Notes

Geçen bir arkadaş aradı. Ya oğlum Serkan. Adamın bir klavye ve biraz pirince ihtiyacı varmış. Çağırdım bunu bizim kapının önüne. Biraz pirinç verdim. Klavyeyi de kendisi alsın dedim. Klavyemi ona verirsem ben neyle yazacağım. Klavyeyi ödünç istedi. Durumu anlattım. Sen nasıl arkadaşsın mevzusuna getirdi olayı. Ben üstüne yürüyünce pirinci de döktü. Zaten apartman dairesindeyim. Apartmanın içi ve kapımın önü pirinç oldu. Ya sabır dedim. Kapadım kapıyı gittim balkona bir sigara yaktım. Elinde kartla bu piç de arkamdan geldi. Vermiyor musun klavyeyi diyor. Ulan sen benim evime benden izinsiz nasıl girersin. Kartla kapıyı açmış Serkan. Al pirincini siktir git diyorum laftan anlamıyor. Mutfağa gittim. Biraz pirinç biraz elma ile kuru bakliyat doldurdum poşete uzattım. Sen beni dilenci mi sandın diyor. Dilenci değil mi Serkan. Benim dilenci arkadaşlarım da varmış. Bir şey demedim. Hayır bir şey desem ve ses çıksa komşular bir şey oldu sanacak. Sakince gel benimle dedim. Odaya götürdüm, klavyeyi gösterdim. Güzelce bak canım kardeşim bu klavyeyle ben işlerimi hallediyorum. Veremem. Yani vermek isterim ama veremiyorum. İşim var diyorum. Benim de işim var diyor. Senin benim klavyemle işin olamaz dedim. Böyle söyleyince bu tuttu klavyeyi, alıp kaçmasın diye ben de diğer ucundan tuttum. Biraz sıkmış olacağım ki birkaç tuş yerinden çıktı. En son gördüğümde Z tuşu sallanıyordu. Lanet olsun dedim al klavyeyi siktir git ben yenisini alırım. Bu artık işime yaramaz Z tuşu yok diyor. Oturduk bilgisayarın başına amazondan yeni klavye bakıyoruz. Ulan ben kendime bakıyorum adam yorum yapıyor. Bunun rengi iyi değil diye. Zevkler ve renkler tartışılmaz diyerek ağzının payını verdim. Bu laf onu irrite etmiş olacak ki neyse ben kalkayım dedi. Yüzüne bile bakmadan siktir git dedim. Kartla kapıları bu kadar kolayca açabilen ve izinsiz şekilde eve girebilen birisi klavyeye ihtiyacı varsa neden klavye çalmıyor Serkan. Ben de buna anlam veremiyorum. Etik mi görmüyor. Ben klavyelere bakarken kapı çaldı. O geri gelseydi kapıyı çalmazdı diye düşünürken kapıyı açtım. Nezaket teyze kapının önündeki pirinçleri görmüş. Yazık günah değil mi oğlum bir sürü pirinç diyor. Sana lazım değilse ben alayım dedi. Doğru diyorsun Nezaket teyze hemen topluyorum dedim yerden tek tek pirinç toplamaya başladım. Neyse hepsini topladım. Nezaket teyzeye verdim. Bu piç için hazırladığım poşeti de verdim. Afiyet olsun dedim döndüm bilgisayarın başına. Neyse akşam oldu saat 22 suları yabancı bir numara arıyor. Açtım "amına kodumun oğlu anneme verdiğin pirinçten kadın zehirlendi şuan yoğun bakımda" diyor. Konunun pirinçle ilgisi yok elmadır o derken "bekle amına koyduğum geliyorum" dedi. Hiç zahmet etme ben gelirim dedim. Söylediği hastaneye gittim. Bu yakama yapıştı "amacın ne lan senin" diye. Hayır benim Nezaket teyzeyle onu zehirleyerek bir sonuca ulaşabileceğim ne derdim olabilir Serkan. Apartman yöneticiliği için zehirlesem Özcan abiyi zehirlerdim. Elmanın zehirli olduğunu ben nerden bilebilirim. Hâla 70 yaşındaki kadından ne istedin diyor. Sapıklık ve ırz düşmanlığıyla da suçlandım. Bizim piçi aradım. Sen mi bastın lan zehri elmalara dedim. Ne zehri diyor. Hâla klavyeyi soruyor. Onun yapmadığına emin olduktan sonra telefonu kapadım. Ertesi gün manava gidip hesap sorarız diye düşünürken manavın Nezaket teyzenin oğlu olduğu aklıma geldi. Ben bu elmaları senden aldım dedim. Elmadan değil pirinçten kardeşim çok belli diyor. Ulan neresi belli. Bu mantıksızlığa daha fazla dayanamayarak dışarı sigara içmeye çıktım. O sırada polisler gelmiş beni arıyorlar. Ercüment sen misin dediler benim dedim. Ulan ne istedin 75 yaşındaki kadından diye girdi konuya onlar da. 70 yaşında diyerek düzelttim. Fazla konuşma diyip beni ifade için karakola götüreceklerini söylediler. Karakoldan önce eve uğrayıp diğer elmaları da incelemeye göndermek için aldık. Evin her yerini aradılar Serkan. Bir şey bulamadılar tabi. Sigarayı banyodaki gizli bölmeye saklamıştım. Komiser klavyende Z tuşu neden eksik zehirle bir bağlantısı mı var diye sordu. Valla Sherlock Holmes yanınızda bok yemiş komserim dedim. Olayı anlattım. İnanmadım ama neyse dedi. Karakolda ifademi verdikten sonra peçete gibi koydular beni kapının önüne. Araba da hastanenin önünde kaldı. Hastaneye kadar taksiyle gittim, o sırada Nezaket teyzenin durumunu sormak için hastaneye girdim. Durumu iyiymiş. Eve döndüm. Zehir gibi bir sigara sarıp bu konu hakkında düşünmeye başladım.