Notes

Si Mabuti ay isang pangkaraniwang guro kaya siya nabansagang Mabuti ng kanyang mga mag-aaral dahil ito palagi ang bukambibig niya sa kaniyang klase. Hindi man batid ng nakararami, sa kabila ng kaniyang pagiging malakas ay may itinatago rin siyang kahinaan at dahil dito ay hindi niya maitatago ang hubad na kototohanang pinakalilihim niya.

Minsang magpunta si Mabuti sa silid-aralan upang doon umiyak dahil sa bigat ng problemang kanyang pinagdadaanan, nadatnan niya na umiiyak ang isang batang nagngangalang Fe. Nakita ni Fe ang kaniyang sarili sa kaniyang guro na si Mabuti. Pareho silang may suliranin. Yun nga lang ay mas mabigat ang sulirani ng kanyang guro. Mula noon, mas lumaki ang paghanga ni Fe kay Mabuti at ang bawat pagtuturo nito sa kanila ay isang magandang pahina ng kaniyang buhay-estudyante.

Simula nang magsimula ng magkwentuhan ang dalawa tungkol sa kanilang mga buhay, nagkamabutihan na ng loob ang dalawa at naging mag-kaibigan. Nagbago ang pananaw ni Fe nang maisambit ng lalaki niyang mag-aaral ang tungkol sa ama ng anak niya na lagi niyang ikinukwento sa klase.

Madalas na ikinikwento ni Mabuti ang tungkol sa kaniyang anak na gusto niyang bigyan ng maayos na buhay at nais niya itong matulad sa kanyang ama na isang manggagamot. Lumipas ang mga araw, at nalaman ni Fe ang kwento ni Mabuti.

Sa kasamaang palad, binawian ng buhay ang asawa ni Mabuti. Matapos mamatay, hindi ito naiburol sa mismong bahay ni Mabuti, dahil doon lamang niya nalaman ang kaotohanang hindi pala siya ang unang asawa ng manggagamot. Kahit siya ay pangalawaang asawa ng manggagamot, naunawaan naman niya ang ganitong sitwasyon kaya minabuti na lamang umiyak sa silid na iyon na kaniya ring madalas iniiyakan upang mailabas niya ang sakit na kanyang nararamdaman.

Sa paglipas ng mga panahon, hindi pa rin nawawala sa isip ni Fe ang larawan ng kaniyang guro. Bagamat lumipas na ang mga araw ay nananatili sa kaniyang puso ang mga payo at aral ng kaniyang gurong si Mabuti, ang itinuturing niyang isang inspirasyon.