Notes

Benim başıma çok geldiği için , senin de yaşamış olabileceğini düşündüm. Mesela bir arkadaşına o anda sana çok güzel gelen bir fikri acarsın ama arkadaşın o kadar da güzel bulmaz. Hatta sana gerçekten çok mükemmel gelen o fikirle dalga geçer. Sen önce anlatamadığın için kendine kızarsın. Ama sonra farkedersin ki karsindaki kişi o anda o tür bir konuşmaya hazır değildir. Somutlastirirsak : birine feminizm hakkında birşeyler anlatıyorsun. Kendi görüşüne gore doğru olan bu anlayışı karşındakine gayet ciddi ve seni anlamasını umarak anlatıyorsun. Fakat o arkadaşın gülerek “Fazla derine dalma. Hem sen mi birşeyler değiştireceksin de bu kadar heveslisin.” der. Hatta çoğunlukla klasik feminizm şakalarından birkaç tane de yapar. Bu durum karşısında once kendine sinirlenirsin: aklımda daha güzel duruyordu, anlatıca etkisini kaybetti diye. Ama o anda arkadaşın o tür bir konuşmaya kapalıdır. Yoksa onun da biraz duygusallasip, sorgulamaya başlayıp, dış dünyanın ne kadar boş olduğunu düşündüğü anına denk gelseydi elbette bu fikri yorumlayacak, ciddiye alıp eleştirecek ya da geliştirecekti. Mesela arkadaşlarımla sinemada eğlenirken boyle kahkahalar falan , bana hayatin amacı nedir ? neden yaşıyorsun? hadi çok zengin oldun, hayallerine ulaştın ya sonra ? tarzı sorular sorulsa ben de soran kişiyi ciddiye alıp almayacagimdan emin değilim. Çünkü o anda öyle bir konuşmaya hazır değilim ve beynim o anda başka bir düşünce seviyesinde. Halbuki sakinleşip, yalnız kaldigimda ; başımı yastığa koydugumda ayni soruları ben de soruyorumdur. Buna rağmen o anda bu sorularla dalga geçebilir ve ciddiye almayabilirim. Ayni şekilde anlatmak istediğimi su anda tam olarak anlatamamış olabilirim ve bunun nedeni bu yazıda bahsettiğim 2 nedenden ötürü olabilir.

1)Beceriksizliğimden dolayı aklımdakileri yansitamamis , düşünceler aklımdaki kadar net olmamış olabilir

2)Sen bunu okuduğun anda bu tur bir konuşmaya hazır olmayabilirsin ve beni ciddiye almamış olabilirsin

Sonuç olarak bunu yazmaktaki amacım , belki hayatımızda çok güzel fikirlerle karsilasiyoruzdur ve hatta biz de o fikirleri kavrayacak kapasitedeyizdir. Ama bu güzel fikirler yanlış bir zamanda karşımıza çıkmanın kurbanı oluyorlar. Günlük hayatin boş zevklerine kapılıp onları görmezden geliyor, dalga geçiyor , anlamaya çalışmıyoruz. Çevremizden yakındigimiz bu tutumu düzeltmeye kendimizden başlamalı, her an yeni fikirlere karşı hazır hissetmeli , kendimize her an hayatin amacını sormalı, geçici zevklere kendimizi kaptırıp esas noktaları kaçırmamalıyız. Hayat su anda yaptığımız şeylerden ibaret değil.