sa place nila malapit sa sakayan ng jeep. And unexpectedly nakita ko yung nililigawan kong babae dati and all of a sudden bumalik lahat ng mga nangyari saming dalawa. I was there, behind her. Habang nanginginig yung dalawang paa at hindi alam yung gagawin. Katulad nung huling taon, pero this time ibang lalaki na yung kasama niya. Sobrang saya ko that time dahil dala ko yung gift ko para sa kanya na pinaghandaan ko talaga. Akala ko jaa ayun na yung isa sa pinaka masayang araw ng buhay ko. Kasi that night i saw a shooting star, sa harap ko. Sa gilid ng building kung saan ko siya hinihintay. Sobrang saya ko kasi first time ever in my life na nakakita ako ng shooting star. Sobrang ganda at liwanag niya. Nung nakita ko yon I was wishing na sana maging okay yung lahat pati narin siya. Pero hindi pala. I waited for her for almost a minute until it became an hour, but she still didn't reply to my messages. Sini-seen niya lang at kampantate naman ako dahil i thought nasa loob lang siya ng bahay nila na baka nag lilinis lang at mamaya rin ay magre-reply na. Pero hindi, wala akong natanggap ni isang reply galing sa kanya. Tumayo ako saglit nun para sana mag stretch dahil ang tagal ko nang nakaupo And after a minute nakita ko siya sa may kalsada na may kasamang lalaki kabang masayang nag-uusap habang siya hindi parin nag re-reply. Nagulat ako kasi nabasa naman niya yung message ko and then ganun yung makikita ko. Hindi pa ako naniniwala nung una na siya yun kaya lumapit pa ako ng kaunti. Only to find out na siya nga 'yon. Sinundan ko sila hanggang makaabot sa likuran nilang dalawa. Pinapanood ko lang silang dalawa na nag-uusap habang hawak yung regalo na sana ibibigay ko para sa kanya. Hindi ko alam yung tumatakbo sa isip ko non, gusto kong umuiyak pero hindi ko magawa. Siguro sa sobrang saya nila habang pinag-uusapan yung mga random na mga bagay hindi na nila namalayan na nasa likod lang nila akong dalawa. Nakakainis dahil parang ang manhid niya that time na hindi niya manlang naramdaman yung prisensya ko. Halos naikot na nila yung buong village nung oras na yon. Tapos sa araw na last day ng kaibigan ko, makikita ko na naman siya na ganun ulit yung sitwasyon. Akala ko okay na ako jaa, pero hindi pa pala. Nandun parin yung sakit. Kaya yung oras na yon, nilakasan ko yung loob ko para unahan sila at hindi na lingunin pang dalawa. Hindi ko maintindihan na sa ganung kabilis na pangyayari masisira lahat ng na-build ko. That night hindi ako nakatulog ng magdamag at sa mga sumunod na araw wala akong maayos na tulog kakaisip sa iba't ibang bagay. I thought maybe I wasn't ready to enter into a new relationship. And I reflect, jaa. Naisip agad kita. Lahat ng mga maling nagagawa ko sa 'yo. Kahit sabihing maliit or wala pa tayong label is still mali parin yon. Ayaw ko na kasi na masaktan pa kita jaa lalo na't alam ko na nasasaktan ko rin sila yvenne at yvhonne. Alam mo jaa pag dating sa mga bata lumalambot talaga ako lalo na kapag tinatawag akong kuya. You know I made a promise na mag se-send ako ng gcash sa kanilang dalawa nung 16? Kahapon, para sana pang jabile nyo pero i didn't online that time. I just want to apologize kanila yvenne at yvhon and sa 'yo jaa. Naiintindihan ko na nag-antay sila sa'kin at sa pangako ko na jabile, at sobrang nadidismaya ako sa sarili ko dahil hindi ko natupad yung salita na binitawan ko. Pasensya na talaga jaa. Hindi ko kasi inaasahang masasakripisyo yun. Dahil naka fix na yun para sainyo. Na kapag kabigay is ipapadala ko na sana yung pera. Pero iba yung nangyari sa plinano ko. Kinausap kasi ako ni papa na kung pwede hiramin muna lahat ng pera para gamitin. Hindi naman ako maka hindi that time kasi alam ko nahihirapan rin sila mag budget lalo na sa tuation ng kapatid ko. Kahit nag tatampo ako still nangingibabaw parin yung pagintindi ko sa sitwasyon. Kasi alam ko kahit pano makakabawas yun sa iisipin nila at ayun lang rin kasi yung kaya kong maitulong sa kanila sa ngayon kahit wala nang matira sa'kin. Gusto kong malaman mo ja na talagang gustong-gusto ko sanang tuparin yung pangako ko na yun para sainyo. Pero may nangyari na hindi ko inaasahan. Sobrang sorry talaga jaa at kanila yvenne. Sana maintindihan mo na hindi ko intensyon na masaktan or malungkot sila. Naiintindihan ko if magagalit or magatatampo sila sakin pero ngayon pa lang jaa gusto ko ng sabihin sayo na sorabng salamat sa pang-unawa.