Notes

Yapmıcam diyorum tekrar aynı şeyleri yazıp canımı acıtmıcam, gözyaşları dökmek istemiyorum diyip yine yapıyorum. Bende birilerine ağlamak istiyorum sizlanmak istiyorum ama bazen olmuyor işte sadece yazılarda kalıyor buda belki son yazıdır bilemeyiz o yüzden tek seferde yazıp bitirmek istiyorum. Çok mutlu olamayan bir insanım belki depresif, olumsuzum bilmiyorum ama bunları yazarken bile ayaklarımın yere değdiğini hissetmiyorum çünkü boşluğa düşmüş durumdayım artık. Ben kendimi yaşıtlarımdan farklı görüyorum düşünce yapısı olsun başka şeyler olsun bazı insanların çok çabuk edebilir görmezden gelebilir ama ben öyle bir insan değilim olgunlukla karşılayabileceğim şeyler vardı benim ama bazı şeylerde ben yapamadım çünkü öyle biri değilim. Ben her zaman dediğim gibi biri olsun herşeyimi ona vereyim. Onda da sen ol diye çabaladım, sevdiğim kişiye benden başkası dokunsun istemem baksın istemem bunlar gerçekten kimse tarafından istenmez ama seninle sevgili olduktan sonra talhanin sana dokunmasını ben kabul edemezdim özür dilerim bu böyle evet belki fenalaştın ama başka şeylerde yapılabilirdi bunu ister inkar edin ama orası öyle bu kadar kolay şekilde bana anlatılması benden birşey söylenmesini beklemeniz, geceleri kafamı yastığa koyduğumda uyku tutmayan sabahlara kadar düşüncelere daldığım geceleri kim bana geri verebilir? hala düşündüğümde içimi acıtıyor belki ama elimden şuanda ne gelir. belki bizde olmadı ama sana şunu söylemek isterim bazen hayatta her anında dik durmak gerekiyor sonrasında istediğimiz kadar ağlayıp sizlanabilriz çünkü bazı vedaların tekrarı olmuyor, keşke sen yazsaydın bana onları belkide daha kötü olsaydı ama senin yazdıklarınla olsaydı canın sağolsun. şu siktimin 11.sinifi bitse diye bekliyorum okulu açığa gitsem diye bakıyorum çünkü aynı ortamdan aynı muhabbetlerden sıkıldım talhanin aynı sevgilisi ile aynı sınıfta olmaktan bizim okula gelip onu görmekten sürekli aynı isimleri duymak ne kadar kötü biliyor musun. Bir kere keşke herşeye benim tarafımdan bakılsa ama olmuyor galiba bazen yenilen taraf sen oluyorsun anlamıyorlar dinlemiyorlar. Bu konuyu nasıl kırmadan söylebilirim bilmiyorum ama evet başkasıyla konuşmak çözüm değildi ama o an belki iyi gelir diye düşündüm hata yapmışım ama duygularımi kaybettim, kalbimi kapattım kimseyi sevemem bu saatten sonra çünkü aynı şeyleri yaşama korkusu var bende.. Bazı şeyleri yaşamadan bilemiyoruz veda etmenin önemini, sevmenin önemini, saygıyı, empatiyi bunları kullanmanın önemini unutmamak lazım. Şuanda olduğum kişiden memnunum aslında duygusuzlastim, sadece spor yapasım geliyor, duygusal acılarımı fiziksel acıya ceviyorum bütün gücünü herşeyimi oraya veriyorum, spordayken daldığım düşünceleri orda bırakmayı başarmaya çalışıyorum az çok ama ne kadar olursa işte belkide kendimizi bazı şeyleri yaşamadan bulamıyoruz. Çok uzattım galiba canını sıktıysam özür dilerim. Bundan sonra herşeyi kapatıp kalbime giderim çünkü karşına çıkıp böyle konuşup üzmenin mantığı yok. Kendine iyi bak prenses..