Notes

AŞK....

Aaah aşk ah! Nedir insanların senden çektiği? Öyle büyülüsün ki, o büyünün çok azını gören de kendini âşık sanıyor. En ufak sevgi belirtisini, "canım" ifadesini abartıyor. Ama kimse bilmiyor ki günümüzde dile sakız olmuş o kelimeler. Düşmüyor ağızlardan. AŞK....

Aaah aşk ah! Nedir insanların senden çektiği? Öyle büyülüsün ki, o büyünün çok azını gören de kendini âşık sanıyor. En ufak sevgi belirtisini, "canım" ifadesini abartıyor. Ama kimse bilmiyor ki günümüzde dile sakız olmuş o kelimeler. Düşmüyor ağızlardan. Kullanmasını bilenenin kullandığı da bu sebepten dolayı anlaşılmıyor. Birine değer verdiğini, onu sevdiğini gösteriyorsun/belirtiyorsun/söylüyorsun, o bunu aşk sanıyor.
Bir de bu işin tanım boyutu var. Anlamın öyle derin ki… Kavrayamıyor hiç kimse. O kadar yoğun bir duygusun ki… Genelde hep, karşı cinse karşı duyulan sevgi, arkadaşlık anlamında biliyorlar seni. Ama kimse düşünmüyor ki öyle olmayan durumlar da var.

Hiç düşündünüz mü? Bir baba kızına neden ‘aşkım’ diye seslenir. Peki kızı, babasına neden aşkım diye hitap eder. Demek ki sen, sadece arkadaşlık anlamındaki hislerden ibaret değilmişsin. Demek ki sen, yoğun hisler bütünüymüşsün. Herhangi birisine karşı duyulan güçlü sevgi imiş senin bir diğer tanımın...
Boşver bilinmesin fazla. Değerini anlayan kullansın. “Az olan kıymetlidir.” hesabı; bırak da az olan yönünü benimseyenlerin elinde çoğalsın değerin.

Aşkıma ithafen…
I.S.