Notes

70 yaşındaki insanla yaşlı, 5 yaşındaki çocukla çocuk olurum. Kötü şeyler yaşamış veya sıkıntı çeken tüm herkesi dinlerim, vaktimi bile kaybetmem hatta.
Ama nefret ettiğim ve sevmediğim aynı konu altında iki şey var. Biri BENCİLLİK, diğeri de NANKÖRLÜK. Bu kadar şey yapıp, kötü günlerimde bile güldürmeye çalıştığım insanların bana böyle yapmaları kötü hissettiriyor. Kimine çoğu zaman sert, kimine de çocukça görünmüşümdür, rezil olmuşumdur. Biliyor musunuz, hiçbiri umrumda değil, gerçekten.
Aslında bu sitede bana bencillik yapanların üzerimde pek bir etkisi yok. Yani öyle değil de, sadece kalp kırıklığı.
Sadece... kalp kırıklığı. Anlatabiliyor muyum?
Tamamen kimsenin yüzüne bana bencillik yaptın demedim. Demem de. Üzerine alınan varsa alınsın. Demek istediklerim bu kadar.
Bundan sonra da kimseye '' seni dinlerim, bana her şeyini anlat, daima seninleyim '' gibi sözler söylemeyeceğim. Diyeceğim sadece 3 kişi var. 2'si bu sitede, birisi de dışarıdan sevdiğim bir arkadaşım. İnanın, o bencil insanlardan bile düşünceli. Dediklerimden bile ders çıkarabilen bir insan. Kimseye öğüt vermek benim işim değildir ama ben karşımdakinin iyiliğini isterim her zaman. Bunu kötülük olarak anlayan insanlara da diyeceğim bir şey yok. İşte, buna nankörlük denilir. Nankörlüğün en iyi örneği de budur bana göre.

Moderatör adayı olarak 30 Haziran'da bir yolculuğa çıktım, daha sonra Bilge Moderatör oldum. Ve son olarak da İnsan Kaynakları oldum. İnsan Kaynakları olduğum zaman arkadaş istekleri, benimle tanışmak isteyen insanların sayısı arttı. Şaşırmıştım, hem de çok.

Dila, MetalNeverDie, bu sitedeki beni anlayan tek kişi olmuştu her zaman. Hala da öyle. Bendeki değeri çok büyük. Üzüntülü geçirdiğim zamanlar da oldu, onunla güldüğüm zamanlarda. Hatta onun için bir facebook açıp onunla oradan konuşuyorum şu an. Facebook kullanmayı pek sevmezdim, hala da sevmem ama onun için bir facebook açmak çok gözükmedi gözüme. Belki diğer iki kişi haricinde başkaları söyleseydi yine açmazdım. O derece seviyorum bu metalcimi :)))

Diğer iki kişi kim diyeceksiniz belki, ya umrunuzda ya da değil orasını bilemeyeceğim şimdi :)

Diğeri Emre abim. Gerçekten o da yanımda olan insanlardan bir tanesi.

İnsan Kaynakları olduğum zaman yakın olduğum kişi sayısı en az 14'tü. En az. Şimdi ise sadece 2 veya 4 kişi. :)
Ama... Umrumda mı? Yine değil. :))
Son 3-4 haftadır yaşadıklarım bana hiçbir şeyi takmamayı öğretti. Aslında Dila hayatıma girdi gireli takmamayı öğrendim. Nasıl mı? Şu söylediği '' SALLA '' kelimesi her zaman takmamayı öğütledi bana.

Her ne olduysa salla gitsin Nur dedim kendime. Ve yüce rabbimden sadece sabır istedim.
'' Allahım, bana dayanma gücü ver. '' dedim.
Dedim, ve dayandım. Sabrı veren Allah'tır ve ben de sabrettim.

TEOG sınavım nedeniyle tatilimi bir ay erken bitirmiştim. Yoğun olarak matematik, fen ve inkılap derslerine çalışıyordum. Siteye bir gün ara vereceğimi zaten düşünüyordum. O gün zaten gelmişti bile. 2 Eylül günü. Bilen bilir, hafızam o kadar kuvvetli değildir :)) Ama yine de hatırlıyorum iyi kötü. Birkaç kişiye veda edip İnsan Kaynakları görevimi aldırdıktan sonra siteye 1 ay girmemek üzere ara verdim. O zamanlar rankların gözümde pek bir önemi olmadığını söylüyordum bazı kişilere. Hala da öyle, rankların ben de önemi yok.
'' Ee o zaman neden uzman oldun? '' diyebilirsiniz.
Sınavımdan birkaç gün önce Gürkan abiye silimlerle değil, soru çözümleriyle ilgilenmek istediğimi söyledim. Biraz uzun bir süre geçti ardından, kendisinin de işi kolay değil Allah yardımcısı olsun unutmuş olabilir. Duyuruda 300,1000 soru çözmüş kişilerin kendisine ulaşmasını istemişti öyle söylemiştim ben de. Böylece uzman olmuş oldum. Bilirsiniz her şeyin bir ölçüsü ve kuralı vardır. Allah'ın her şeye düzen vermesi gibi. Kimin ne olduğu yazan o ranklardan böyle olur, bu düzeni de admin ve yöneticiler sağlıyor zaten. Bu nedenle söylemiştim.

1 ay geldi geçti ve ben siteye geri dönüş yaptım. İnsan kaynakları görevinden ayrıldığım için arkadaşlarımdan yarısı arkadaşlıktan çıkarmıştı. İşte o zaman kimin ne olduğunu gördüm ben de. Hem de çok iyi anladım. Ama Emre abi ve Dila yine vardı yanımda. Bazı kişiler de vardı ama eskisi gibi değildi bir çoğu. O bir ay boyunca ben de değiştim, insanlar da değişti. Böyle oldu. Böyle oldu, ve devamı da geldi. O siteye geldiğim günden beri sabretmeye başlamıştım zaten.

Her neyse, bencillikten buralara kadar gelmiş oldum, aslında bunlarla da kalmıyor. Demek istediğim daha çok şey var. Ama onlara da sabır.

O son kişiyi de kimsenin bilmesine gerek yok. O benim kardeşim, her şeyim. Bu kadarı yeterli.

:)) bu gülücüğe de gelirsek, sevmediğim bir emoji türüdür aslında. Ama artık yakıştıramadım kendime :D bu emojiyi. Bu kadar gülmediğimi anladım her şeyden sonra. Ama insan :D yapsa da siz onun yüzünü görmüyorsunuz, belki de içinin kan ağladığını bilmiyorsunuz. Gösteriş yapanlardan biri de bendim bu zamana kadar. O üç kişiyle :D bu emojinin gerçekçi olduğunu anladım. O değerli üç kişi sayesinde. :) Bundan sonra gösteriş yapmamaya karar verdim. Ve uzun süre :D bu emojiyi kullanmadım. Pek kullanmam da.

Bencillik konusuna tekrar dönersek, o lanet şeyi ben de yaptım bir kere. Ama zorundaydım, gerçekten. Mecburdum. Her şey için o bencilliği yapmak zorundaydım. Ha ne oldu hayatım daha da kötüleşti ama sabır var, değer veren insanlar var. İsteyeceğim başka bir şey olamazdı. Bunlar bana yetiyordu da artıyordu da. Şükürler olsun.

O değerli üç kişiye gönülden teşekkür ediyorum. Ve bilerek veya bilmeyerek yaptığım tüm yanlışlar için özür diliyorum. O değerli üç kişi, sizi çok seviyorum!

#Nur