Notes

Başımı gözyaşlarından sırılsıklam olmuş tişörtten kaldırırken parmaklarımla gözlerimi sildim hala aynı endişe ve korkuyla bakan gözlere cevabımın ne olacağını bilmiyordum. Derin bir nefes alıp sesli bir şekilde ağzımdan üflediğimde gözlerimi silmeye çalıştığım ellerimi narin bir şekilde tuttu. Kendimi sakinleştirmeye çalıştığımın farkındaydı. Gözlerimi gözleriyle buluşturduğumda bana onlarca soru sormamak için kendini tuttuğunu gördüm ancak şuan ona durumu açıklamak yapmak istediğim son şeydi. Misafirin Zayn olduğundan sadece sahne arkasından bir kaç kişinin haberi vardı, onları da sahneye çıkarken yardımcı olması için haberdar etmiştim ki Harry'nin veya diğer grup üyelerinin tweetimi henüz gördüğünden bile emin değildim çünkü şov başlamadan hemen önce atmıştım bu yüzden yüksek ihtimalle her şeyden bir haberlerdi. Ancak tweeti gördükten sonra hepsinin aklında "Acaba mı?" sorusunun oluşacağından tek bir şüphem yoktu. Durumu alttan alarak pratik bir çözüm yoluna gitmeyi tercih ettim.
"Styles keşke odama kapıyı çalarak girmeyi öğrenebilsen." ellerimi tutan ellerinden kurtulup odanın içinde ıslak mendil arayışına başladım.
"Korkudan ellerim titredi takıldığın yer burası mı?" durdu ve devam etti.
"Konuyu değiştirmeye çalışmayı kesip ne olduğunu anlatır mısın?" sinirle konuştuğunda tekrar ona dönüp
"Sakin ol lütfen." dediğimde istediğim tek şey durumu kurtarmaktı.
"Olivia-" diyerek sözüne başladığında odaya dalan Liam Payne lafının bölünmesine neden oldu. Yüzündeki ifadede, endişe ve meraktan başka hiçbir şey göremiyordum. Kapının ardındaki insan topluluğunu gördüğümde herkesin bu küçük sinir krizimden çoktan haberdar olduğunu anladım. Soran gözlerle yanıma gelip hızlıca iyi olup olmadığı mı sorduğunda tekrar
"İyiyim bir sorun yok." dedim.
Hemen ardımdan Harry'nin "Hiç bir sorun yokmuş." diye mırıldandığını duymazlıktan gelerek makyaj masasının karşısına geçtim. Aynanın önünde duran makyaj silme mendillerinden bir tane alıp akan rimelimi silmeye başladım. Etrafın halini gördükten sonra Liam'da söylediklerimin uydurma olduğuna tamamiyle inanmıştı ama anlayışlı davranmak istiyordu. Şuan durumu kimseye anlatmak istemememin farkındaydı o yüzden bu konuyu daha fazla üstelemeyecekti ve aynı zamanda hiç bir şey olmamış gibi davranmak, şovu güzel bir şekilde sonlandırıp bir an önce yanlız kalmak istediğimin de farkındaydı bu yüzden sessizliğini korudu. Bir kaç dakika sonra oda elleri bellerinde etrafa endişeli ve sorgulayıcı bakışlar atan 4 erkek, topuklu ayakkabısının incecik topuğunu her 2 saniyede bir yere vurup ritim tutturan orta yaşlarında bir kadın ve hızla gözaltıma bir şeyler süren bir kadın tarafından işgal edilmişti.

"Yine söylüyorum istersen sahneye çıkmayabilirsin eminim anlayışla karşılayacaklardır."
Makyözün yüzümle olan işinin bittiğini anladığımda aynaya dönüp gülümsedim. Az önceki halimden eser yoktu.
Ayağa kalkıp
"Yine söylüyorum ben iyiyim, sahneye çıkmamı engelliyecek bir durum yok Jessie." orta yaşlarında ancak güzeller güzeli bu kadın kafasıyla onaylayarak sessiz kaldı. Yerdeki telefonu alırken "Çok geç kaldık." deyip hızla odadan çıktım. Saniyeler içinde attığım tweeti sildim. Tıpkı bende nasıl bir yıkım yarattığından bir haber olan Zayn Malik'i sildiğim gibi.